نایب رئیس شورای اسلامی شهر تهران در مصاحبه با خبرگزاری موج به بسیاری از مسائل درباره فساد در شهرداری، شهر فروشی، کاندیدا شدن قالیباف، پرونده دزدیدن مجسمه های پایتخت و موارد دیگر که بسیاری از شهروندان به دنبال پاسخ آن بودند پرداخت.
به گزارش خبرنگار اجتماعی مرور نیوز، به نقل از خبرگزاری موج مرتضی طلایی متولد ۱۳۳۷ و دارای مدرک کارشناسی رشته علوم سیاسی و کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی امور فرهنگی است که در کارنامه خود فرماندهی پلیس شهر اصفهان، رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی در دوره سوم، چهارم شورای اسلامی شهر تهران، ریاست ستاد انتخاباتی محمد باقر قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲، نایب رئیس شورای اسلامی شهر تهران در دوره سوم، چهارم و پنج شورای شهر تهران دارد.
مرتضی طلایی با حضور در خبرگزاری موج به مشکلات و مسائل شهری در پایتخت پرداخت؛ که مشروح این گفت و گو به شرح زیر است:
دزدیدن مجسمه های پایتخت سناریویی از پیش تعیین شده بود
*با توجه به اینکه شما در سال1389 رئیس پلیس تهران بزرگ بودید و در آن دوره مجسمه های پایتخت سرقت شد، هیچ وقت این پرونده از سوی سردار رادان به سمت قوه قضائیه ارسال نشد، این پرونده هنوز باز است؟ علت آن چیست؟
- پرونده ای که باز است به این معناست که هنوز تمام اطلاعات لازم برای اینکه پلیس بتواند پرونده را ببندد و به مرجع قضایی ارسال کند بدست نیامده است و طبیعی است که پلیس موظف است این پرونده را پی گیری کند و اگر پرونده به مراجع قضایی ارسال شده قاضی پرونده میتواند از پلیس بخواهد که پرونده را هر چه زودتر به ثمر برسانند، هنوز مشخص نشده است که دزدیدن مجسمه ها سازمان دهی شده بود یا خیر، نمیدانیم تشکیلاتی که مجسمه‌ها را از شهر تهران خارج کرد از نیروهای شهرداری بود یا نه.
ما به مدارکی که نشان دهنده این باشد که کارکنان شهرداری یا عوامل بیرون از شهرداری در جمع آوری این مجسه ها نقشی دارد، دست پیدا نکردیم اما احتمال این وجود دارد که یک گروه سارقی قیمت اشیا را محاسبه کرده و با برنامه ریزی آن را سرقت و از کشور خارج کرده باشند. این احتمال بیشتر وجود دارد تا اینکه بگوییم گروهی در شهرداری یا دستگاه های دیگر به دنبال این بودند که این مجسمه ها در سطح شهر نباشد.
رفتن قالیباف به پاستور را تایید نمیکنم
*آقای تقی پور چند وقت پیش اعلام کردند که شهردار قرار است کاندیدا ریاست جمهوری شود ؟ قانون شورا در این باره به چه صورت است؟ پرواز از صندلی شهرداری به ریاست جمهوری آفت ندارد؟ از چه زمانی شهردار میتواند قصد کند که رئیس جمهور شود؟ شورا میتواند فعالیت های شهردار را محدود کند؟ شما کاندیدا شدن محمدباقر قالیباف را تایید می‌کنید؟
-بنده از کاندیدا شدن محمدباقر قالیباف خبر ندارم، در واقع هم قانون روشنی وجود ندارد که اگر شهردار برای کاندیدای ریاست جمهوری اقدام کند نیاز به استعفا داشته باشد. سوال آخر که آیا خوب است شهردار از بهشت به پاستور برود را بنده تایید نمیکنم. برای وضع جامعه ما این روند مناسب نیست. در دنیا مرسوم هست و اساسا شاید به نوعی در کشورهای پیشرفته دوره مدیریت شهری را یک دوره آغازینی برای رسیدن به مدیریت کلان ملی خودشان میبینند.در واقع میگویند یک شهردار در یک دوره ای در مرکز کشور فعالیت کرده و با مدیران ملی در ارتباط بوده و میزان تجربه، شناخت و آگاهی دارد و بنابراین ورود این افراد را به عرصه سیاست در سطح ملی تایید می‌کنند. اما متاسفانه در جامعه ما یک فضای نامناسبی حاکم است،اما در کشور چارچوب مشخصی وجود ندارد که بر اساس آن عملکرد شهردار ارزیابی شود که آیا توانایی حضور در عرصه ریاست جمهوری را دارد یا خیر.
در یک مقطعی شهردار وقت تهران با شورای شهر تعامل بسیار خوبی داشت، که این موضوع سبب شد تا برخی دوستان مدعی شوند که ما شهردار را رییس جمهور کردیم، اما امروز در شورای شهر تهران چنین فضایی وجود ندارد، در واقع فضای شورای شهر دوم و سوم متفاوت است.
اگر قالیباف وظیفه اش را به درستی انجام ندهد مواخذه می شود
به دلیل اینکه دو جریان عمده سیاسی در شورای شهر وجود دارد و قدرت نیز در دست این گروه هاست به طور طبیعی واکنششان در رفتار با ورود شهردار تهران به عرصه ریاست جمهوری متفاوت است. پیش بینی میشود که اگر شهردار تهران تصمیم داشته باشد پا به عرصه ریاست جمهوری بگذارد دوران سختی را پیش رو خواهد داشت که واکنش های فراوانی علیه ایشان در شورای شهر به وجود خواهد آمد.
هر اتفاقی در شهر رخ میدهد آن را به موضوع رئیس جمهور شدن شهردار نسبت می دهند. در واقع باید بگویم شهردار تهران تا کنون وظیفه خود را انجام داده است و کاری را برای رئیس جمهوری شدن انجام نمی‌دهد هر شهردار دیگری هم که بود باید اینکار ها را انجام میداد. قالیباف اگر کارهایی که انجام داده را به درستی ایفا نمی کرد مورد مواخذه قرار می گرفت.
* اصولگراهای شورای شهر تجمیع خوبی برای انتخاب هیات رئیس و رئیس شورا ندارند؟علت چیست؟
ما در تلاش هستیم که دوستان اصوالگرا به یک انسجام برسند فضای شورای شهر با مجلس شورای اسلامی متفاوت است و شورای شهر مباحث جاری شهر و پروژه و موارد گوناگون عمرانی و خدمات اجتماعی وجود دارد و نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که با جریانی برخورد شود.
هر رای در شورای شهر نباید رای سیاسی تلقی شود. با توجه به اینکه در دو حوزه انتخاب شهردار و هیات رئیسه رای ها شکل میگیرد؛ تکلیف ما در شورا فراتر از وابستگی است، نباید به مسائل جریانی نگاه کنیم بلکه باید آن چیزی که به نفع مدیریت شهری و مردم است را در نظر بگیریم.
من منتقد جدی فعالیت های فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران هستم/هیچ اطلاعی از تغییرات شهرداری نداشتم
* مرتضی طلایی چه بخواهد چه نخواهد حاشیه هایی به دنبالش است از آتش گرفتنتان تا استعفا از شورای شهر در واقع باید گفت برخی نقدها هم دنبال شما است، که طلایی نخواسته جایگاه خود را داشته باشد؟نظرتان چیست؟
متأسفانه شایعه پذیری بیشترین ضریب نفوذ را در جامعه امروز دارد ولی چیزی که باید ملاک قضاوت قرار بگیرد سند و مدرکی است که با هر ادعایی ارائه می شود.ما هیچ نقش، سهم و اطلاعی از تغییرات معاونت اجتماعی و هیچ کدام از دیگر معاونت های شهرداری نداشتیم. من هیچ وقت دوست ندارم غیرشفاف حرف بزنم.
اگر نسبت به عملکرد معاونت شهرداری نقد داشتم این نقد چیزی بود که از دوره سوم و چهارم شروع شده بود و کماکان هم ادامه دارد. اعتقاد من بر این است که حوزه فرهنگی در شهرداری تهران یک اقیانوس را به وجود آورد اما عمق این اقیانوس تنها یک میلی متر بود. اگر ما یک رودخانه عمیق را ایجاد می کردیم بهتر بود. یعنی ما به همه عرصه ها و حوزه های فرهنگی ورود کردیم اما هیچ کدام را نهادینه نکردیم. آیا طرح آسمان آبی زمین پاک به نتیجه رسید؟ این طرح با چه حجم و وسعتی شروع شد و الان چه میزان از آن باقی مانده است؟ اگر شهرداری تنها همین یک برنامه را پی می گرفت تأثیرات فرهنگی عمیق تری را شاهد بودیم.
در واقع می توان به مدیریت پسماند اشاره کرد، امروز بالغ بر 10 سال از مدیریت شهردار تهران می گذرد. آیا واقعا جمع آوری زباله در شرایط امروز زیبنده شهر تهران است؟ آیا واقعا امکان نداشت که ما این مساله را به نحو دیگری حل کنیم؟ متاسفانه شهرداری در این زمینه که اصلی ترین مسئولیتش هم بود هیچ وقت نتوانست کار موفقی انجام دهد. هر ا زگاهی نمایشگاه زدند با چهار غرفه و پوستر و ... و درباره بازیافت و پسماند حرف زدند اما کاری را جلو نبردند. در صورتی که می توانست گام خوبی در این عرصه بردارد.
ای کاش شهرداری به تعداد کمتری از مسائل فرهنگی ورود پیدا می کرد و در عوض دامنه اقدامات خود را در آن حوزه ها گسترش می داد. آن وقت تأثیراتش را در سایر حوزه های فرهنگی و اجتماعی شاهد بودیم.
در آغاز دوره چهارم خدمت مقام معظم رهبری رفتیم و ایشان در مورد حوزه فرهنگی اظهار نارضایتی کردند و شهردار محترم تهران هم آن روز متعهد شد این دغدغه را برطرف کند. من به عنوان کسی که در آن جلسه حاضر بودم در سال چهارم دولت، هنوز این احساس را ندارم که آن دغدغه ها برطرف شده باشد. هرچند که در حوزه اجتماعی کارهایی صورت گرفته اما در حوزه فرهنگی هنوز، خیر.
متاسفانه، عده ای انتقادات ما را به بحث جا به جایی ها و تغییرات نسبت می دهند که صحیح نیست.
تا امروز نه با پیمانکاری ارتباط داشته ام و نه استخدامی را برای کسی صورت داده ام
اعضای شورا و شورایاری ها یزاس حل مشکلات تشکیل شده اند و حتی در بسیاری از موارد اعضای شورا همان خواسته های شورایاری ها را با لحنی تندتر بیان می کنند، اما گره ای از مشکلات باز نمی شود.
در حوزه سرای محله نیز مشکلاتیوجود دارد. در قانون برنامه ۵ ساله دوم شهرداری ماده صدوهشت ، تکلیفی در حوزه فرهنگی و اجتماعی به شهرداری داده می شود و آن این است که سالانه ده درصد از فعالیت ها را به محلات واگذار کند. یعنی در قیاس محله ای تأمین منابع و تنظیم برنامه انجام دهد. شهرداری تا سال ۹۴ این کار را انجام می داد و اسناد آن را به سیستم مالی ارسال می کرد و مشکلی نبود. در سال ۸۴ کمیسیون برنامه و بودجه جلوی دریافت بودجه این بخش ( به صورت گذشته) را گرفت و اذعان داشت که برای دریافت بودجه باید اسناد مثبته ارائه شود.
این در حالی است که می دانیم در سراهای محله توسط نیروهای مردمی در حال اداره شدن است که نه مهارت و نه امکان ارائه اسناد مثبته را دارند. با این اقدام عملا اجرای ماده 108 متوقف شد.
ما در بودجه سال ۹۵ مجدد طرح موضوع کردیم و به کمیسیون برنامه و بودجه پیشنهاد دادیم مشکل را حل کند اما این پیشنهاد رد شد و اعتباری به سرای محلات داده نشد.
در چهار ماه اول سال کتاب برنامه فعالیت های سراهای محلات را با همکاری معاونت اجتماعی تهیه کردیم که نشان می داد هر محله در چه زمینه هایی توانایی فعالیت دارد و به چقدر بودجه نیاز دارد. عددی که معاونت اجتماعی برآورد کرد چیزی در حدود ۵۰ میلیارد شد.
معاونت اجتماعی در این خصوص چه می کند؟ به صورت پیمانکاری عمل می کند. در واقع همین فعالیت را به بخش های پیمانکار واگذار می کند و می گوید بروید در فلان محله جشنواره شمسه برگزار کنید و در فلان محله اوقات فراغت و .... .در حالی که فلسفه وجودی سرای محله آن بود که برنامه ها به واسطه خود مردم انجام شود. حتی طراحی جشنواره شمسه با این هدف صورت گرفت که ما نیروهای مستعد و علاقمند را شناسایی کنیم و کار را به آنان بسپاریم.
ما برای برگزاری یک مراسم جشن چندین میلیون به مجری و قاری و گروه سرود و ... می دهیم در حالی که همه این مهارت ها را افراد خود محله دارند . جشنواره شمسه اصلا طراحی شد تا این سرمایه ها را تأمین کند. اما اجازه تأمین اعتبار برای این فعالیت ها به خاطر وجود اختلافات دو سال است که میسر نمی شود. امسال وقتی دیدیم اعضای محترم شورای شهر در دفاع و حمایت از شورایاریها فرمایشات جانانه ای در صحن دارند به آنان گفتیم بیاید این مشکل را حل کنید و اجازه دهید این ۵۰ میلیارد که کتاب برنامه اش تهیه شده و سند دارد، بدون مواجهه با سیستم حسابرسی و اداری تخصیص داده شود. مبلغ را واگذار کند و اسناد آن را برابر آیین نامه ای که توسط کمیسیون فرهنگی و ... تصویب می شود تنظیم کند. متأسفانه موضوع را به یک مساله سیاسی تبدیل کردند ناکام ماندیم.
من امروز چهار سال است که در ستاد شورایاری هستم. ما امسال برای انتخابات هیأت رییسه محلات شرط سکونت را ایجاد کردیم. تعدادی از دوستان ساکن نبودند و این موضوع موجی را ایجاد کرد. در این میان، کسی به دوستی گفته بود آقای طلایی دارد برای انتخابات کار می کند و او جواب داده بود اگر هدف طلایی انتخابات بود که نباید این کارها را می کرد چرا که منجر به دلخوری ها می شود. پس اگر طلایی درصدد اجرای آیین نامه است و بر این مبنا دلخوری هایی را باعث می شود، چگونه می تواند برای انتخابات مقدمه چینی کند؟
من اساسا به این شیوه های رأی جمع کردن اعتقادی ندارم و می گویم عمل ماست که باعث جلب نظر مردم می شود. مگر من حزبی بودم یا با گروهها و افراد سیاسی ارتباط داشتم؟ وقتی من در حوزه تهران بودم خودم بودم و خودم و فرماندهی.
کسی روی دیوار شورایاری های نمی تواند یادگاری بنویسد
اگر مردم تهران در سال ۸۵ یک میلیون 600 هزار رأی به یک پلیس دادند رأی من به عمل پلیس بود. ما در هر جایی که هستیم اگر برای مردم کار کنیم آن کار برای ما اعتبار ایجاد می کند و گاهی می تواند و این اعتبار در قالب انتخابات به رأی تبدیل شود یا به یک سرمایه اجتماعی تا مردم آن فرد را به عنوان یک چهره موجه دوست بدارند حتی اگر قرار نباشد در هیچ عرصه ای به او رأی بدهند.
در نهایت باید بگویم اگر کسی سندی به شما عرضه کرد من این اجازه را به شما می دهم که تحقیق کنید و ببینید من در کارنامه فعالیت هایم آیا کوچک ترین امتیاز یا رانتی گرفته ام یا نه. اگر پیدا کردید آن را به عنوان مدرک سواستفاده بنده از اختیاراتم منتشر کنید. تا امروز نه با پیمانکاری ارتباط داشته ام و نه استخدامی را برای کسی صورت داده ام. نه سازمان نیرویی را در شهرداری سازماندهی کرده ام، این در حالی است که دوستانی رسما اعلام می دارند ما برای فعالیت های خودمان نیروهایی را سازماندهی کردیم. من در عرصه های سیاسی هویتی جداگانه برای خود قائلم و قرار نیست ذیل کس دیگری قرار بگیرم حتی اگر رفیق من باشد. به همین دلیل اگر کسی سندی پیدا کرد که من از رفاقتم با قالیباف سو استفاده ای کردم منتشر کند.
تغییر کاربری پارکینگ به هر دلیل خلاف است
*شهردار منطقه هفت تخلف بزرگی را صورت داده است. او مبلغ هنگفتی از نمایشگاه بی.ام.و گرفته است (نمایشگاهی متعلق به داماد آقای ری شهری). چرا این شهردار بازخواست نشد؟ به ویژه که شورای شهر و شما و آقای قناعتی هم تا حدودی در جریان این موضوع هستید. این ماجرا به هفت هشت ماه قبل برمی گردد. گویا از یک پارکینگ استفاده شده و برای توسعه نمایشگاه این اتفاق صورت داده شده است. آیا نسبت خانوادگی با آقای ری شهری موجب این اتفاق شده است؟
ساحت آقای ری شهری اجل از این حرف هاست که منتسبان به ایشان بخواهند از جایگاه ایشان سو استفاده کنند. بهتر است حساب ایشان را از افراد پیرامون شان جدا کرد. اگر شهرداری یک پارکینگ را به کار تجاری اختصاص داده باشد تخلف محض است و به هیچ وجه این تخلف قابل اغماض نیست. در عین حال در نظر داشته باشید ما در طرح های جامع و تفصیلی و ... قوانین پیچیده و درهمی داریم و منشأ خیلی از تخلفاتی که در شهرداری صورت می گیرد وجود این مقررات است. در واقع قوانینی داریم که با هم در تعارض است و باعث می شود اینگونه تغییر کاربری ها صورت بگیرد که خلاف قانون است اما در عین حال آن را توجیه قانونی کرده اند.
آن موردی که مشخصا اشاره کردید پرونده اش هنوز بسته نشده و باید ببینیم نتیجه اش چه خواهد شد. اگر نظر مرا بخواهید هر نوع تغییر کاربری پارکینگ به هر دلیل خلاف است و انجام آن توسط هر کسی تخلف است.
شهرار منطقه 7 بیشتر از سود زیان خواهد کرد
*تکلیف آن ۱۷ میلیاردی که شهرداری از صاحب نمایشگاه گرفته چه می شود؟
اصل تغییر کاربری خلاف است حالا هر چقدر بابت آن پرداخت شده باشد. شهرداری باید کاربری را به فضای اولش بازگرداند. این کار باعث سلب اعتماد مردم می شود و ضرر و زیانش از سودش بیشتر است. زمانی که رییس کمیسیون ماده ۱۰۰ بودم همیشه روی موضوعات این چنینی ایستادم و در احکامی که صادر شد قید می کردم این رأی غیر قابل تغییر است؛ چراکه بارها پیش می آمد توافقاتی شکل می گرفت و منجر به تغییر حکم می شد.
از تکان دادن مرده در گور چیزی عوض نمی شود/گرفتار شهرفروشی هستیم
*شما گفتید یک سری قوانین و مقررات وجود دارند که اجازه سو استفاده را می دهند. اگر شورای شهر مرجع قانون گذاری برای شهرداری است آیا این عذر بدتر از گناه نیست؟
یک سری قوانین بالادست هست به اسم قوانین مجلس. تغییر کاربری هم یک طرح جامع دارد و یک طرح تفضیلی. با کمال تأسف یک محمل قانونی درست کرده اند که منشأ همه تخلفات در شهرداری به آن کمیسیون ماده ۵ برمی گردد. این کمیسیون باعث می شود نهادی فراتر از قانون و شورا و شهرداری در هر امری تصمیم گیری کند. پس به راحتی کاربری ها را عوض می کند. متأسفانه شورای شهر در خصوص ماده ۵ حق رأی هم ندارد. علی رغم اینکه باید مصوبات کمیسیون ماده ۵ به شورا بیاید و تصویب هم بشود و بعد به اجرا در بیاید، هیچ یک از تصویبات این کمیسیون به شورا نمی آید.
بنابراین از نگاه من کمیسیون ماده ۵ یک محمل قانونی برای فرار از قانون است. الان قانون برنامه ششم به مجلس رفته است. بخشی از آن هم احکام مربوط به شهرداری ها و شوراهاست.
من برای اینکه حساسیت شما را بالا ببرم پیشنهادی برای شما دارم. قبل از هر چیز به درآمدهای شهرداری بپردازید. دولت گفته این درآمدها ابتدا به خزانه برود و بعد از آنجا برایش تصمیم گیری شود. معنی این اتفاق چیست؟ دولتی شدن شهرداری ها به شکل صد در صدی. گذشته از این، موضوع عوارض چیست؟ تا پیش از این قانونی تحت عنوان قانون تجمیع عوارض داشتیم. با تجمیع عوارض قرار شد سهم شهرداری ها از تجمیع این عوارض پرداخت شود. این اولین قانون بود که برداشته شد و به موجب آن بخشی از اختیارات شهرداری سلب شد. کار اما بیشتر از این هم جلو رفت. اینکه به چه دلیل این اتفاقات رخ داد من کاری ندارم و به قول معروف از تکان دادن مرده در گور چیزی عوض نمی شود.
قانون بعدی که روی کار آمد قانون ارزش افزوده بود. این هم گام دوم برای محدود کردن منابع درآمدی شهرداری بود و در نتیجه شهرفروشی شد که کماکان گرفتار آن هستیم.
ابتدا سهم شهرداری را از سه درصد شروع کردند و الان هم همان سه درصد است. یعنی با افزایش درآمدها سهم شهرداری بیشتر نشد. در پرداخت هم همیشه مشکل وجود داشت. اگر سیاست نظام دولتی کردن شهرداری است چرا این همه لقمه را دور سر می چرخانند؟ اما اگر شهرداری نهادی عمومی بود. این تصمیمات و مصوبات و لوایح و احکام و برنامه مغایر با اصول شهرداری است.
باید دولت هم مردمی شود/ نباید بگذاریم شهرداری به دولت وابستگی پیدا بکند
*شما مخالف هستید که شهرداری دولتی شود؟
ما که می گوییم دولت هم مردمی بشود! علت عقب ماندگی کشور چیست؟ کشورهایی که توسعه را همزمان با ما شروع کرده اند کجا هستند و ما کجاییم؟ ترکیه و اندونزی و چین و کره و ... کجا هستند و ما کجا؟ تفکر ما بر اساس درآمد نفت بود و این یعنی دولتی بودن. این بزرگ ترین دلیل عقب ماندگی ماست. ما دولتی می خواهیم حداکثر با ده هزار نیروی اداره کننده، آن هم از میان نخبگان، سایر امور را باید به دست مردم سپرد. امروز در دنیا کشورها به چند مدل اداره می شود. یک مدل دولتی-مردمی است. در این مدل برای مثال بیمارستان ها بخشی دولتی و بخشی مردمی اداره می شود که با هم پاسکاری دارند. الان سرانه تخت بیمارستان ما چقدر است؟ به دو نمی رسد. استاندارد جهانی اش ۷ است. الان که در بهترین دوره وزارت بهداشت هستیم پیش بینی شده ۲۰۰۰ تخت ساخته شود. ما چند سال باید صبر کنیم تا برسیم به استاندارد عدد تخت بیمارستانی مان؟ صنعت دارویی مان هم همین است.
ما نه تنها نباید بگذاریم شهرداری به دولت وابستگی پیدا کند بلکه باید به سمت مدیریت یکپارچه شهری برویم. به شیوه ای که هر بخش جداگانه اداره شود. ما باید تهران را ببریم زیر زمین تا بتوانیم در ۵۰ سال آینده اداره اش بکنیم. الان یک منطقه را آب و فاضلاب و برق و گاز و ... جداگانه حفاری می کنند. این منطق است؟ دکل های برق بالای سر مردم سرطان زاست و ما نمی توانیم برای آن تصمیم بگیریم. اداره برق می گوید پول ندارم این دکل ها را زیر زمین ببرم. آسیب های اجتماعی نمونه دیگرش است. چرا متکدیان را به این جا و آن جا پاس می دهیم؟ اگر هزینه ای که برای جمع آوری و اداره معتادان و متکدیان دارد از دولت و شهرداری گرفته می شود به خود آنان داده شود ثروتمند می شوند! ما داریم مرتب هزینه می کنیم بدون اینکه عایدی داشته باشد.
زمانی در پلیس تهران گفتیم معتادان را جمع کنیم. سر نگهداری شان بحث بود. در جلسه ای که تعاون و رفاه برگزار کرد مطرح شد که برای اداره یک نفر معتاد ماهانه 600 هزار تومان بوذجه لازم است. این صحبت مربوط به سال ۸۴ است. آن زمان در بخش خصوصی می شد با ماهی چهل هزار تومان معتاد را اداره کرد اما اجازه ندادند. در شهرداری هم اوضاع همین است.
نیازمند شورای پاک و انقلابی هستیم!
۱۲ سال از شورایاری می گذرد. در این مدت شهرداری کدام لایحه را به مجلس آورد که نظارتش را دولت به خود آنها واگذار کند؟ اختیار انجام کدام لایحه به شهرداری رسید؟ امروز سر وجود شورایاری و شورای محله هم بحث است. من معتقدم ما در آینده به یک شورایی نیاز داریم که پاک باشد و انقلابی و کارآمد. چنین شورایی اگر داشته باشیم مشکلات حل شدنی است. شورایی که به دنبال اعتمادسازی باشد و مورد اعتماد هم باشد. اگر قرار باشد تشکل سیاسی هم برای آنها قائل باشیم اسمش را می گذاریم تشکل سیاسی اعتمادگرایان. کسی که می خواهد به دنبال جلب اعتماد مردم باشد باید زندگی اش هم پاک باشد.
*چرا تصویب کردید که تعداد اعضای شورا به ۷۰ نفرافزایش پیدا کند ؟
اگر امروز اینقدر به شهرداری انتقاد می کنیم دلیلش این است که تعدادمان محدود است و ناچاریم یا به شهرداری نقد کنیم یا به خودمان. اگر تهران به یک مجلس محلی دست پیدا بکند که اعضای آن بین ۷۰ تا ۱۰۰ نفر باشد آن وقت است که فضایی این چنینی از حرف و حدیث ها دور می شود. مقیاس را در سطح مجلس ببینید.اما از همین تعدادی که وجود دارند ما عملکرد خوبی نمی بینیم.
اگر ترکیبی از نخبگی و شهرت با هم در میان کاندیداها باشد شهر را بهتر می شود اداره کرد.
جدیدی مستقیما از قالیباف درخواست پاس چک هایش را نکرده است
* آیا این خبر صحت دارد که عباس جدیدی به قالیباف گفته بود چک هایی را که دست مردم دارید به من بدهید بروم پاس کنم؟
وقتی در شورا موضوع چک ها مطرح شد آقای جدیدی چنین اظهار نظری کرد و اینطور نبود که به قالیباف مستقیما چنین چیزی گفته باشد.
استفاده از نیوجرسی پسندیده نیست
*شهرداری ها همچنان از پدیده ای به اسم نیوجرسی برای وصول مطالبات خود استفاده می کنند. این امر قانونی است؟
اینکه شهرداری قانون دارد برای ورود به بحث ممانعت، درست است اما شیوه اجرایی قانون و استفاده از ابزارها محل بحث و مناقشه است. یعنی به جای پلمپ کردن مرکز تجاری فردوسی برای مثال، از نیوجرسی استفاده کردند که پسندیده و زیبا نیست. اما وقتی ساختمان نیمه کاره است و امکان پلمپ وجود ندارد باید چه کرد؟ نمی توان به موضوع مطلق نگاه کرد. باید به شهرداری گفت وقتی شیوه های بهتری وجود دارد چرا به سراغ این ابزار می رود.
اجرای قانون با بی قانونی قابل قبول نیست
*برخوردهای خشنی از سوی مأموران اجرایی شهرداری شاهد بوده ایم. در این باره هم توضیحی بدهید.
سه نکته وجود دارد. یکی اینکه بپردازیم به پدیده دست فروشی و ببینیم که چه باید بکنیم. وقتی ساماندهی این ها اتفاق نمی افتد و وقتی دستگاه ها به اتفاق هم چاره اندیشی نمی کنند؛ بار می افتد روی دوش شهرداری. نکته دوم این است که قطعا قابل قبول نیست که بی قانونی صورت گیرد و شیوه اجرا و اعمال قانون با خشونت و بی اخلاقی همراه باشد. ملاحظه ای اما وجود دارد: در بسیاری از جاها متاسفانه به دلیل عدم محاسبه دقیق در چگونگی رویارویی با پدیده ها زمینه مناقشه با طرف مقابل به وجود می آید. برای مثال ما برای پاکسازی یک محور رفتیم. طبیعی است که طرف مقاومت و پرخاش می کند . این مقاومت حتی در میان آن نیروهای انقلابی و ارزشی که مقابل سفارت انگلیس جمع شدند هم وجود داشت و یادم است حتی کلاه مأموران ما را هم از روی سرشان بر می داشتند و خلاصه رفتار آنها هم با مأمور پلیس به چنین شکل هایی بود. در این مثال سفارت انگلیس اگر من آن حوصله و صبر و سعه صدر را نداشتم که در مقابل رفتار این جوانان خویشتن داری کنم و با اخلاق گرایی با آنها رفتار کنم چه اتفاقی رخ می داد؟ در دوره ای که من رئیس پلیس شهر تهران بودم سالی سه چهار درگیری وجود داشت که می توانست به اتفاقاتی بدتر از اتفاق سال ۷۸ منتهی بشود اما به خاطر اعتقادات بنده یا نوع رفتارم بحران رفع می شد. بسیار اتفاق افتاده که روی سر مأموران بریزند و آنان را بزنند. بنده بودم که در مقابل حجم بی امان توهین در مقابل کوی دانشگاه به بچه ها می گفتم خویشتن داری کنید. مگر می شود با سد معبر مقابله نکرد؟ وقتی مأمور شهرداری را به قصد کشت می زنند باید چه کرد؟
زنان باید در محل کارشان حریم امن داشته باشند
*قالیباف طرح تفکیک جنسیتی را در شهرداری ارائه داد. شما همان موقع مصاحبه ای کردید ممکن است شما همکار خانم مطلقه داشته باشید و هر روز که از خانه بیرون می آیید همسر شما نگران است و حق دارد که نگران باشد!
شما به اصل موضوع توجه نکردید. این حرفی که زده شده چقدر حرف من بوده و چقدر جنبه خبری داشت؟ آن مصاحبه تحریف شده بود و آن روز دوستی آمد به جلسه که هدفمند سوال کرد و هدفمند منتشر کرد. اساسا نه در شهرداری طرح تفکیک جنسیتی انجام شد و نه آقای قالیباف این طرح را مطرح کرد. بحث ما ایجاد یک حریم امن برای خانم ها بود که هنوز هم به آن اعتقاد داریم. مهم این است که زن در محیط کار احساس امنیت داشته باشد.
شوراهای محلی بهترین زمینه مداخله مردم را فراهم می کند
*نقش رسانه ها در معرفی شورایاری ها چقدر است؟
درخواست من این است که رسانه ها اصل شورایاری را مورد توجه قرار بدهند. شورای محلی بهترین راهکار برای دخالت دادن مردم در امور اداره شهر بود. ایراداتی هم دارد اما باید به نفس موضوع توجه کرد. مردم هم باید رشد کنند و در مسیر قانونمندتری قدم بگذارند. نمی توان گفت به این دلیل که جامعه هنوز به آمادگی کافی نرسیده ما از اصل شورایاری به عنوان یک امر مردمی دور شویم. شوراهای محلی بهترین زمینه مداخله مردم را فراهم می کند. شورایاری ها به نمایندگی از مردم در همه جا حضور پیدا می کند و پیگیر منافع آنان است.
رسانه هم می تواند جایگاه شورای محلی و کارکرد و نقش آن را در توسعه بالاتر ببرد. به مردم آگاهی بدهد و از آنان بخواهد در محل خود موضوع را رصد کنند. رسانه می تواند نسبت به قانونی شدن هر چه بیشتر فعالیت شورایاری مفید باشد و از دولت و شورای عالی استان ها بخواهد این لایحه را هر چه سریع تر به مجلس ببرند. رسانه می تواند از مجمع تشخیص مصلحت نظام بخواهد که سیاست های کلی نظام را در موضوع شوراها تکمیل کند، چرا که هنوز به طور کامل تدوین نشده و اگر بشود بسیاری از محدودیت ها برداشته می شود.
قانون کار به ضرر کارگر و به سود کارفرماست
*مبارزه با قاچاق هم چیزی است که از ابتدای امسال و در فرمایشات مقام معظم رهبری هم بسیاری روی آن تأکید شده است. یکی از مقصدهای قاچاق شهر تهران است. شورای شهر چه کاری انجام می دهد برای اینکه مردم کالای قاچاق نخرند؟
ما مصوبه ای در شورای شهر داریم برای ارائه تسهیلات تبلیغات محیطی به تولید کنندگان داخلی. این به نوعی فرهنگسازی و کمکی در جهت آگاهی دادن به مردم نسبت به تولیدات داخلی است. در کل باید ورود جدی تر به بحث کالای قاچاق را به فال نیک گرفت که امیدواریم به سرانجام برسد و در میانه راه متوقف نشود.
مردم به دنبال کیفیت خوب و قیمت مناسب هستند. واقعیت این است که برخی کالاها توان مقابله با کالای خارجی را ندارند و تا زمانی که ما امکان رقابت را فراهم نکنیم گرایش مردم به سمت کالای قاچاق وجود دارد. به طور مثال؛ خیلی ها می خواهند متکدیان از سطح شهر جمع آوری شوند اما خود مردم هستند که زمینه افزایش آنها را فراهم می کنند. ترحم و دلسوزی نا به جاست که آنان را افزایش می دهد. پس اگر قبول داریم که مردم باید با رفتار صحیح در مقابل متکدیان به جمع شدن آنان کمک کنند در می یابیم که خود آنان هستند که می توانند با خرید کالای داخلی با کالای قاچاق مبارزه کنند. البته آنان زمانی به سمت کالای ایرانی روی می آورند که از نظر قیمت و کیفیت کالا پسندیده باشد. پس باید زمینه را فراهم کنیم وگرنه ماجرایی مثل ماجرای خودرو پیش می آید که به موجب آن مردم چاره ای ندارند جز اینکه برای خودرو داشتن به سراغ پراید غیر استاندارد و گران بروند. وقتی حق انتخاب ندارند، مجبور به این کار هستند.
کار اصلی در حوزه صنعت و استاندارد است و دولت باید حمایت خود را در همه این بخش ها صورت بدهد. دولت باید امنیت سرمایه گذاری را هم فراهم کند. قانون کار هم که محل مناقشه است باید درست تعریف شود، قانونی که در حال حاضر یک سویه است و به نفع کارگر نیست و به سود کارفرماست.
ما باید به حقوق و امنیت شغلی کارگر هم توجه کنیم. آینده و رفاه او را هم ببینیم. بعد تکنولوژی هم می آید و امکان صادرات هم فراهم می شود و ... .اگر امروز این تلاش ها را انجام بدهیم ۵ سال بعد می توانیم ثمرات آن را ببینیم. و البته در رأس همه اینها کار فرهنگی است.
امروز در دوران گذار اقتصادی هستیم که نام دیگرش اقتصاد مقاومتی است و از نظر من خیلی مظلوم است. ما در اقتصاد مقاومتی حق آن را ادا نکردیم. بخشی از حق اقتصاد مقاومتی این بود که ما مردم را متقاعد کنیم که کم مصرف کنند و محصول داخلی مصرف کنند. ما اصلا به این بخش نپرداخته ایم و مردم نمی دانند باید کم مصرف کنند و این ریاضت اقتصادی را پشت سر بگذارند.
اگر بگوییم فساد در شهرداری نیست، غلط است
فساد اداری و اقتصادی در دوران اخیر زیاد مطرح شده است.طبق آمار شهرداری موفق ترین دستگاه در مبارزه با فساد بوده، اما اگر بگوییم فساد در شهرداری نیست، غلط است که باید با آن مبارزه شود. من حضور فساد را رد نمی کنم اما آن را به کل شهرداری تعمیم ندهیم. افرادی که فساد مالی دارند حساب شان از دیگرانی که زحمتکش هستند جداست. معتقدم در برخورد با فساد باید بی‌رحمانه عمل کرد، در واقع مفسد را باید رسوا کرد تا فساد جمع شود. مشکل اصلی ما این است که راه فرار برای مفسدان زیاد است.
نباید با ادبیات اراذل و اوباش اذهان را متشنج کرد/شهرداری از نیروهای قوی استفاده میکند
*درست است که شهرداری اراذل و اوباش را به عنوان مأمور جذب می کند؟
در یک برهه از زمان لباس ماموران پلیس ساماندهی شد و برای یگان ویژه لباس مشکی طراحی کردیم تا ابهت خاص بازدارنده داشته باشد. اولین مأموریت این بچه ها با این لباس روبروی پارک ملت بود و بعد از آن موجی به راه افتاد و گفتند نیروی لبنانی را برای پلیس تهران آورده اند.
حالا چنین دسته بندی هایی در شهرداری هم اتفاق افتاده و تصمیم گرفته اند برای انجام برخی مأموریت ها از نیروهای قوی استفاده کنند. این افراد بچه های زحمتکش شهرداری هستند. گذشته از این استفاده از لفظ اراذل و اوباش هم توسط رسانه به نظر من کار درستی نیست. نباید اذهان را متشنج کرد.
*با جداسازی تهران و شهر ری موافقید؟
اصلا. تهران باید یک مجموعه یکپارچه بشود و حتی استان البرز هم باید در تهران تعریف شود.
شهردار نباید هوس رفتن به پاستور را داشته باشد
*چه افرادی واجد شرایط برای شهردار شدن هستند؟
آدم های سیاسی نباید شهردار تهران بشوند. آدم هایی باید شهردار بشوند که رویکرد اجتماعی داشته باشند و نه رویکرد مهندسی. مشکل ما این است که داریم شهر را تکنیکال اداره می کنیم در حالی که شهر یک موجود زنده است و به آدمی نیاز دارد که فهم و درک اجتماعی داشته باشد. دیگر اینکه شهرداری باید بیاید که هوس رفتن به پاستور را نداشته باشد.
اگر شهردار شوم خط متروی تهران و کرج را جدا می کنم
*شما کاندیدا می شوید؟ اولین معضلی که به آن بپردازید چیست؟
چند اولویت دارم که اولین آن به حوزه حمل و نقل برمی گردد. مشکلات این بخش برخلاف آنچه تصور می شود قابل حل است و جای کار دارد و مطالعات علمی اش هم صورت گرفته است. اگر خط متروی تهران و کرج دو تا بشود خیلی مشکلات حل می شود. حد فاصل تهران و کرج سه ایستگاه است که در دسترس مردم نیست و امکان پارک خودرو در ایستگاه های آن وجود ندارد که مردم نصف راه را با ماشین بیایند و نصف دیگر را با مترو. اگر این مشکل را برطرف کنیم قطعا ترافیک تهران و کرج کم می شود. خطوط ریلی محورهای ورودی به تهران را اگر راه اندازی کنیم ورود خودرو به تهران کم می شود. باید تمرکز ادارات شهر تهران را هم کم کنیم. اگر مراکز مهم در مناطق ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ و ۲۲ هم وجود داشته باشند هم توسعه به آنجا می رود و هم بار ترافیکی نقاط مرکزی شهر کم می شود. این ها شدنی است و به توافقاتی نیاز دارد.
بافت فرسوده شهر تهران هم یک معضل جدی دیگر است. موضوع دیگر انجام کار اجتماعی در تهران است. باید به مردم گفت که هزینه های جاری در این شهر چقدر است و برای دفع زباله یا حمل و نقل چقدر خرج می شود؟ خرج شهر تهران را باید از خودش در آورد نه اینکه از منبع آیندگان هزینه کنیم. مردم باید در جریان امر قرار بگیرند. رفتن به سمت مدیریت یکپارچه شهری و شهر زیرزمینی هم اولویت های دیگر است.
*برای کاندیدا شدن در دوره پنجم چه برنامه ای دارید؟
هنوز تصمیمی نگرفته ام. بی برنامه نیستم اما تصمیمی نگرفته ام.
