طی دورههای مختلف انتخابات ریاست جمهوری همیشه یکی از جنجالبرانگیزترین و مهمترین مقاطع انتخابات، زمانی است که لیست تاییدصلاحیتشدگان از جانب شورای نگهبان اعلام میشود. فارغ از همه حرف و حدیثهایی که درباره افراد مختلف و صلاحیت آنها وجود دارد، یکی از نکات جالب توجه «تعداد» تاییدصلاحیتشدگان است؛ بهگونهای که به استثنای اولین انتخابات ریاست جمهوری در کشور که البته شورای نگهبانی هم آن زمان وجود نداشت و تعداد نامزدهای ریاست جمهوری به 96 نفر رسید، این تعداد در سایر دورهها هیچگاه از تعداد انگشتان دو دست تجاوز نکرد.
به گزارش مرور نیوز، «داتیکان» با این مقدمه نوشت: بر اساس قانون، شورای نگهبان نهاد ذیصلاح برای احراز صلاحیت داوطلبان انتخابات است و در خصوص صلاحیت افراد بر اساس ساز و کاری که در این نهاد وجود دارد، تصمیمگیری میشود. اینجا سوالی مطرح میشود مبنی بر اینکه آیا این «تعداد» و این حد نصاب مستند قانونی دارد یا یک ساز و کار درونی و چارچوب خاص یا به بیان حقوقی یک «رویه» در این شورا برای احراز صلاحیت افراد شکل گرفته است؟ اگر بنا بر تشخیص شورای نگهبان است، شاخص این تشخیص چیست و آیا شخصی که صرفا این شاخصها را دارد حتی در صورت بالا بودن تعداد آنان (۹۶ نفر در سال ۵۷) به عنوان تاییدصلاحیتشده معرفی میشود؟ آیا شورای نگهبان از یک مهندسی درونی برای معرفی تعداد مشخصی از افراد استفاده میکند؟
با توجه به سوالات پیش رو با عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان تماس گرفتیم و موضوع را با او مطرح کردیم.
کدخدایی، وجود هر نوع رویه را در شورای نگهبان نفی کرد و معتقد بود که هیچ رویهای وجود ندارد و هر کسی که واجد شرایط باشد، مورد تایید قرار میگیرد.
او در خصوص حد نصاب گفت: «شورا هیچ سقفی برای این موضوع ندارد.»
سخنگوی شورای نگهبان در خصوص این سوال که آیا افراد صرف داشتن شرایط و شاخصهای مدنظر شورا بدون در نظر گرفتن تعدادشان، پذیرفته میشوند، گفت: «اگر هر 1600 نفر ثبتنامکننده هم واجد شرایط بودند و شاخصهای مدنظر را داشتند شورا اسامی همه آنها را اعلام میکرد.»
در آخر از کدخدایی در خصوص کاندیدای بی سر و صدایی همچون محمد غرضی پرسیدیم که چه عاملی باعث شده ایشان در طی این چهار سال در داشتن صلاحیتش تردید ایجاد شود. کدخدایی گفت: «ایشان در شورا رای نیاوردند چون شورا بر اساس رای اکثریت صلاحیتها را تایید میکند. در ضمن اعضا هم نسبت به دوره قبل عوض شدهاند.»