وبگاه شبکه «المیادین» در گزارشی تحلیلی به پیامدهای دستیابی ایران به موشک هایپرسونیک در بازدارندگی بین‌المللی پرداخت و تاکید کرد که این موشک با توانمندی‌های منحصربه‌فردش، واشنگتن و تل‌آویو را غافلگیر کرده است.
به گزارش مرور نیوز، وبگاه شبکه «المیادین»، در گزارشی تحلیلی به قلم «شارل ابی نادر»، به قدرت موشکی ایران و روند پیشرفت و تکامل این صنعت نظامی پرداخت. براساس این گزارش، موشک «هایپرسونیک» که تمام مشخصات موشک‌های مشابه در دست کشورهای بزرگ را دارد، همانند یک صاعقه علیه تلاش‌های دشمنان ایران عمل کرده و در نهایت، ائتلاف مقابل آمریکا به رهبری روسیه و چین را تقویت خواهد کرد. در بخش دیگری از این گزارش آمده است که رونمایی تهران از این موشک فراصوت، هشداری جدی به تل‌آویو و سران آن در دوری از هر درگیری با محور مقاومت بوده است.
غربی‌ها و متحدان منطقه‌ای آن‌ها، همیشه برای ایران جنگ می خواستند
در پیگیری روند توسعه تسلیحات و توان نظامی ایران از آغاز انقلاب اسلامی در اواخر دهه هفتاد و روی کار آمدن آن در ایران، مشاهده کردیم که تهران تاکنون این توسعه همان سرعت و تمایز و اثربخشی را حفظ کرده است. بر همچنین اساس واضح بود که این مسیر همان میزان شتاب و پیشرفت را در برخورداری از قابلیت‌های نظامی جدید و سلاح‌های کیفی حفظ می‌کند. این همه شتاب چشمگیر در ارتقای توانمندی‌ها و قابلیت‌های موقعیت نظامی ایران، علی‌رغم موانع فراوان و مشکلات عظیمی به دست آمد که جمهوری اسلامی ایران در معرض آن‌ها قرار داشت. اولین این موانع و مشکلات عظیم، در جنگ نسبتاً طولانی (حدود ۸ سال) عراق علیه ایران ایجاد شدند و دومین روند آن‌ها نیز در جریان محاصره، تحریم‌ها و فشارهای عظیم اقتصادی، مالی و سیاسی ضد تهران اتفاق افتاد.
ایران جنگ را یاد گرفت و راه‌حل را در تقویت توان نظامی دید
در حالی که جنگ عراق علیه ایران با فشار، جهت‌گیری‌های منفی و حمایت غربی‌ها، با همدستی برخی کشورهای منطقه غرب‌آسیا صورت گرفت، تمام نشد و محاصره ایران تاکنون و به روش‌های مختلف با ابزارهای متفاوت ادامه پیدا کرد؛ گویی که جنگ یک تصمیم دائمی بین‌المللی یا شبه بین‌المللی علیه ایران و یک سرنوشت ثابت برای تهران بوده است. بر اساس این سرنوشت استوار که ایران به آن متقاعد و با آن سازگار شده بود، مسیر متمرکز بر ساخت و توسعه تسلیحات ملی و افزایش توان نظامی را باز کرد. تهران در گشودن این مسیر، راه حلی مناسب و ضروری برای مقابله با استراتژی غربی (در درجه اول آمریکایی‌ها) در جهت هدف قرار دادن انقلاب دید و آن را تداوم بخشید.
هایپرسونیک؛ غافلگیری موشکی ایران برای غرب
ایران به مجموعه تسلیحات مهم و طیف گسترده‌ای از موشک‌های بالستیک و پهپادهای متمایزی دست یافت که کارایی آن ابتدا در مانورهای آزمایشی و آموزشی و بعداً در برخی نبردها خود را نشان داد؛ به عنوان نمونه و برای مثالی حاضر، موشک‌ها و پهپادهای ایرانی که اخیراً در برخی از رویارویی‌های محدود علیه آمریکایی‌ها در منطقه خلیج فارس یا به اذعان غربی‌ها در اوکراین به کار گرفته شدند. این کشور (ایران) خود را به عنوان بازیگری با قابلیت‌های نظامی چشمگیر در سطح جهانی معرفی کرد، در حالی که دشمنانش در منطقه یا غرب هرگز آن را هضم نکرده بودند.
حالا و در زمانی که این دشمنان برای یافتن راهی، وسیله یا مانوری تلاش می‌کردند تا این توانایی‌ها را از ایران سلب کنند و یا حداقل پتانسیل و نفوذ نظامی و راهبردی آن را در عرصه منطقه و گسترش آن به سطح بین‌المللی محدود کنند، ایران صاعقه‌ای جدید بر پیکر دشمنان خود وارد کرد؛ آن هم با رونمایی از موشکی فرا صوت که تمام مشخصات و مزیت‌های موشک‌های در دست کشورهای بزرگ از این نوع موشک را دارد، موشکی که خود غربی‌ها هم برای داشتن بیشترین تعداد آن و مدل‌های مختلفش با یکدیگر رقابت می‌کنند!
موشک هایپرسونیک ایران
در واقع مزایا و قابلیت‌های موشک‌های فرا صوت امروزه بشدت تاثیرات بزرگ خود را در معادلات نشان می‌دهند؛ زیرا مهم‌ترین نکته تمایز آن ها سرعتی است که این موشک‌ها دارند و بسته به مدل‌های مختلف، سرعت‌شان چندین برابر از سرعت صدا، بیشتر است. مزیت سرعت امروز در میدان‌‌های جنگ و میادین نبرد، نقطه اتکای اصلی و تمرکز کشورها در مسابقه تسلیحاتی است؛ که تفاوت بین سرعت حرکت راهپیماها، موشک‌های بالستیک، موشک‌های سامانه‌های پدافند هوایی و پرواز آن‌ها، کار رادارهای نظارت و هشدار، شناسایی هدف، سامانه‌های هدایت و پرتاب موشک، تفاوت ایجاد می‌کند.
حالا از مزایای موشک‌های مافوق صوت ایران این است که داروی مؤثری برای خنثی کردن سامانه‌های پدافند هوایی متخاصم یا فلج کردن هرچه بیشتر توان آن‌ها خواهد بود. امری که موفقیت مانور موشک‌های بالستیک بسیار مخرب و موفقیت اثرگذاری‌های بسیار بیشتر پهپادها را می‌گیرد؛ دو نوع تسلیحاتی که در حال حاضر به طرز تکان دهنده‌ای در معادلات میدانی و نبردهای جنگ مدرن مؤثر هستند.
مهم‌ترین نکته در رونمایی ایران از موشک‌های مافوق صوت این است که از مزیت‌های فنی و توانایی‌های نظامی این نوع موشک‌ها فراتر رفت؛ علی‌رغم اهمیت این موشک‌ها در نبردها، این بُعد راهبردی از تسلیحات، دورترین چشم‌انداز رویارویی منطقه‌ای ایران را ترسیم می‌کند که به طور کلی در مقابل رژیم صهیونیستی و علیه پایگاه‌های آمریکایی در هنگام تلاش برای انجام هرگونه تجاوز به منافع ایران، ایجاد خواهد شد.
این بُعد راهبردی دور را می توان در چارچوب سناریوها و تقابل‌های زیر قرار داد
اول. این بُعد در عرصه منطقه‌ای خواهد بود که به طور قطعی با عرصه بین‌المللی پیوند خورده است؛ رونمایی از موشک مافوق صوت توسط ایران همزمان با اعلام تکلیف تاریخی و سخت «بنیامین نتانیاهو» بعنوان یکی از سران رژیم دشمن صهیونیستی برای تشکیل کابینه رژیم تل‌آویو، پیامی بسیار حساس و جدی به نتانیاهو و حزب همیشه تهاجمی او علیه ایران و بقیه محور مقاومت بود. پیامی که حاوی سطوح بالایی از هشدار و تهدید بود؛ چرا که این موشک زمینه‌های پاسخ ایران به هرگونه تجاوز صهیونیستی به ویژه توانایی آن در تضعیف یا از گرفتن ابتکارعمل سامانه‌های پدافند هوایی تل آویو (به عنوان تنها سلاح مقابله با موشک‌ها و پهپادهای ایرانی) را فراهم می‌کند.
دوم. برخورداری ایران از این قابلیت‌های راهبردی در سطح بین‌المللی (موشک‌های مافوق صوت) به قدرت جبهه مقابله با آمریکا و متحدانش یعنی چین و روسیه به‌عنوان طرف‌های کلیدی این درگیری می‌افزاید و عنصر اساسی و تأثیرگذاری در دستیابی به بازدارندگی بین‌المللی، خواهد بود. زیرا ایران یک طرف اصلی در این جبهه‌بندی است که اعضای آن به اتفاق آرا به توافق رسیده‌اند تا با یکدیگر در زمینه مقابله با اهداف مختلف آمریکا در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، اطلاعاتی و رسانه‌ای همکاری کنند.
در نهایت این افزایش قدرت نظامی ایران، عامل بین‌المللی مرتبط با پیامدهای عدم بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای با ایران باقی می‌ماند که «رافائل گروسی»، مدیرکل سازمان بین‌المللی انرژی اتمی هشداری جدی درباره آن داد. وی زمانی ضرورت بازگشت سریع به این توافق را دید که جایگاه و موقعیت ایران را در صورت تمایلش به داشتن توانمندی‌های غیرمتعارف به ویژه هسته‌ای، در عرصه بین‌المللی شناخت. حالا و با دستیابی ایران به موشک هایپرسونیک به موازات آن پیشرفت‌های هسته‌ای، ممکن است کشورهای غربی و جهان درگیری تنشی شود که چشم‌اندازی برای پایانش نتوان تصور کرد.
