سیاستمداران ترکیه تلاش دارند با استفاده از فضای ملتهب نشای از آزادسازی حلب و نیاز گروه‌های معاند به پشتیبانی، راه خود را به شهر منبج و مقابله با یگان‌های مدافع خلق باز کنند.
به گزارش گروه سیاسی مرور نیوز، ترکیه در بحران سوریه تلاش کرد خود را یک بازیگر اثرگذار نشان دهد و به این طریق وارد معادلات خاورمیانه شود. این تصمیم در راستای حاکمیت یک دهه‌ای یک دولت غیر ائتلافی و باثبات در آنکارا گرفته شد. تا پیش روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در سال 2002، ترکیه به دلیل مداخله نظامیان و عدم پیروزی یک حزب با اکثریت آرا دولت‌های حاکم متشکل از ائتلاف‌های شکننده بودند که در صورت اختلاف با ارتش، با کودتا سرنگون می‌شدند.
اما از سال 2002 که حزب عدالت و توسعه به قدرت رسید، ترکیه مسیر رشد اقتصادی و سیاسی متفاوتی را تجربه کرد. از این رو اردوغان به پشتوانه حمایت اکثریت مردم کشورش و تقویت توان اقتصادی تصمیم گرفت سیاست خارجی فعالی در خاورمیانه در پیش بگیرد. در این راستا تحولات سوریه و پیش‌بینی‌های غلط اردوغان در مورد سهولت براندازی اسد و امکان پیشروی در مناطق شمالی این کشور باعث شد تا همراه با عربستان و قطر به حمایت از گروه‌های تروریستی بپردازد.
در این میان موفقیت‌های نیروهای کرد سوری در عقب راندن داعش و گسترش حوزه نفوذشان، نگرانی‌هایی در آنکارا به وجود آورد. از این رو اردوغان به بهانه تضمین امنیت مرزهای مشترک ترکیه با سوریه خواهان ایجاد منطقه پرواز ممنوع شد اما آمریکا با این طرح مخالفت کرد.
این شرایط تا زمان آغاز عملیات گسترده ارتش دمشق در حلب علیه تروریست‌ها و همچنین مشغولیت آمریکا به بحث انتقال قدرت ادامه یافت. در این بازه زمان اردوغان با استفاده از نیروهای سپر فرات که به بهانه مبارزه با داعش به داخل سوریه فرستاده بود، پس از عبور از جرابلس با همکاری ارتش آزاد، بخشی از شهر الباب را تصرف کرد.
هدف ترکیه رسیدن به منبج است؛ جایی که امیدوار است با کمک نیروهای ارتش آزاد، یگان‌های مدافع خلق را عقب براند و مانع قدرت یابی روزافزون آن‌ها در سوریه شود. آنکارا بر این باور است کردهای سوریه زیر شاخه پ.ک.ک هستند و در آینده نزدیک اعلام خودمختاری خواهند کرد. این اتفاق از دید مقامات ترک زمینه ساز بی ثباتی سیاسی و تجزیه طلبی در استان‌های جنوب شرقی این کشور می‌شود که هم اکنون در نتیجه حمله جنگنده‌های ارتش علیه پ.ک.ک درگیر ناارامی هستند.
ترکیه در این راستا برای جلوگیری از مخالفت‌های روسیه، اخیرا روابط تیره دو کشور را تلاش کرده تا به حالت عادی بازگرداند. زیرا روس ها حساسیت چندانی روی یگان‌های مدافع خلق ندارد اما آمریکا که به این گروه کمک نظامی کرده است، در نظر دارد کردها را در جبهه خط مقدم نگه دارد.
در واقع آمریکا پس از آنکه تصمیم گرفت نیروی زمینی به سوریه اعزام نکند، روی کردهای سوری که انگیزه بالایی برای مبارزه داشتند، تمرکز یافت. موفقیت این نیروها در مقابله با داعش نیز تبدیل به وجه مثبتی برای واشنگتن در حمایت از کردها در رسانه‌های جهانی شد.
این موضوع همچنین با طرفداری ترامپ از کردها ادامه پیدا کرد. به زعم او یگان‌های مدافع خلق بهتر از هر گروهی توانسته‌اند در برابر تروریسم بایستند و لازم است که بیش از گذشته پشتیبانی شوند.
بر این اساس ترکیه از وضعیت موجود در حال استفاده به نفع خود است هر چند که تا کنون بشار اسد و ایران در این خصوص هشدارهایی به آنکارا داده‌اند. اما ترکیه بدون در نظر گرفتن هشدارها و خطراتی که می‌تواند حضورش در سوریه برای کل منطقه ایجاد کند تنها با این دید که باید با هر گروه کردی که احتمال دارد با پ.ک.ک همکاری کند به مقابله بپردازد.
