۱۹ روستای بخش بشارت در شهرستان الیگودرز به دلیل مسدود بودن راه شش ماه از سال درون روستا حبس می‌شوند و اکنون نیز با ریزش کوه و مسدود شدن یک ماهه جاده، راهی برای حمل و ذخیره آذوقه زمستان وجود ندارد.
به گزارش خبرنگار مرور نیوز، این روزها که در هیاهوی خیابان‌های چراغانی شهرمان قدم می‌زنیم شاید باورمان نباشد که هنوز هستند مردمی که تمام دغدغه‌شان داشتن حداقل‌ترین امکانات برای گذران زندگی است؛ مردمی که هنوز هم دستیابی به راه، آب و برق برایشان رویا است.
باوجوداینکه در بخش زیرساخت خدمات ارزنده‌ای به مردم استان لرستان ارائه‌شده اما هنوز در گوشه و کنار این دیار مردمی به خاطر نبود "راه" ماه‌ها باید در دل روستای سرد و تاریک خود حبس شوند تا آنگاه‌که خورشید تابستان سر از افق بردارد.
بیش از یک ماه از ریزش کوه و مسدود شدن راه دسترسی19 روستای بخش بشارت شهرستان الیگودرز می‌گذرد اما هنوز قدمی از سوی مسئولان بر بازگشایی این مسیر برداشته نشده است؛ راه خاکی که همواره سبب می‌شود تا مادران باردار این وادی هرگز به مقصد نرسند و صدای گریه نوزادشان را هیچگاه نشنوند.
اینجا "آب" و" نان" طعم دیگری دارد؛ طعمی با چاشنی تلخ محرومیت. نانی که باید فرسنگ‌ها به دوش کشیده شود تا ذخیره‌ای شود برای روزهای سرد و تاریک زمستان!
اینجا چراغ علم و دانش نیز همانند چراغ خانه اهالی روستا رو به خاموشی می‌رود و دانش آموزان همچنان در انتظار معلمی هستند که هیچ راهی برای آمدنش وجود ندارد.
مسدود شدن یک‌ماهه راه 19 روستا و قطع ارتباط با دنیا
اصغر قهرمانی بخشدار بشارت الیگودرز اظهار داشت: بیش از یک ماه از مسدود شدن راه دسترسی 19 روستای بخش بشارت می‌گذرد اما متأسفانه مسئولان راه و شهرسازی هنوز هیچ‌گونه اقدامی برای بازگشایی این مسیر انجام نداده‌اند.
وی علت مسدود شدن راه ارتباطی این روستاها را ریزش کوه از یک نقطه دانست و افزود: جمعیت هزار و 500 نفری این روستاها به خاطر مسدود شدن راه دسترسی به مشکل مواجه شده‌اند.
بخشدار بشارت الیگودرز عنوان کرد: راه ارتباطی از 30 کیلومتری این روستاها مسدود شده و چون وسیله نقلیه (نیسان) نمی‌تواند تردد داشته باشد مردم مجبورند ساعت‌ها ملزومات خود را با قاطر حمل کنند.
قهرمانی بیان کرد: ازآنجاکه این جاده خاکی مدت‌ها بازگشایی نشده است مکاتبات بسیار زیادی با مسئولان داشتیم اما متأسفانه هنوز هیچ‌گونه اقدامی در این زمینه انجام‌نشده است.
قرنطینه 6 ماهه روستاها و مرگ بیماران
خداداد حسنی دهیار و بهورز روستای پز علیا نیز به مسدود بودن راه ارتباطی 19 روستای بخش بشارت اشاره کرد و گفت: ازآنجاکه این جاده از دو قسمت رانش دارد هرساله به مدت شش ماه راه ارتباطی این روستاها قطع می‌شود.
وی در رابطه با مشکلات مردم این منطقه اظهار داشت: با توجه به اینکه هرسال شش ماه جاده مسدود می‌شود تاکنون چندین زن باردار به دلیل نرسیدن به بیمارستان جان خود را ازدست‌داده‌اند و حدود 15 روز پیش نیز یک خانم باردار به دلیل فشار بالا و دیر رسیدن به پزشک دریکی از بیمارستان‌های بروجرد در کما به سر می‌برد.
دهیار روستای پز علیا افزود: با توجه به مشکلات درمانی پیش‌آمده تاکنون برای بهسازی یا تغییر این جاده مکاتبات بسیار زیادی انجام داده‌ایم اما هنوز به سرانجام نرسیده است.
وی عنوان کرد: برای درمان برخی از بیماران که شرایط جسمانی خوبی نداشته‌اند تماس گرفته‌ام تا از طریق هلیکوپتر مریض‌ها را به بیمارستان انتقال دهند.
به دوش کشیدن بارها در مسیر 30 کیلومتری
حسنی با اشاره به اینکه 19 روستا از این مسیر خاکی رفت‌وآمد می‌کنند، بیان کرد: با توجه به مسدود بودن این مسیر از 30 کیلومتری این روستاها مردم باید بارها و آذوقه را به دوش بکشند.
دهیار روستای پز علیا جمعیت این روستاها را حدود هزار و 500 نفر برشمرد و گفت: چون در فصل پاییز و زمستان این مسیر کاملاً مسدود می‌شود مردم باید پیش از آن آذوقه خود را تا فصل بهار ذخیره کنند.
وی تصریح کرد: ازآنجاکه این مسیر از دونقطه ریزش دارد هرسال با همیاری مردم چهارتا پنج بار این جاده را با بیل و کلنگ باز می‌کنیم تا راه برای ورود ماشین بازگشایی شود.
نبود معلم برای دانش آموزان
حسنی به آغاز سال تحصیلی اشاره کرد و اظهار داشت: با توجه به مشکلات این منطقه هنوز معلم به منطقه نیامده و 45 دانش‌آموز شش‌پایه روستای پز علیا که در کانکس درس می‌خوانند بلاتکلیف مانده‌اند.
وی تعداد دانش‌آموزان روستاهای پز وسطی و سفلی را 18 و 20 نفر برشمرد و افزود: علی‌رغم اینکه چندین روز از آغاز سال تحصیلی گذشته است هنوز معلم برای این سه روستا نیامده است.
دهیار روستای پز علیا نبود آب‌لوله‌کشی را از دیگر مشکلات این روستاها دانست و عنوان کرد: آب مردم این روستاها از طریق لوله‌کشی موقتی که از چشمه انجام شده تأمین می‌شود و مردم می‌توانند در یک گوشه از این روستا سطل‌های خود را از آب پرکنند.
وی بیان کرد: برق این روستاها خورشیدی است و چون عمر مفید باتری‌های آن (پنج سال) به اتمام رسیده برق روستاها مدام قطع و وصل می‌شود و اکثر روستا در خاموشی است که برای رفع این مشکل نیز درخواست تعویض باتری داده‌ایم اما هنوز کاری در این زمینه انجام‌نشده است.
نبود آب و برق و زندگی در تاریکی
حسنی گفت: ما در این منطقه محروم گرفتارشده‌ایم؛ اگر مردم دستشان خالی نبود ازاینجا کوچ می‌کردند اما به خاطر سختی‌ها و مشقت‌هایی که وجود دارد اگر این‌طور پیش برود مردم ناچار به مهاجرت هستند.
وی تصریح کرد: اگر از بزنوید (مرکز بخش بشارت ذلقی) تا سد لیروک یک تونل 800 تا هزار متری احداث شود مشکل ارتباطی این روستاها برطرف و مسیر 10 ساعته از شهر الیگودرز به این روستاها به حدود سه ساعت کاهش می‌یابد بنابراین عاجزانه از مسئولان درخواست می‌کنیم تا برای فراهم کردن راه دسترسی این مردم اقدام کنند.
صابر حسنی یکی دیگر از اهالی این منطقه در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم گفت: راه روستاهای ما شش ماه از سال قطع است به‌طوری‌که این مسیر از آبان ماه تا اوایل اردیبهشت کاملاً مسدود می‌شود و مردم مجبورند آذوقه خود را برای این ایام فراهم کنند.
بازگشایی مسیر با بیل و کلنگ
وی اظهار داشت: بارها این مسیر را با بیل و کلنگ بازکرده‌ایم اما مجدد مسدود شده است بااین‌وجود زمانی که مریض داشته‌ایم یک روز با قاطر پیاده‌روی کرده‌ایم تا به جاده برسیم.
حسنی به نبود امکانات اولیه در این روستاها اشاره کرد و افزود: راه دسترسی و آب‌لوله‌کشی نداریم چون باطری برق خورشیدی تمام‌شده بیشتر اوقات در تاریکی هستیم و چون هیچ امکاناتی نداریم باید گفت اینجا آخرین نقطه جهنم استان لرستان است و بعید میدانم که ازاینجا محروم‌تر هم وجود داشته باشد.
وی عنوان کرد: برای پیگیری و رفع این مشکلات بلد نیستیم نزد امام‌جمعه و یا نماینده الیگودرز برویم تنها دسترسی ما به دهیار روستا است که علی‌رغم پیگیری‌های مکرر هنوز به نتیجه نرسیده و هیچ اقدامی از سوی مسئولان انجام نگرفته است.
با بتول حسنی یکی از بانوان روستای پز علیا نیز در رابطه با مشکلات این منطقه گفت‌وگویی داشتیم بانویی که از لحن کلامش می‌توان فهمید که چقدر برای بی‌سواد ماندن فرزندانش نگرانی دارد.
ترک تحصیل دانش آموزان در نبود مدرسه
وی صحبتش را از نبود مدرسه راهنمایی در این روستاها آغاز کرد و گفت: بچه‌های ما در این منطقه تا کلاس ششم بیشتر نمی‌توانند درس بخوانند چون مدرسه‌ای وجود ندارد باید درس را رها کنند.
حسنی عنوان کرد: چون برای ادامه تحصیل فرزندانمان فامیلی در شهر نداریم بچه‌ها مجبورند از همان کلاس ششم ابتدای درس را رها کنند.
وی بیان کرد: مردم این روستاها هیچ‌گونه امکاناتی ندارند و چون راه دسترسی مشکل دارد در فصلی که جاده باز است باید 500 تا 600 هزار تومان هزینه کرایه یک نیسان را بدهیم تا با طی کردن 10 ساعت آذوقه ما را از الیگودرز به روستا برساند.
فوت مادران باردار به دلیل نبود راه دسترسی
اهالی روستای پزعلیا بیان کرد: برای رفت‌وآمد به شهر باید حدود 10 ساعت پشت یک نیسان گردوخاک بخوریم تا به مقصد برسیم، گاهی نیز یک زن باردار مجبور شده برای رسیدن به بیمارستان این مسافت طولانی را با نیسان تحمل کند.
وی بابیان اینکه تاکنون به خاطر نبود جاده و آنتن تلفن حدود شش زن باردار جان خود را ازدست‌داده‌اند، گفت: به خاطر این مشکلات خیلی زجر می‌کشیم، جانمان به لب رسیده و از زندگی سیرشده‌ایم.
حسنی تصریح کرد: با دست‌خالی نمی‌شود جایی رفت؛ تمام سرمایه ما 30 بز است که هیچ دردی را دوا نمی‌کند پس عاجزانه از مسئولان درخواست داریم تا به خاطر رضای خدا یا جاده را تغییر بدهند و یا اینکه از همان مسیر سد لیروک یک تونل یک کیلومتری ایجاد کنند.
خدا مراد جعفری بهورز روستای پز علیا اظهار داشت: مشکل زیاد است و نمی‌دانم کدام‌یک را مطرح کنم اما باید گفت مشکل اصلی ما نبود جاده است که واقعاً برایمان مشکل‌آفرین شده است و در سال 92 دو مادر باردار به خاطر مشکلات جاده جان خود را از دست دادند.
با توجه به مشکلات عدیده مردم روستاهای بخش بشارت الیگودرز انتظار می‌رود مسئولان برای خروج از اسارت محرومیت مردم این منطقه پیش قدم شود تا نوزدان هرگز متولد نشده این دیار قربانی محرومیت نشوند.
