آلبوم «بدرقه‌ی ماه» از سوی مؤسسه‌ی فرهنگی‌ـ هنری «سازآواز» راهی بازار نشر موسیقی شد.
به گزارش مرور نیوز، سیامک جهانگیری در مورد این آلبوم گفت: «بدرقه‌ی ماه» طرحی است بر بستر موسیقی دستگاهی و در قالب هم‌نوازی و با ساختاری از پیش‌تعیین‌شده، که در لحظاتی خود را در فضایی بداهه بسط می‌دهد.
جهانگیری درباره‌ی هنر بداهه‌نوازی گفت: هرچند هنر بداهه‌نوازی به معنای خلقِ در لحظه است، اما در شکل‌گیریِ خود، با عناصری از پیش‌تعیین شده همچون فضایِ مایگی و فرم اجرای قطعات همراه بوده که هنرمند خلاق شاید بیشتر سعی در روایت این اجزا در بیان شخصی خود و از طریق مؤلفه‌هایی چون صدادهی، زمان‌بندی، فواصل، تزیینات و غیره دارد. معمولاً در هم‌نوازی، این چیدمانِ نسبتاً مشخصْ در قالبِ سؤال و جواب به گسترش و گفتمان مشترک می‌رسد.
وی در مورد رویکرد بداهه‌نوازی در این آلبوم گفت: در «بدرقه‌ی ماه» سعی شده تنها با وفاداری به فضای ساختاری موسیقی دستگاهی، بتوان در هم‌نوازی به چیدمان دیگری در فرم و روند ملودی و نیز در ترکیب صدا به‌صورت گفت‌وگویی موازی دست یافت؛ به‌گونه‌ای که دو ساز ملودیکِ به‌کاررفته در اثر، اغلب در ترکیبی دوصداییْ فضای ملودیک و ریتمیکِ طرح‌شده را بسط و گسترش داده و ضمن برخورداری از طرحی مشخص گه‌گاه فرصت بداهه‌پردازی یابند.
او در پایان در مورد نحوه‌ی ضبط سازها خاطرنشان کرد: در این اثر، اجرا و ضبطِ دو سازِ نی و عود به‌صورت هم‌زمان انجام شده و چیدمان و اجرای سازهای کوبه‌ای به فراخور موسیقی، توسط دوست عزیزم بهزاد میرزایی انجام شده است.
در این آلبوم سیامک جهانگیری (نی)، حمید خوانساری (عود)، و بهزاد میرزایی (تنبک و بندیر) به هنرنمایی پرداخته‌اند. قطعات این آلبوم عبارتند از: «بدرقه‌ی ماه»، «ضیافت صبح»، «عود تنها»، «دشت مه‌زده»، «نی تنها»، «تنیده»، «عود و نی»، «قافله‌ی بی‌قرار شب».
آلبوم‌هایی چون «می‌رسد باران»، «ترنمی برای صبح»، «24 چهارمضراب از ابوالحسن صبا»، و اجرای «ردیف استاد عبدالله دوامی» گوشه‌ای از فعالیت‌های سیامک جهانگیری در زمینه‌ی موسیقی هستند.
