در حالی رئیس جمهوری اقتصاد ایران را دارای وضعیت بهتر نسبت به اقتصاد آلمان توصیف می کند که این کشور در یک سال گذشته صادرات ۱۳۲۸ میلیارد یورویی کسب کرده که با صادرات 40 میلیارد دلاری ایران قابل مقایسه نیست و کاهش 10 درصدی اقتصاد این کشور تبعاتی در زندگی مردمش ایجاد نمی کند. حال سوال این است که آیا رئیس جمهور از آمارهای اقتصادی بی اطلاع است یا کلام خلاف واقع عادتی شده برای منتخب مردم کشورمان!؟

به گزارش مرور نیوز، به تازگی روحانی در مورد وضعیت اقتصادی کشور و نقش تولیدکنندگان در شرایط کرونایی گفته : « وضعیت اقتصادی آلمان منفی ۵.۲ است که اقتصادشان کوچک و رشد اقتصادی‌شان منفی شده، آلمان یک کشور پیشرفته است که تحریم نیست. حتما اقتصاد ما وضعیت بهتری از این رقم داشته و رشد ما مثبت شده یا اگر منفی شد، وضعیت اقتصادی ما بهتر از وضعیت آلمان باشد. امیدواریم در پایان سال رشد اقتصادی کشور بدون نفت و یا با نفت مثبت شود.»

این ادعای روحانی در حالی مطرح شده که در شش ماهه گذشته قیمت دلار در ایران از 15 هزار تومان به 30 هزار تومان رسیده است یعنی در شش ماه ارزش ریال در برابر دلار به نصف رسیده و قیمت مسکن در تهران از میانگین متری 17 میلیون تومان به بیش از 27 میلیون تومان رسیده است و درباره بقیه کالاها ها هم تورم بین 50 تا 100 درصد به وجود آمده است. به عبارت دیگر قیمت کالاهای اساسی که قبلا با ارز 4200 تومانی واردات می شد امروز با ارز نیمایی و چندبرابر قیمت وارد می شوند، برای نمونه قیمت برنج هندی که در دامنه قیمتی 8 تا 10 هزار تومان بود و در سفره دهک های پایین جامعه بود پس از حذف ارز دولتی به یکباره به قیمت های بالای 22 هزار تومان رسیده و این روند صعودی قیمت همچنان ادامه دارد و این اتفاق به معنای کوچک شدن سفره مردم در مدت همین شش ماهه گذشته کرونایی بوده که روحانی ادعا می کند که تورم را بهتر از آلمان کنترل کرده است.

البته دفتر آمار فدرال آلمان درباره آسیب‌های ناشی از بیماری همه‌گیر کرونا اعلام کرده در این کشور در سه ماهه نخست سال جاری میلادی سرمایه‌گذاری ۹.۶ درصد، مصارف شخصی ۲.۳ درصد و صادرات ۱.۳ درصد نسبت به سه ماه پایانی سال گذشته کاهش یافته است، گرچه آلمان در سال گذشته میلادی توانسته به رقم  صادرات ۱۳۲۸ میلیارد یورویی برسد که با رقم 40 میلیارد دلاری ایران قابل مقایسه نیست و از طرف دیگر «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان، بسته محرک اقتصادی ۵۰ میلیارد یورویی برای عبور از بحران کرونا در نظر گرفته بود، این در حالی است که بسته حمایتی ایران برای کرونا در حد 2 میلیارد دلار بود که اصلا قابل قیاس نیست و مهمترین عاملی که اقتصاد آلمان و ایران را غیر قابل مقایسه می کند وضعیت تورم و معیشت مردم است که در شرایط کنونی بسیاری از مردم ایران توان خرید تامین تمام مایحتاج زندگی خود را ندارند و درصد ازدواج و فرزندآوری کاهش یافته است.

ایران ضعیف ترین بسته حمایتی کرونا را ارائه کرد

در دوران کرونا کشورهای ثروتمند جهان برای گذر از این دوران سخت، تدابیری همچون افزایش نقدینگی و تزریق پول، کاهش نرخ بهره بانکی، کمک به کسب و کارهای در حال رکود و کمک به افراد و کسانی که درآمدشان را از دست داده‌اند را به اجرا گذاشته‌اند، در شرایط کنونی به نظر می رسد که روند پیچیده‌تر شدن شیوع ویروس کرونا شرایط محیطی زندگانی و چشم‌انداز آینده، تمام کشورها را کم‌وبیش در حوزه‌های اقتصادی مبهم کند و این موضوع تنها برای یک کشور یا چند کشور نیست، بلکه بسیاری از کشورها در معرض آسیب قرار دارند اما نسبت آسیب ها متفاوت است.

یک اقتصاددان با اشاره به اینکه اقدامات دولت و بانک مرکزی برای کنترل تبعات اقتصادی ویروس کرونا مکفی نبوده است، اظهار کرد: دولت ایران قبلا اعلام کرده که اعتباری ۷۵۰ هزار میلیارد ریالی برای تسهیلات با نرخ ترجیحی ۱۲ درصد به کسب‌وکارهای آسیب‌دیده، ۵۰ هزار میلیارد ریال به صندوق بیمه بیکاری، بسته حمایتی نقدی به اقشار کم درآمد را اجرایی می کند با توجه به اینکه وام ودیعه مسکن پوشش کمی داشت و خیلی ها نسبت به زمانبندی آن انتقاد داشتند و دولت هم آماری درباره بسته های حمایتی که ارائه کرده نداده به نظر نمی رسد نسبت به کشورهای دیگر اقدام موثری انجام داده باشد.

علی اکبر نیکو اقبال با بیان اینکه دولت ایران ۱۰۰ هزار میلیارد تومان به عنوان بسته محرک اقتصادی ایران در نظر گرفته بود، افزود: حجم بسته محرک اقتصادی در هر کشوری باید نسبتی از تولید ناخالص داخلی آن کشور باشد.  ایالات‌متحده بسته ۲ تریلیون دلاری داشت که حدود ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلیش بود و ژاپن و آلمان بسته اقتصادی داشتند که تقریبا ۱۹ درصد تولید ناخالص داخلی آنها بود و به طور کلی ۷۵ درصد کشورها، به‌اندازه ۵ درصد کل تولید ناخالص داخلی بسته حمایتی به اقتصاد خود تزریق کردند اما، در ایران بسته اقتصادی حدود 2 دهم درصد تولید ناخالص داخلی کشور بود و تاکنون هم آماری مبنی بر اجرای کامل آن منتشر نشده است .

او با اشاره به اینکه در حال حاضر اقتصاد ایران با مشکلاتی همچون تورم، نرخ‌ بیکاری دورقمی، رشدهای نقدینگی بالای 30 درصد، کسری بودجه و رشد اقتصادی منفی مواجه است، تصریح کرد: صندوق بین‌المللی پول تخمین زده که تجارت خارجی ایران در سال ۲۰۲۰ با کاهش ۱۶ میلیارد دلاری به حدود ۷۰ میلیارد دلار خواهد رسید. همچنین تشدید بحران بیکاری می تواند بحران های موجود در صندوق‌های بازنشستگی را شدت ببخشد.

پیش از این وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره پیامدهای کرونا در ایران اعلام کرده بود که حدود ۴.۸ میلیون نفر یعنی حدود ۲۰ درصد از شاغلان با کاهش شدید سطح فعالیت، تعطیلی و بیکاری مواجه شده اند و مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی مجزا بیکاری ۲.۵ تا ۶.۵ میلیون نفر در ایران در این دوره تخمین زده اند و این آمار با وجود تورم افسارگسیخته سال جاری تبعات زیادی برای جامعه دارد، با این حال رئیس جمهوری از اقتصاد مترقی و پیشی گرفتن از اقتصاد توسعه یافته آلمان سخن می گوید. حال باید از روحانی پرسید آیا اقتصاد کارگران آلمانی با حداقل درآمد 1500 یورویی بدتر از درآمد خانوارهای ایرانی با درآمدی 66 یورویی است؟ در واقع 1500 یورو با نرخ 30 هزار تومان برابر با 45 میلیون و حقوق 2 میلیونی در ایران برابر با 66 یورو است. حال سوال این است که روحانی نسبت به درآمدها و عدد و ارقام بی اطلاع است یا جامعه را به سخره گرفته است؟