بازگشت امنیت مهمترین خواسته مردم سوریه است/حلب کریدور حمل سلاح

به گزارش خبرنگار سیاسی مرور نیوز، رئوف شیبانی درنشست آثار راهبردی آزادسازی حلب با گرامیداشت یاد شهدای مدافع حرم، افزود: سفیر سابق کشورمان در سوریه گفت: علاوه بر این حلب از دیرباز به عنوان پایتخت اقتصادی سوریه مطرح بود که با این حادثه ، فرضیه انتخاب حلب به عنوان پایتخت جریان مقابل تقویت می شد.

وی خاطرنشان کرد:حلب که در اختیار معارضان بود به عنوان برگه قدرت در مذاکرات محسوب می شد. حلب بزرگترین استان از نظر جمعیتی در سوریه است و کمک قابل توجهی به گروه های مسلح و جریان های تروریستی برای جذب سلاح از این استان داشت.

این دیپلمات ایرانی در خصوص تحولات حلب گفت: استان حلب مرز مشترک با ترکیه دارد و به عنوان کانال تقویت گروه های تروریستی از شمال محسوب می شود؛ سقوط بخش شرقی آن در سال 2012 ،  یکی از امتیازات را برای معارضان به عنوان کریدور حمل سلاح ایجاد کرد.

شیبانی ادامه داد: بعد از سقوط حلب 60 درصد حلب در اختیار معارضان قرار گرفت و این قدرت معارضه را به نمایش کشیده بود.

وی یکی  دیگر از ویژگی های حلب را این عنوان کرد که اکثریت غالب گروه های مسلح در حلب کسانی هستند که آمریکایی ها به آن معارضه معتدل می گفتند و غرب و ترکیه و حامیان آنها، آن را جبهه مهمی می دانستند.

سفیر سابق ایران در سوریه درخصوص چرایی در دستور کار قرار گرفتن حلب برای آزادسازی اظهار داشت: آنچه باعث شد آزادسازی حلب به جد در دستور کار قرار گیرد، یکی سقوط ادلب بود که تهدید جدی برای حلب ایجاد کرده بود و طراحان میدانی به این فکر افتادند که به هر نحوی مانع سقوط این شهر شوند.

شیبانی درباره ویژگی راهبردی سوریه اظهار کرد: همسایگی سوریه با فلسطین اشغالی و لبنان به عنوان کانون توجه قدرت ها و همجواری با عراق همواره به عنوان یک محور متوازن کننده بازیگران منطقه ای عمل می کرد.

وی ادامه داد: علاوه بر این همسایگی با مدیترانه به عنوان حاشیه امنیتی اروپا و مرز طولانی با ترکیه نزدیک به 820 کیلومتر به عنوان عضو فعال ناتو، به آن موقعیت خاصی می دهد.

سفیر سابق ایران در سوریه با بیان اینکه سوریه در این سه دهه به عنوان کریدور لجستیک محور مقاومت همواره مد نظر بوده و ایفای نقش می کرده است،درباره علت های شکل گیری بحران در سوریه گفت: در سوریه مردمی بوده و هستند که مطالباتی دارند و علاوه بر این، نحوه برخورد نامطلوب برخی از دستگاه های حاکمیتی سوریه یکی از علت های شکل گیری و فوران این بحران بوده است.

به گفته وی، یک انفجار جمعیتی در داخل سوریه در دهه های گذشته بویژه در مناطق روستایی رخ داد که بستر مناسبی برای نشر و گسترش افکار تندرو و افراطی در این مناطق شکل گرفته و بستر مناسبی برای دربرگرفتن و در دامان گرفتن حرکت های افراطی و تند شد.

سفیر سابق ایران در سوریه گفت: یک اختلاف سنتی بین حاکمیت سوریه و اخوان المسلمین در دهه 80 به بعد وجود داشت و به عنوان عقده و آتش زیر خاکستر ایفای نقش می کرد که در شکل گیری بحران هم این مشکل سر باز کرد و به شکل گیری بحران و تشدید آن کمک کرد.

شیبانی با بیان اینکه مهم این است که سوریه در نگاه برخی بازیگران منطقه ای و بین المللی عنصر مناسبی برای استمرار حاکمیت نبود، تصریح کرد: آمریکا به سوریه به عنوان کشوری نگاه می کرد که بخشی از طرح هایش را با شکست روبه رو کند و بر اساس دیدگاه آمریکایی ها اگر قرار است تحولی در منطقه اتفاق بیفتد بهترین کاربرد دستخوش بحران شدن سوریه است.

وی یکی از علت ها را نقش مقاومتی سوریه در طرح های آمریکایی - صهیونیستی در منطقه و نقش دیگر را خصومت های سنتی بین سوریه و عربستان که در سال های گذشته شکل گرفته و اوج آن در جنگ 33 روزه بود.، عنوان کرد.

سفیرسابق ایران در سوریه با بیان مواضعی که برخی کشورها علیه اقدام حزب الله در نشست سران عرب گرفتند ، ادامه داد: در این نشست بشار اسد بسیاری از سران کشورهای عربی بویژه عربستان را متهم کرد که جرات ایستادگی در برابر آمریکایی - صهیونیستی را ندارند و اینها این شرایط پیچیده ای را در روابط عربستان و سوریه ایجاد کرد.

وی ادامه داد: علاوه بر این نقش بازیگران خارجی را نباید در این تحول و بحران نادیده بگیریم، همچنین بحث تاثیرپذیری جامعه سوریه از حرکت های مردمی و جهان عرب که از تونس شروع شد، لیبی و مصر و مجموعه ای کشورها را به صورت دومینو دربرگرفت در شکل گیری این تحول بی تاثیر نبود.

شیبانی با تاکید بر اهمیت تاثیر رسانه ها در شکل گیری و استمرار و تعمیق بحران ، گفت: العربیه و برخی رسانه ها در سناریو سازی در شکل گیری افکار عمومی نقش موثری داشتند و بحران ساز بودند .

وی با بیان اینکه در حال حاضر این مطالبات و خواسته های مردمی تحت الشعاع منافع خارجی قرار گرفته و مطالبات داخلی بسیار کم رنگ شده ادامه داد: اکنون بخش عمده ای از خواسته ها به فراموشی سپرده و طرد شده است. خواسته شان تغییر حاکمیت بود؛ الان تغییر حاکمیت به عنوان خواسته اول مطرح نیست و مهم، ضرورت بازگشت امنیت است.

سفیر سابق ایران در سوریه با بیان اینکه افق تحولات همچنان مبهم است اظهار داشت: علی رغم تحرکات میدانی و تحولات صورت گرفته همچنان افق مبهم است ولی در عین حال همه به اجماع به این نقطه در حال نزدیک شدن هستند که راه حل نظامی چاره ساز این بحران نیست.

شیبانی خاطرنشان کرد: زمانی دو طرف اصرار بر حل نظامی داشتند اما بازیگران به این نتیجه رسیدند که راه حل سیاسی را باید جست وجو کرد و راه حل نظامی چاره ساز نیست.

وی در ادامه به مسایل کردی و تروریسم در سوریه اشاره کرد و گفت: تروریسم که همه را تهدید می کند و کردیسم بخشی از بازیگران را به چالش می کشاند ؛ این دو باعث شده مواضع این بازیگران به نحو نامحسوسی تغییر کرده و همگرایی های جدیدی شکل گیرد.