به گزارش مرور نیوز، به نقل از سینه ایران، بزرگداشت زنده یاد عباس کیا رستمی در مرکز هنرهای زیبای بروکسل در کشور بلژیک برگزار می شود که در این برنامه فیلم های «۲۴ فریم» و «منو خونه ببر» از ساخته های این هنرمند فقید و نیز فیلم «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با عباس کیارستمی» ساخته سیف الله صمدیان در روزهای ٢۶ دی و ۵ بهمن برابر با ۱۶ و ۲۵ ژانویه به نمایش در می آید.
انیس دو ویکتور کارشناس سینمای ایران و همسرش ژان میشل فرودون به معرفی این فیلم ها می پردازند.
عبّاس کیارستمی کارگردان، فیلمنامهنویس، تدوینگر، عکاس، تهیهکننده، گرافیست و کارگردان هنری بینالمللی، همچنین شاعر و نقاش ایرانی بود. او فیلمسازی تاثیرگذار در سینمای جهان بهشمار میآید، و آثار وی با استقبال فراوان ناقدان، داوران، کارگردانان، فستیوالها و بنیادهای فرهنگی و هنری جهان روبهرو شدهاست.
کیارستمی از سال ۱۹۷۰ میلادی در کارِ سینما شروع به فعالیت کرد و بیش از ۴۰ فیلم سینمایی، کوتاه و مستند ساخت. از مهمترین کارهایش میتوان به: سهگانه کوکر، کلوزآپ (۱۹۹۰)، طعم گیلاس (۱۹۹۷)، و باد ما را خواهد برد (۱۹۹۹) اشاره کرد. او در دوره پایانی کارش به فیلمسازی بیرون از ایران روی آورد که حاصلش فیلمهایی مانند کپی برابر اصل (۲۰۱۰) و مثل یک عاشق (۲۰۱۲) بود.
کیارستمی علاوه بر سینما در کارهای دیگر هنری از جمله شعر، عکاسی، چیدمان، موسیقی، طراحی گرافیک، طراحی و نقاشی نیز فعال بود. او را باید در زمرهٔ سینماگران موسوم به موج نوی سینما در ایران و همتای سهراب شهیدثالث و پرویز کیمیاوی به شمار آورد. سادگی، استفاده از کودکان به عنوان نقش اول و قهرمان داستان، سبک مستندگونه،بهرهگیری از فضاهای روستایی، حذف کارگردان، شاعرانگی و نیز مکالمهٔ شخصیتها در سواری برخی از ویژگیهای فیلمهای کیارستمی است.
عباس کیارستمی برنده چندین جایزه بزرگ سینمایی است
کیارستمی برنده چندین جایزه بزرگ سینمایی است. وی پنج بار نامزد جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و در سال ۱۹۹۷ در پنجاهمین دوره جشنواره فیلم کن برای فیلم طعم گیلاس این جایزه را گرفت. وی در جشنوارههای متعدد معتبر فیلم جهان به عنوان داور حضور داشتهاست و با ۴ دوره داوری در جشنواره فیلم کن در سالهای ۱۹۹۳، ۲۰۰۲، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ در میان هنرمندان ایرانی پیشتاز است. وی همچنین با دریافت ۳۲ دستآورد شخصی، پرافتخارترین هنرمند ایران به شمار میرود.
کیارستمی از جمله کارگردانانی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران در کشور باقی ماند. او بر این باور است که «تصمیم به ماندن» مهمترین تصمیم او برای زندگی حرفهایش بودهاست. او میگوید که حضور همیشگیش در ایران و ملیت ایرانی توانایی او در ساخت فیلم را دو چندان کردهاست، وی در این باره گفت:
اگر درختی را که ریشه در خاک دارد از جایی به جای دیگر ببرید، آن درخت دیگر میوه نمیدهد و اگر بدهد آن میوه دیگر به خوبی میوهای که در سرزمین مادریش میتواند بدهد نیست. این یک قانون طبیعت است. فکر میکنم اگر سرزمینم را رها کرده بودم درست مانند این درخت شده بودم.
او در تیرماه سال ۱۳۹۵ برای درمان راهیِ فرانسه شد و سرانجام روز ۱۴ تیر در یکی از بیمارستانهای فرانسه درگذشت. پیکر او ۲۰ تیرماه ۱۳۹۵ در لواسان به خاک سپرده شد.
به دنبال انتشار خبرهایی مبنی بر احتمال "خطای پزشکی" در روند معالجه عباس کیارستمی، فرزند این کارگردان گفت که موضوع فقط شخص پدرش نیست، بلکه «یک معضل بزرگتری است که باید به آن معضل نگاه شود و این که چگونه می شود این معضل برطرف شود». وی تاکید کرد که حل این «معضل پزشکی»، جزو وظایف وزارت بهداشت است.