اینطور که پیداست از آن جایی که دلال ها هم زن و بچه دارند و شکم آن ها هم باید سیر شود، گندم را کمی ارزان تر خریداری می کنند!
باوجود این که در تولید گندم به خودکفایی رسیدهایم هنوز مطالبات برخی گندمکاران پرداخت نشده است. پس از اینکه در دو سال گذشته دولت گندم را برای اولین بار به صورت تضمینی و با قیمت مناسب از گندم کاران خریداری کرد و پول آن ها را در مدت زمان کوتاهی پرداخت کرد، کشاورزان زیادی رغبت پیدا کردند تا به جای محصولاتی چون نخود، لوبیا، عدس، یونجه و ... گندم بکارند. این رویه در دوسال گذشته سبب شد تا اولا کشور در تولید گندم خودکفا شود، دوما دست دلالان از ورطه گندم کاری بریده شود.
استقبال کشاورزان از کاشت گندم در سال زراعی 95-94 سبب شد تا در فصل برداشت صف های طویلی مقابل سیلوها ایجاد شود و در مدت کوتاهی سیلوهای کشور یکی پس از دیگری پر شدند. کشاورزان در هفته های اول بدون اینکه به نگه داری گندم ها در انبارهای خود فکر کنند، پس از برداشت گندم سریعا گندم را بار کامیون می کردند و آن را تحویل سیلوها می دادند و حواله خود را دریافت می کردند. پس از گذشت چند وقت متوجه شدند دولت همچون دو سال گذشته خوش قول نیست و زمانی که برای نقد کردن حواله خود به بانک می رفتند، با دستان خالی از بانک برمی گشتند.
یکی از خریداران تضمینی و نقدی گندم (دلال) واقع در استان مرکزی در همین رابطه به خبرنگار مرورنیوز، گفت: زمانی که کشاورزان نیاز شدیدی به پول نقد داشتند، ما به عنوان اشخاصی که حس انسان دوستانه از درونمان فوران می کرد و توجهی به مادیات دنیوی نداشتیم، قصد کردیم تا به آن ها کمک کنیم.
او در ادامه گفت: ما گندم کشاورزان را با هر تناژی تحویل می گرفتیم در انبارهایمان ذخیره می کردیم و چک روز به آن ها تحویل می دادیم. در آینده گندم ها را به سیلوها تحویل می دهیم و پول گندم را با تاخیر دریافت کنیم، البته از آن جایی که ما هم زن و بچه داریم و شکم آن ها هم باید سیر شود، گندم را کمی ارزان تر خریداری می کنیم یعنی هر کیلو گندم را به جای 1300 تومان 1100 تومان خریداری می کنیم که سود ناچیزی هم از این بابت نصیب ما می شود.
انگار حق با این خریدار تضمینی گندم است که در مواقعی که وزارت جهاد کشاورزی توان خرید تضمینی گندم از تولیدکنندگان را ندارد، هم به داد آنها می رسد هم به فکر حساب بانکی خود است.