معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه زباله گردی بدترین شکل کار کودک است گفت: این کودکان از خانواده‌های متنوعی هستند و به دلایل متعدد مثل فقر یا از کار افتادگی سرپرست، اعتیاد والدین یا بهره کشی و کرایه شدن وارد چرخه کار شده‌اند.
به گزارش مرور نیوز، حبیب‌الله مسعودی فرید معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در نشست خبری امروز خود در خصوص وضعیت کودکان کار و خیابان گفت: آیین نامه ساماندهی کودکان خیابانی در سال ۸۴ در هیئت دولت تصویب شد. همچنین در سال ۷۸ برنامه توسعه ششم نیز اهداف کمی را برای میزان پذیرش کودکان کار و خیابان قرار داد که در ماده ۸۰ هم سازمان بهزیستی مکلف شده با همکاری سایر دستگاه در این خصوص اقدام کند.
وی با اشاره به اینکه طرح‌های مختلفی تا کنون برای اجرای این برنامه دنبال شده است، افزود: دو نکته که در مورد همه مسائل اجتماعی باید مطرح شود و مورد توجه باشد این است که تصویر آسیب‌های اجتماعی به مرور زمان با عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ممکن است تغییر کند.
۵۵ درصد کودکان کار و خیابان ایرانی نیستند/ این آمار در تهران به ۸۰ درصد می‌رسد
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: برای مثال سال ۸۴ عمده کودکان خیابانی در کشور ایرانی بودند، اما به مروز زمان و در سال‌های اخیر ۵۵ درصد کودکان کار و خیابان که جذب شده بودند غیر ایرانی‌اند که این میزان در تهران به بیش از ۸۰ درصد رسید.
مسعودی فرید با بیان اینکه برای اینکه چرخه آسیب را متوقف کنیم باید فرایند ساماندهی و توانمندسازی را تا انتهای آن انجام دهیم، ادامه داد: در حوزه مسائل اجتماعی بخشی تحت عنوان شناسایی و جذب وجود دارد، اما بعد باید با اقدامات توانمندسازی باید کاری کنیم مجددا شاهد ورود فرد به خیابان نباشیم.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه برای حل این موضوع نمی‌توان نسخه واحدی داد، تصریح کرد: این کودکان از خانواده‌های متنوعی هستند و به دلایل متعدد مثل فقر یا از کار افتادگی سرپرست، اعتیاد والدین یا بهره کشی و کرایه شدن وارد چرخه کار شده‌اند. برای هرکدام از این موارد باید نسخه خاص هر فرد را تجویز کنیم که همان «مدیریت مورد» است.
زباله گردی، بدترین شکل کار کودک
مسعودی فرید با بیان اینکه با هرگونه کار کودک زیر ۱۵ سال به ویژه کودک فعال در زباله‌گردی کودکان مخالفیم، اظهار کرد: زباله گردی بدترین شکل کار کودک است، چراکه کودکی که باید آموزش ببیند، سبک زندگی را بیاموزد و کودکی کند، در خیابان جایگاه بزرگسال را می‌گیرد و با اینکه جسم و روانش کودک است، وارد بزرگسالی می‌شود که عوارض جبران نشدنی زیادی دارد.
وی افزود: در مورد کودکان زباله گرد این موضوع خیلی مهم تر است. همچنین برای سنین ۱۵ تا ۱۸ سال که طبق قوانین بین‌المللی کار کودک اشکال ندارد، منظور کاری است که به روان و جسم و شخصیت کودک آسیب نزند.
چالش‌های اصلی مقابله با کار کودکان
مسعودی فرید در ادامه به چالش‌های اصلی مقابله با کار کودکان اشاره کرد و گفت: در یک بخش کودکانی هستند که به طور غیرمجاز وارد کشور می‌شوند، یعنی هرچه قدر به کودکان خدمات دهیم اگر بخش ورودی متوقف نشود تعداد آنها افزایش می‌یابد و در این حالت سیستمی که فکر پیشگیری نباشد، کمر خم می‌کند یا کیفیت کارش پایین می‌آید.
وی با بیان اینکه معتقدیم وجود کودک در خیابان مساوی کودک آزاری است و کودک نمی تواند به ظرفیت‌های بالقوه خودش برسد، اظهارکرد: بسیاری از کودکان هویت مشخصی ندارند. یعنی یا اسناد هویتی ندارند یا اسامی مشابه دارند یا هر بار اسم جدیدی را عنوان می‌کنند. به همین دلیل براساس اسم و ... نمی‌توان کاری کرد اما با استفاده از ابزار احراز هویت مثل «اسکن عنبیه» می توان کاری کرد که کودکی که وارد بهزیستی شده است و بعدا خارج می شود، درصورتی که او را مجددا مشاهده کردیم بدانیم این کودک کدام کودک است و از اول چرخه را شروع نکنیم.
وی افزود: چالش دیگری که داریم موضوع اتباع است. تقریبا از کودکان غیرایرانی که وارد سیستم بهزیستی می شوند بیش از ۷۰ درصد اوراق هویتی ندارند یا اوراق هویتی آنها معتبر نیست. در واقع یا عبور یا حضور غیر مجاز دارند. طی جلساتی با اداره اتباع خواستیم تا آنها را تعیین تکلیف کنند. به هرحال کودکی که وارد شده است نباید مورد استثمار و بهره کشی قرار بگیرد. ما نباید شاهد این برده داری نوین باشیم و کاری نکنیم.
