استاندار اصفهان اظهار داشت: کلیات طرح جامع کنترل کیفی آب رودخانه ی زاینده رود به تصویب رسید و این طرح در کنار طرح ۹ ماده ای احیای حوضه آبریز زاینده رود، پیگیری بسیار مهم و حیاتی را هم از بعد کمی و هم کیفی در خصوص این حوضه آبی در برخواهد داشت.
به گزارش مرور نیوز از اصفهان، زرگرپور در بیست و پنجمین نشست شورای حفاظت کیفی رودخانه زاینده رود گفت: رودخانه زاینده رود یک پیکره آبی در فلات مرکزی ایران و یکی از مهمترین پیکره های آبی کشور است که تمدن شیعه در کنار این رودخانه شکل گرفته است.
وی با بیان اینکه دو مقوله کنترل کمی و کیفی آب رودخانه زاینده رود اهمیت ویژه ای دارد، افزود: بحث کمی آب رودخانه در قالب طرح ۹ ماده ای احیای حوضه آبریز زاینده رود در حال پیگیری است.
رسول زرگرپور بحث کیفی آب رودخانه را حتی در مواردی مهمتر از بحث کمی آن خواند و افزود: کیفیت آب در حوضه آبریز زاینده رود چه به لحاظ جمعیت ۵ میلیونی که از آب شرب آن استفاده می کنند و چه از ابعاد دیگر برای ما اهمیت دارد و مخصوصا زمانی که بحث خشکسالی و کم آبی مطرح می شود کیفیت بیشتر از کمیت مورد خدشه و خطر قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه سه دستگاه آب و فاضلاب استان، آب منطقه ای و سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین مدیریت بحران استانداری به نحوی در خصوص کیفیت آب زاینده رود مطالعاتی را انجام داده اند، تصریح کرد: لازم است که همه این مطالعات تلفیق و تجمیع شود و هم پوشانی های آن برطرف و بهنگام سازی و یک طرح یکپارجه ایجاد شود.
زرگرپور با بیان اینکه بخشی از رودخانه زاینده رود در استان اصفهان و بخشی در استان چهارمحال بختیاری است، گفت: در آن استان نیز مطالعاتی صورت گرفته است ولی باید این مجموعه با هم در نظر گرفته شود و همین طور که در کمیت مدیریت یکپارچه مبنای کار قرار دارد در کیفیت نیز مدیریت یکپارچه مبنای کار قرار گیرد.
استاندار اصفهان با تاکید بر اینکه باید ظرف ۳ ماه آینده چهارطرح مطالعه شده کنترل کیفیت آب زاینده رود با محوریت دانشگاه تهران تلفیق گردد، افزود: این طرح یک طرح ۵-۱۰ ساله با هدف ارتقای کیفیت آب رودخانه زاینده رود خواهد بود.
رسول زرگرپور اضافه کرد: باید سیستم های هشدار پایش پیشرفته در حوضه حاکم شود و ما این اطمینان را حاصل کنیم که کیفیت آب در حوضه آبریز زاینده رود در مکان های مختلف و در زمان های مختلف دارای کیفیت استاندارد و قابل قبولی است.
زرگرپور با اشاره به اینکه سه منبع اصلی آلوده کننده ی آب رودخانه زاینده رود وجود دارد، افزود: پساب های صنعتی رقمی در حدود ۱۹ درصد را در آلودگی روخانه زاینده رود داشته ولی در طول چند سال گذشته میزان آلودگی صنعتی با استفاده از سیستم های مدرن و سازگار با محیط زیست کاهش یاقته و همانند آب، پساب نیز اهمیت پیدا کرده و کارخانه ها از پساب خود استفاده می کنند.
وی با اشاره به اینکه صنعت ۵ درصد سهم آلایندگی خود را کاهش داده است؛ تصریح کرد: صنعت در سطح کمی نیز مصرف آب را کاهش داده است و بعبارتی این که گفته می شود مشکلات رودخانه ی زاینده رود به صنعت بر می گردد درست نیست.
استاندار اصفهان افزود: بخش کشاورزی به عنوان منبع دوم آلوده کننده آب با استفاده از کودها، سموم مازاد بر نیاز و یا تقلبی باعث آلودگی آب می شود که بر اساس مطالعات صورت گرفته میزان آلودگی این بخش در طول سال های گذشته تغییری نداشته است که بایستی تصمیمات اساسی و قاطع در این رابطه اتخاذ گردد.
وی بخش سوم منابع آلوده کننده آب را پساب فاضلاب شهری و روستایی برشمرد و افزود: در طول سال های گذشته میزان سهم آلودگی این بخش با افزایش جمعیت بالاتر رفته است و طرح های جمع آوری و تصفیه فاضلاب نیز برای مقابله با این حجم افزایش کافی نبوده است.
رسول زرگرپور خاطرنشان کرد: اگر این روند ادامه پیدا کند به وضعیتی خواهیم رسید که دیگر آب رودخانه برای شرب مناسب نخواهد بود لذا این اقدامات به صورت پیشگیرانه است و شرایطی را ایجاد خواهیم کرد که کیفیت آب، شرایط اولیه و مطلوب خود را داشته باشد.
وی با اشاره به تصویب کلیات طرح جامع کنترل کیفی آب زاینده رود گفت: این طرح در کنار طرح ۹ ماده ای احیای حوضه آبریز زاینده رود پیگیری بسیار مهم و حیاتی را از بعد کمی و هم کیفی در خصوص این حوضه آبی در برخواهد داشت.