سکوت جامعه جهانی در برابر قطع آب آشامیدنی موصل و دمشق توسط تروریست‌ها، می‌تواند زمینه ساز تقویت محور مقاومتی در منطقه شود که با دربرگیری تمامی مذاهب و قومیت‌ها راه نفوذ آمریکا در خاورمیانه را به شدت محدود کند.
به گزارش خبرنگار بین الملل مرور نیوز، خاورمیانه در روزهای اخیر با تحولاتی روبرو شده که تغییر در رویکرد بازیگران منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای را سرعت بخشید. عزم ارتش ملی سوریه و عراق در عقب راندن تروریست‌ها و آزادسازی شهرهای مهم حلب و فلوجه و بخش‌هایی از موصل، عرصه را بر آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن تنگ کرد.
در این شرایط آمریکا تلاش کرد با افزایش نظامیان خود در عراق، بر نقش خود در مقابله با داعش بیفزاید تا بتواند ضمن اقناع افکار عمومی جهان، بغداد را مدیون اقدامات خود کند. در واقع این راهکار کاخ سفید برای حفظ نفوذ در این کشور نفت خیز و همسایه ایران و سوریه است.
آمریکایی‌ها می‌دانند دیگر کاری از دست تروریست ها برای تجزیه عراق و براندازی اسد از قدرت بر‌نمی‌آید. آن‌ها با انجام اقدامات ایذایی مختلف در 6 سال گذشته نتوانستند مانع وحدت نیروهای ملی در این دو کشور شوند. همچنین واشنگتن وضعیت مذکور را به سود افزایش نفوذ سیاسی ایران و روسیه می‌بیند.
در همین حال وضعیت میدانی سوریه به مراتب بیش از عراق به ضرر اهداف آمریکا و هم‌پیمانانش پیش می‌رود. زیرا ترکیه با چرخش در سیاست خارجی خود و در راستای دست یابی به منافع ملی، از جبهه غرب فاصله گرفته و با حضور در نشست مذاکرات صلح همراه با ایران و روسیه درهای خود را به روی تروریست‌ها بسته است. اگرچه برخی این اقدام آنکارا مقطعی می دانند و تاکید دارند که کماکان هدف اصلی این کشور یعنی کنار زدن اسد در دستور کار خواهد بود، اما در حال حاضر گروه‌های تروریستی با بسته شدن گذرگاه‌های ترکیه با مشکل تجهیزات روبرو شده‌اند. جبهه النصره هم که در لیست گروه‌های آتش بس قرار نگرفته عملا در برابر حملات ارتش رها شده است.
از این رو رهبران این گروه با منفجر کردن خط لوله آب شهر دمشق تلاش دارند از میزان فشار ارتش بکاهند. واکنش دولت حمله به مواضع تروریست‌ها بود که همین موضوع بهانه را به شبه نظامیان برای عدم حضور در مذاکرات آستانه را داد. آن‌ها مدعی هستند دولت نقاطی را زیر آتش قرار داده که گروه جبهه النصره آنجا نیستند.
هم اکنون بیش از 12 روز است که دولت سوریه با تانکر آب شهروندان پایتخت را تامین می‌کند. نکته قابل تامل این است که به رغم نامه وزارت خارجه این کشور به سازمان ملل، تاکنون هیچ واکنشی در این رابطه صورت نگرفته است.
در همین حال داعش نیز چند روز قبل علاوه بر بمب گذاری مناطقی در موصل که مجبور به عقب نشینی شد، لوله آب آشامیدنی را منفجر کرد. در واقع اقدامات غیرانسانی تروریست‌ها در قطع آب به روی شهروندان، آخرین امید آن‌ها و سکوت حامیان این گروه‌ها به این حادثه آخرین شکل حمایتی از تروریست‌ها در منطقه است.
این روند به طور قطع از شدت حملات ارتش سوریه و عراق نخواهد کاست اما می‌تواند از مشروعیت سازمان‌ها و کشورهای مدعی حمایت از حقوق بشر و قوانین بین‌المللی بکاهد. از طرفی ملت‌های منطقه در خاطره تاریخی‌شان خواهند داشت که غرب و هم‌پیمانان آن برای محقق کردن اهدافشان از هر ابزاری حتی قتل عام گسترده و ایجاد گروه‌هایی که کارشان رعب و وحشت است فرو گذار نخواهند کرد.
از این رو در آینده تقویت ائتلاف‌های ضد آمریکایی در خاورمیانه شدت خواهد یافت و این می‌تواند از قدرت نفوذ کاخ سفید بکاهد. کاهش توان اثرگذاری آمریکا با افزایش قدرت مانور محور مقاومت همراه می‌شود. اما نکته مهم این است که محور مقاومت منحصر در یک مذهب نیست و تمامی طیف‌ها و قومیت ها را دربر می‌گیرد.
