صحبت‌های همسر یکی از اسیران فلسطینی روایت درد و رنج خانواده‌های اسیران فلسطینی و شرایط سخت زندگی در نبود همسرانشان است که در زندان‌های رژیم اشغالگر صهیونیستی به بند کشیده شده‌اند.
به گزارش مرور نیوز، "رنده جهاد ام عبدالرحمن" همسر "خضر عدنان" اسیر فلسطینی به تازگی گفت و گویی مطبوعاتی انجام داده است که به تشریح اوضاع زندگی و سختی‌های آن در نبود همسرش اشاره کرده و از مشکلات مالی و تربیت کودکان و حسرت تقسیم شادی ها و غم ها با همسرانشان سخن گفت.
او گفت: زن فلسطینی در نبود همسرش به دلیل دستگیری و زندانی شدن در زندان‌های اشغالگر اسرائیل، در سخت ترین شرایط زندگی و معیشیتی به سر می برد و بزرگترین درد همسر یک اسیر نبود او در لحظات شادی و غم و دوری است.
نبود پدر در لحظات غم و شادی درد بزرگی است
به گفته او، همسر نقش مهمی در خانواده و ارتباط با فرزندانش دارد و نبود او در خانواده در لحظات مهم و سرنوشت ساز زندگی درد بزرگی است که یک خانواده آن را تجربه میکند و این دردی است که بسیاری از همسران اسیران آن را تجربه کرده‌اند.
ام عبدالرحمن ادامه می دهد، همسر یک اسیر در نبود او و بیکاری، با شرایط مالی سختی دست به گریبان است و مسئولیت سنگین تربیت کودکان را به عهده دارد و باید نقش پدر و مادر را ایفا کند در نتیجه لازم میشود گاهی احساسات خود را نادیده بگیرد و در برخی موارد با فرزندانش برخورد سختگیرانه‌ای داشته باشد تا بتواند آنان را به خوبی تربیت کند و همان نسلی را به ثمر بنشاند که همسرش آرزو دارد .
درس افتخار و سربلندی در نبود اسیران فلسطینی بین خانواده هایشان
او می گوید: رفتار با فرزندان بسیار سخت است زیرا کودکان خردسال در برخی موارد احساس کمبود می‌کنند و مفهوم نبود پدر برایشان قابل درک نیست از همین رو مادر باید به آنان تفهیم کند که پدرشان به اجبار و تحت فشار اسرائیلی‌ها از آنان دور مانده است در حالی که باید در لحظات شادی و غم در کنارشان باشد، اما نبود او به خاطر فلسطین و قدس و برخاسته از فداکاری و از خودگذشتگی است در نتیجه غیبت او مایه افتخار و سربلندی است و ما به عنوان همسر و فرزندان یک اسیر باید به نبود او افتخار کنیم.
همسر این اسیر فلسطینی می افزاید: همه این مسائل پیامی است که مادر همواره تلاش میکند در تربیت کودکانش به آنان تفهیم کند تا نسلی میهن پرست تربیت کند و به کودکان بفهماند که نبود پدرشان خارج از اراده آنان و برای الاقصی و مقدسات فلسطین است.
ام عبدالرحمن میگوید: ما پیش از هرچیزی از اشغال صحبت می‌کنیم و اشغالگر غاصب این سرزمین و حقوق ساکنان آن است و بزرگترین درد و رنج برای ما به عنوان خانواده شیخ خضر عدنان و خانواده بسیاری از اسیران دیگر، ممنوعیت ملاقات با اسیران است زیرا ما و فرزندانمان از ملاقات با اسیران محروم هستیم و حتی اجازه نداریم برای شیخ خضر لباس بفرستیم و از هفت ماه پیش از تامین نیازهایش حتی عینکی که از آن استفاده میکند، محروم مانده‌ایم.
فشار اسرائیل بر اسیران و خانواده‌هایشان برای دست برداشتن از مبارزه
او روایت درد و رنج خود را اینگونه ادامه می‌دهد: اشغالگران ما را به عنوان خانواده اسیران تحت هر نوع فشاری قرار می‌دهند از جمله فشارهای روحی که شامل جلوگیری از ملاقات با همسرانمان و تامین نیازهای ضروریاش است و در برخی موارد اسیران با اتوبوس از زندان جنوب به دادگاه منتقل می‌شوند که ساعتهای طولانی در راه هستند و همه این موارد ظلمی است که مسئولان اشغالگر صهیونیستی در رفتار با اسیران و خانواده‌هایشان در پیش گرفته‌اند تا آنان را تحت فشار قرار داده و رنجشان را بیشتر کنند تا پس از خروج از زندان دست از مبارزه و جانفشانی بردارند.
ام عبدالرحمن در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مشکلات مالی خانواده اسیران اشاره کرده و گفت: حقوق ما را تشکیلات خودگردان پرداخت میکند که گاهی با تاخیر انجام می‌گیرد و من با هفت کودک یک خانواده بزرگ هستیم و مبلغ دریافتی برای تامین نیازهایمان کافی نیست و به ناچار فقط نیازهای ضروری را تامین می‌کنیم با اینهمه تلاش داریم مانند کسی که در جنگ به این رژیم اشغالگر سر می برد، رفتار کرده و خود را با شرایط سازگار کنیم و جایی برای تجملات در زندگی ما وجود ندارد.
ما صاحب این سرزمین هستیم و در آنجا میمانیم
همسر این اسیر فلسطینی سپس در ارتباط با انتقال سفارت آمریکا به قدس، خطاب به اشغالگران صهیو – آمریکایی در جهان گفت: فلسطین حق ماست و به هیچ کس اجازه نخواهیم داد در مورد آن گفت‌وگو کند و یا سفارتش را به آنجا منتقل کند و شرق و غرب قدس حق ماست و جگرگوشه‌های ما برای دفاع از الاقصی و مقدساتمان در زندان به سر می برند، از همین رو به صهیونیست‌ها و آمریکا اجازه نخواهیم داد سفارت آمریکا را به قدس منتقل کنند و به هیچ وجه آن را به رسمیت نخواهیم شناخت و آمریکا را چه سفارتش را منتقل کند چه نکند به رسمیت نمی شناسیم، ما صاحب این سرزمین هستیم و در آنجا میمانیم.
کعبه و مدینه منوره مهم ترین سمبل جهان اسلام
او در پیام خود به جهان عرب گفت: قدس پس از کعبه و مدینه منوره مهم ترین سمبل جهان اسلام به شمار می آید و کسی که از الاقصی حمایت میکند یعنی از مدینه منوره دفاع کرده است. آیا می توان کعبه و مدینه منوره را مقدس دانست و الاقصی را مانند مجروحی در برابر صهیونیست‌ها و این اشغالگران زورگو رها کرد؟
قدس "اسلامی و فلسطینی" باقی خواهد ماند
ام عبدالرحمن تاکید کرد: انتقال سفارت آمریکا به قدس پیامی به امت عرب است با این مضمون که قدس اسرائیلی شده است اما قدس عربی، اسلامی، فلسطینی است و باقی خواهد ماند و تا زمانی که خون در رگ‌هایمان جاری است و نبضمان میتپد و تا زمانی که در این سرزمین عشق فلسطین وجود دارد تا آخرین نفس از فلسطین حمایت میشود.
