یک پژوهشگر تاریخ ابراز عقیده کرد: کوروش یزرگ تنها شخصیت تاریخی است که نام او در آیه 83 سوره کهف و نیز در کتاب تورات دیده می‌شود.
به گزارش مرور نیوز مجید پورشافعی، در خصوص راز محبوبیت کوروش، اظهار کرد: در گذشته فرمانداران زیردستان خود را مغلوب و اموال و زنانشان را تصرف می‌کردند و هرگونه رفتار زشت را انجام می‌دادند؛ اما برخلاف آن‌ها کوروش، هر گاه زیر دست خود را می‌دید مانند یک دلاور جوان از اسب پیاده می‌شد و او را در کنار خود می‌نشاند.
وی افزود: خوش‌نامی کوروش بزرگ باعث شد تا در دو کتاب آسمانی از او به حرمت و تکریم یاد و نیز در سوره کهف به ذوالقرنین مشهور شود.
این پژوهشگر در خصوص مهم‌ترین ویژگی اخلاقی کوروش، اضافه کرد: بزرگ‌ترین ویژگی کوروش جوانمردی، بلند نظری و تنوع‌طلبی است چیزی که امروزه به آن فرهنگ پلورالیسم می‌گوییم، اینکه انسان بپذیرد در این عالم تنوع وجود دارد.
وی گفت: کوروش به بابل می‌رود و در معبد مردوک در کنار افرادی که او را ستایش می‌کردند مهربانی می‌کند و هر جا که وارد می‌شد نسبت به همه ادیان آسان می‌گرفت و شاید بزرگ‌ترین خصیصه او به رسمیت شناختن تنوع فکری در عالم باشد.
پورشافعی اظهار کرد: بلند نظری و گذشت کوروش نسبت به دگراندیشان و یا شهروندانی که ما امروز آن‌ها را درجه دوم می‌خوانیم، هیچ‌گاه اجازه نداد که در قلمرو وسیع فتوحاتش مردم به طبقات اول و دوم تقسیم شوند و همه زیر پرچم او از حقوق یکسان برابر بودند.
این پژوهشگر تاریخ خاطرنشان کرد: کوروش در اواخر عمر خود یعنی در سال 529 قبل از میلاد بعد از فتح بابل و لودیه (غرب آسیا) و نیز دفع خطر بیابان گردان تازنده‌ای که از شمال شرق(رود جیحون) به خاک ایران حمله می‌کردند به جنگ با ماساژت‌ها رفت و در آن‌جا زخمی شد.
وی با بیان اینکه ماساژت‌ها قوم زرد پوست وحشی و بیابان گردی بودند که همیشه از آسیای مرکزی، شمال شرق ایران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند، عنوان کرد: کوروش در این منطقه زخمی می‌شود اما زخم او به گونه‌ای نبود که او را از پای درآورد و در فرصت اندکی که داشت خود را به پایتخت می‌رساند.
پور شافعی در خصوص اینکه گفته می‌شود قتل کوروش اسرار آمیز بوده است، تصریح کرد: اینکه گفته می‌شود ملکه ماساژت‌ها به نام تومیروس، کوروش را اسیر کرد و سر او را برید و داخل ظرفی از خون انداخت و بعد گفت که «تو در زندگی از خون سیر نشدی حداقل بعد از مرگت از این خون‌ها بنوش تا سیر شوی» یک افسانه است.
وی گفت: کوروش به دلیل زخمی که در نبرد با ماساژت‌ها برداشت در مدت دو ماه فرصت یافت که خود را به پایتخت خودش یعنی پاسارگاد برساند و در آن محل از دنیا رفت و در همان مکان هم مدفون شد.
این پژوهشگر در خصوص مهم‌ترین جنگ‌هایی که کوروش انجام داده است، اظهار کرد: از مهم‌ترین نبردهای کوروش، جنگ خانگی با پدر بزرگ خودش است که به اکباتان یا همان هگمتانه حمله می‌کند و به کمک هواخواهان بی‌شماری که داشت پدر بزرگ خود اژی‌دهاک را شکست می‌دهد.
وی ادامه داد: یکی از فتوحات کوروش تصرف همدان و به زیر کشیدن مادها بود که در واقع انتقال قدرت در درون خانواده است که از اژی‌دهاک به کوروش منتقل می‌شود، اما فتوحات اصلی و خارجی او بعد از اینکه مادها را از بین برد آغاز شد.
این پژوهشگر اضافه کرد: هواخواهان و هم پیمانان ماد با پادشاهان مناطق بابل و لودیه تصمیم گرفتند که این جوان را به زیر بکشند و با همدیگر متحد شوند، اما کوروش به آن‌ها فرصت نداد و در زمستان به ترکیه تاخت و اول لودیه و بعد پادشاه کروزوس را از تخت قدرت به زیر کشید و بعد هم در سال 539 به بابل حمله کرد و بدون خونریزی وارد شهر شد و آن شاهکار عظیم خود یعنی منشور آزادی ملل را سر سفره بشریت گذاشت که در حال حاضر در موزه سلطنتی انگلستان نگه‌داری می‌شود.
پور شافعی با بیان اینکه کوروش در آن منطقه دستور داد که به معابد آسیب نرسانند و پرستشگاه‌ها را خراب نکنند، تصریح کرد: او در منشور ملل به خود می‌بالد و می‌گوید که «بدون خون و خونریزی وارد بابل شدم و نگذاشتم که به مردمان آسیبی برسد» و یهودیانی که اسیر دست پادشاه بابل بودند را نجات داد و آن‌ها را به اورشلیم بازگرداند.
وی افزود: کوروش علاوه بر این دو فتح عمده، قصد مصر را هم داشت زیرا مصر از کشورهایی بود که برای کوروش دردسر ساز شده بود، اما دیگر فرصت پیدا نکرد تا با آن‌ها به مبارزه بپردازد چراکه ماساژت‌ها مزاحم ایران شده بودند و این برنامه برای پسرش کمبوجیه باقی ماند.
