پرنده «زاغ‌بور» منحصربه فردترین و پرنده آندمیک ایران (تنها در ایران وجود دارد) به شمار می‌آید و تالاب کجی نمکزار نهبندان زیستگاه این پرنده زیبا است.
به گزارش مرور نیوز، تالاب کجی و دریاچه نمک در شمال غربی روستای چاه دراز و در 75 کیلومتری شهرستان نهبندان و در حاشیه محور ارتباطی بیرجند به زاهدان قرار گرفته که هر ساله پذیرای مسافران نوروزی و گردشگران است.
این تالاب با مساحت 22 هزار هکتار و 765 متر مربع با وجود تداوم پدیده خشکسالی طی چند سال اخیر در شهرستان نهبندان همچنان زنده و پایدار مانده است.
تالاب کجی نمکزار، شوره زاری وسیع است که به دلیل پایین بودن سطح ارتفاع آن نسبت به مناطق اطراف محل تجمع زهاب منطقه است.
این پدیده با توجه به شوری بیش از حد خاک آن به دریاچه نمکی تبدیل شده و مامن زندگی پرندگان و حیوانات زیادی است.
تالاب کجی در فصول پاییز و زمستان همواره آب دارد و محل امنی برای پرندگان مهاجر آبزی محسوب می‌شود و همه ساله پذیرای پنج هزار پرنده مهاجر و بعضا از نوع نایاب است.
با توجه به آبگیری خوب تالاب در سال 1389، 14 گونه پرنده آبزی و کنار آبزی از قبیل مرغابی سرسبز و فلامینگو به این تالاب مهاجرت کرده‌اند.
از پرندگان این تالاب می‌توان به زاغ بور، هوبره، کبک، عقاب طلایی، پیغوی کوچک، جغد کوچک، بلدرچین معمولی، زاغ نوک قرمز، ابلق و چکاوک پنجه کوتاه اشاره کرد.
پرنده «زاغ‌بور» منحصربه فردترین و پرنده آندمیک ایران (تنها در ایران وجود دارد) به شمار می‌آید و تالاب کجی نمکزار نهبندان زیستگاه این پرنده زیبا است. زاغ‌بور جز آن دسته از پرندگانی است که فقط در ایران و آن هم در استان‌های سمنان و یزد و بویژه در خراسان‌جنوبی و شهرستان نهبندان زندگی می‌کند.
زاغ‌بور به عنوان جواهر کمیاب و نادر کویر یاد می‌شود همچنین این پرنده با زیبایی‌های خاص خود یکی از قابلیت‌های گردشگری کشور و شهرستان نهبندان محسوب می‌شود.
این پرنده 24 سانتی‌متر طول دارد و شبیه هدهد اما بدون تاج سر و دارای دم و منقارسیاه و بلند با اندکی خمیدگی به پایین و بال‌های پهن است.
«هوبره» یکی دیگر از پرندگان خاص این تالاب است که از حدود 60 سانتی‌متر طول برخوردار است و تقریبا هم اندازه میش از زنگوله بال بسیار بزرگ‌تر است.
هوبره از نظر ظاهری شبیه بوقلمون است و به طور کلی پر و بال قهوه‌ای زیر تنه خاکستری و دسته پرهایش سیاه و سفید بلند که از دو طرف گردنش آویزان و حالت دامن مانندی دارد.
حاشیه تالاب زیستگاه 14 گونه پستاندار از قبیل، خرگوش، روباه، کفتار، گرگ، پایکا، پامسواکی، زرده بر و تشی است و علاوه بر اینها این تالاب زیستگاه 10 گونه خزنده نظیر دشتی، جعفری، مارهای قیطانی، مار شتری، مار پلنگی و تیر مار و بزمجه بیابانی است.
آب تالاب به واسطه املاح معدنی موجود در آن دارای خواص درمانی برای بیماری‌هایی نظیر آرتروز، رماتیسم و بیماری‌های مفاصل است.
گیاهان غالب در منطقه در حال حاضر در مناطق دشتی قیچ، گز و تاغ است که از پوشش نسبتاً خوبی برخوردار بوده و در حاشیه تالاب بوته‌های گز، آتریپلکس، قلیا و نی به چشم می‌خورد.
این تالاب تنها آبگیری است که به روخانه و حتی آبراه وصل نمی‌شود و در تابستان خشک و در زمستان با جوشیدن آب آبگیری و پذیرای پرندگان و حیوانات مختلفی است.
