وزیر جهادکشاورزی جامعه عشایری را تامین کننده 180 هزارتن گوشت قرمز برای کشور اعلام کرد و گفت: عشایر هم مانند همه حق دارند از حداقل‌های امکانات رفاهی همچون داشتن سرپناه ، بهداشت و تحصیل بهره مند شوند.

به گزارش مرور نیوز، «محمود حجتی» امروز شنبه در همایش سراسری مدیران اتحادیه عشایری کشور در محل این وزارتخانه افزود: وزارت جهادکشاورزی دولت یازدهم در چند سال اخیر اقدام های موثری برای بهبود سطح زندگی و معیشتی و اسکان جامعه عشایری انجام داده که استمرار و گسترش آن مورد تاکید است.
وی افزود: آیا کسی حاضراست زن و فرزندانش آواره کوه و بیابان باشد و برای کسب لقمه‌ای نان در مناطق مختلف، رفت و آمد کند؟ مگر آن ها انسان نیستند؟ آنها هم حق دارند مانند شما از حداقل‌های امکانات رفاهی بهره مند شوند.
وزیر جهادکشاورزی با اشاره به نقش جامعه عشایری در تولید گوشت قرمز افزود: چه کسی حاضر است بخشی از گوشت قرمز تولید شده این جامعه را مصرف کند که به قیمت از دست رفتن فرزند یا مادر خانواده آنها باشد، یا حتی به قیمت محرومیت فرزندان این گروه از تحصیل و بهداشت باشد.
حجتی براین باور است که به دلیل همین سختی‌ها و مشکلات باید به این جامعه هم درآمدهای جانبی و هم اسکان داد تا یک زندگی عادی و معمولی داشته باشند.
وی اظهار داشت: همچنین حق این جامعه است که از تولید تا سفره، محصول خود را همراهی کنند و برای این منظور باید تجهیزات، منابع و بسترهای لازم احیا شود و گرنه دسترنج عشایر، نصیب افراد دیگری خواهد شد که هیچ سهمی در تولید ندارند.
وزیر جهادکشاورزی افزود: امروز مهم‌ترین دغدغه عشایر، تعلیف دام‌ و قیمت عرضه و فروش محصولاتشان است، به همین منظور باید ساختاری را تعریف کرد که مطابق آن، این مشکلات مرتفع شود تا عشایر با نبود مراتع طبیعی مجبور به فروش دام خود در وزن‌ پایین نباشند.
حجتی گفت: اکنون میانگین تعداد دام هر خانوار عشایری 111 راس گوسفند است، بنابراین نباید تمام درآمد این قشر متکی به دام باشد بلکه می‌توان با مدیریت، درآمدهای جانبی و مکمل برای آنها فراهم کنیم.
وی اظهار داشت: در دولت یازدهم به منظور بهبود سطح زندگی عشایر حدود 700 هزار تن نهاده به قیمت دولتی در اختیار آنها قرار گفت که نزدیک یک هزار و 500 میلیارد ریال( 150 میلیارد تومان) صرفه جویی برای این جامعه به همراه داشته است تا دغدغه آنها برای تعلیف دامهایشان مرتفع شود.
وزیر جهادکشاورزی افزود: مراتعی که اغلب عشایر برای تعلیف دام‌های خود از آنها استفاده می‌کنند، دارای ظرفیت‌های قابل توجهی برای کشت گیاهان دارویی هستند، اما آنگونه که باید از این پتانسیل ها استفاده نمی شود. به طور مثال عشایری که از چند هکتار مرتع برای چرای دام استفاده می کنند، یک هکتار آن را به کشت گیاهان دارویی اختصاص دهند که طبق برآوردهای صورت گرفته درآمدهای مکمل آن بیشتر از درآمد حاصل از تعلیف دام خواهد بود.