کنفرانس صلح پاریس، نگرانی ها و خشم نتانیاهو

به گزارش مرور نیوز، از زمان اشغال فلسطین توسط صهیونیست ها، همواره کنفرانس هایی به نام و بهانه صلح برای حل وفصل این اختلافات صورت گرفته است، مذاکراتی که تقریبا تمامی آنها تاکنون بی نتیجه بوده و تاثیر چندانی در آرامش ساکنان این منطقه نداشته است و در اغلب موارد حق ملت فلسطین با رسمیت بخشیدن به رژیم صهیونیستی از سوی قدرت های جهانی نادیده گرفته شده و زیر پا گذاشته شده است.

پس از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل (رژیم صهیونیستی) در 15 مه سال 1948 در سرزمین فلسطین چندین جنگ بین این رژیم و کشورهای عربی در گرفت که مهمترین آنها جنگ های سال 1984 (یک روز پس از تاسیس رژیم صهیونیستی)، سال 1967(موسوم به جنگ شش روزه) و 1973(موسوم به جنگ رمضان) بود.
از دهه 70 میلادی تلاش های موازی برای برقراری سازش توأمان میان اعراب -رژیم صهیونیستی و فلسطین -رژیم صهیونیستی از سوی آمریکا صورت گرفته است که اصلی ترین هدف این تلاش ها مشروعیت بخشیدن به رژیم اشغالگر اسرائیل بوده است. در خلال این سال ها برخی کشورهای عربی مانند مصر و اردن با رژیم صهیونیستی قرارداد صلح امضا کردند ولی برخی دیگر از کشورهای عربی در ظاهر حاضر به امضای چنین پیمانی نشدند.

این بار نیز فرانسه کنفرانس بین المللی پاریس برای احیای مذاکرات صلح فلسطین و رژیم صهیونیستی را فردا (یکشنبه)، با مشارکت 70 کشور و سازمان بین المللی برگزار خواهد کرد.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی،ضمن 'توطئه' خواندن کنفرانس پاریس، اذعان کرده که رژیم متبوعش هیچ نقشی در آن ایفا نخواهد کرد. وی ادعا کرد که این کنفرانس عبارت است از یک توطئه فلسطینی تحت حمایت پاریس که بر مواضع خصمانه علیه اسرائیل تکیه دارد. نتانیاهو ضمن رد این کنفرانس خواستار انجام مذاکرات دو جانبه با فلسطینیان شده است.

فرانسه در ابتدای سال 2016 برگزاری کنفرانس بین‌المللی برای مذاکرات صلح رژِم صهیونیستی و فلسطین را با شرکت 70 کشور در ماه دسامبر سال گذشته پیشنهاد کرده بود، اما این کنفرانس به نیمه ماه ژانویه سال 2017 موکول شد.

مذاکرات صلح میان فلسطین و رژیم صهیونیستی پیش از این در آوریل 2014 به دلیل خلف وعده رژیم صهیونیستی درباره آزاد کردن زندانیان فلسطینی و ادامه شهرک سازی ها، متوقف شده‌ بود.

دلایل گریز رژیم صهیونیستی از مذاکرات پاریس:
- تلاش برای مذاکرات مستقیم و فرار از فشار طرف سوم
دولت راستگرای صهیونیستی و شخص نتانیاهو اصرار بر ادامه مذاکرات به اصطلاح صلح خاورمیانه بصورت مستقیم و بدون واسطه دارد تا به این ترتیب حداقل فشاری را که طرف سوم (که می تواند سازمان ملل، اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب، روسیه یا آمریکا باشد) در مذاکرات غیر مستقیم می تواند به رژیم صهیونیستی جهت اخذ حداقل امتیازات به نفع طرف فلسطینی وارد آورد، بطور کل منتفی شود و این رژیم بتواند بدون هیچ گونه فشاری مواضع خود را به طرف فلسطینی تحمیل نماید.
پاریس هدف خود را از این کنفرانس احیای مذاکراتِ در حال احتضار با فلسطینیان بر سر راه حل دو دولت خوانده است. رژیم صهیونیستی با رد این ابتکار عمل دولت فرانسه اعلام کرده که این گفتگوها انحراف از هدف اصلی اسرائیل برای مذاکرات مستقیم با فلسطین است.
در بیانیه ای که از سوی دفتر «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی صادر شد، آمده است: «به شیوه ای روشن و به دور از ابهام به نماینده سیاسی فرانسه اعلام شد که موضع اسرائیل (رژیم صهیونیستی) برای پیشبرد فرآیند صلح و دستیابی به یک توافق تنها از طریق مذاکرات مستقیم میان اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین قابل انجام است». این در حالیست که کمیته اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین به ریاست محمود عباس از عزم خود برای همکاری با فرانسه جهت تضمین موفقیت مذاکرات صلح در پاریس خبر داد.

قطعنامه شورای امنیت درباره توقف شهرک سازی ها
گریز رژیم صهیونیستی از این مذاکرات را نمی توان چندان بی ارتباط با قطعنامه اخیر شورای امنیت(قطعنامه 2334) دید. قطعنامه ای که دولت در حال وداع اوباما با عدم وتو کردن آن نشان داد که حتی نزدیک ترین یاران و همپیمانان رژیم اسرائیل ابایی از محکوم کردن مواضع این رژیم در خصوص شهرک سازی که در قطعنامه اخیر به عنوان اصلی ترین مانع در روند مذاکرات مطرح شده است، ندارند.
به عبارتی رژیم صهیونیستی این مذاکرات نیز شانس چندانی برای پیشبرد مواضعش در خصوص شهرک سازی ندارد و هم صدایی در این کنفرانس نخواهد یافت و این یکی از مهم ترین علل فرار رو به جلوی رژیم اسرائیل در مورد کنفرانس صلح پاریس است.

نگرانی رژیم صهیونیستی از مطرح شدن فلسطین در عرصه بین المللی
از سوی دیگر، نگرانی رژیم صهیونیستی از این کنفرانس قابل تامل است. چرا که به زعم مقامات رژیم صهیونیستی، این کنفرانس با ابعاد بین المللی خود به مجال و تریبونی برای خودنمایی فلسطین و محمود عباس بدل گردیده و اعمال و جنایات رژیم صهیونیستی بیش از پیش در افواه بین المللی مورد بازبینی و تقبیح قرار گیرد. به عبارتی این رژیم هراس از آن دارد که این کنفرانس به دادگاهی برای محاکمه اسرائیل بدل گردد؛ این ترس در اظهارات سیاست مداران اسرائیل به روشنی پیداست.
در همین راستا، 'اویگدور لیبرمن' از اعضای حزب راست گرای افراطی اسرائیل خانه ما، در راستای همین نگرانی این رژیم گفت: کنفرانس پاریس کنفرانس صلح نیست، این دادگاهی علیه دولت اسرائیل(رژیم صهیونیستی) است. هدف از تشکیل این کنفرانس آسیب زدن به امنیت این رژیم و مخدوش کردن وجهه آن است.
وی تصریح کرد: براساس آن چه که ما شنیده ایم‌، کنفرانس پاریس فقط با هدف محاکمه اسرائیل برگزار می شود و این کنفرانس در واقع همان محاکمه آلفرد دریفوس در نسخه جدید آن و تنها با یک اختلاف است به این معنی که به جای محاکمه یک یهودی، همه یهودیان و دولت اسرائیل (رژیم صهیونیستی) محاکمه خواهند شد.

 ترس از صدور قطعنامه بین المللی دیگر علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی
احتمال این که نتایج این کنفرانس منجر به صدور قطعنامه های ضد اسرائیلی دیگری در شورای امنیت سازمان ملل تبدیل شود، به کابوسی برای رژیم صهیونیستی و سردرمداران آن تبدیل شده است. در تایید این مساله می بایست اظهارات بنیامین نتانیاهو در دیدار با سفرای رژیم صهیونیستی در شرق بین المقدس را در نظر گرفت که وی در سخنانی اذعان داشت: «نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه آنان تلاش خواهند کرد تصمیمات اتخاذ شده در آنجا (کنفرانس پاریس) را به تصمیم (قطعنامه) دیگری در شورای امنیت تبدیل کنند.»
نخست‌ وزیررژیم صهیونیستی برگزاری این کنفرانس را «بیهوده» توصیف کرده و گفته است تلاش اصلی تل‌آویو در حال حاضر جلوگیری از تصویب یک قطعنامۀ ضد اسرائیلی دیگر در شورای امنیت سازمان ملل است.
قطعنامه اخیر شورای امنیت که در سوم دی ماه امسال در خصوص توقف فوری شهرک سازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی فلسطینیان با 14 رای موافق و رای ممتنع آمریکا مورد تصویب قرار گرفت ضربه مهلکی بر رژیم اسرائیل بود و تل آویو در تلاش است تا از احتمال تصویب قطعنامه های مشابه بیشتر جلوگیری به عمل آورد.
در این قطعنامه تأکید شده که شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیستی «هیچ اعتبار قانونی ندارد و نقض آشکار قوانین بین‌المللی است». بیش از نیم میلیون صهیونیست در بیش از 230 شهرک یهودی‌نشین که رژیم صهیونیستی بعد از جنگ 1967 و اشغال سرزمین‌های فلسطینی در کرانۀ باختری و شرق بیت‌المقدس ساخته است، سکنی گزیده‌اند.تداوم شهرک‌ سازی رژیم صهیونیستی با وجود محکومیت بین‌المللی از دلایل اصلی شکست مذاکرات موسوم به صلح خاورمیانه در سال 2014 بوده است.
مجموع این دلایل منجر به اتخاذ سیاست فرار رو به جلو از سوی رژیم صهیونیستی شده است و امروز این رژیم این کنفرانس را بی حاصل و محکوم به شکست می داند و حتی مدعی می شود که ممکن است فلسطینیان از این طرح برای کنار گذاشتن کامل مذاکرات مستقیم صلح استفاده کنند. مقامات اسرائیل حتی فرانسه را متهم کرده اند که با طرح خود فلسطینیان را تحریک می کند هر گونه تلاش برای حل و فصل مناقشه را به بن بست بکشانند.
همچنین با توجه به اینکه رژیم صهیونیستی در حال حاضر به دولت جدید آمریکا به ریاست دونالد ترامپ و تحقق وعده هایش و پیشبرد اهدافش در جهت شهرک سازی ها که یکی از اصلی ترین موانع در روند مذاکرات صلح فلسطین و رژیم صهیونیستی است، می توان نتیجه این کنفرانس را عملا بی فایده دانست.
نشست پاریس در خرداد ماه نیز بی نتیجه پایان یافت و در این نشست بر برگزاری یک نشست دیگر تاکید شد.
تحلیلگران سیاسی فلسطین هم معتقدند که طرح‎های جدید سازش پیشنهاد شده ازسوی برخی کشورهای عربی و اروپایی، فلسطینی‎ها را وارد دالان تاریک و بی پایانی خواهد کرد که نتایج آن بدتر از توافق اسلو در سال 1993 میان تل آویو و سازمان آزادی بخش فلسطین خواهد بود.
«ثابت العمور» تحلیلگر سیاسی امور فلسطین تأکید می‎کند: تکاپوهای اخیر سیاسی، یک دام عربی، اسرائیلی و فرانسوی است که تلاش دارد فلسطینی‎ها را وارد روند توافقات جدید سیاسی با کابینه نتانیاهو کند، در شرایطی که این توافقات به هیچ وجه حتی کوچک‌ترین مطالبات فلسطینی‎ها را پاسخگو نخواهد بود. وی با اشاره به وضعیت شکننده داخلی در فلسطین با وجود اختلافات شدید سیاسی میان گروه‌های مختلف و وضعیت پیچیده منطقه، شرایط کنونی را برای آغاز دور جدیدی از مذاکرات هرگز مناسب ندانسته و می‌گوید: در شرایطی که شاهد اختلافات درون گروهی فتح، تشدید اختلافات میان فتح و حماس و همچنین جدایی جغرافیایی کرانه باختری و غزه هستیم رفتن به دور جدید مذاکرات هرگز عاقلانه نیست.
وی معتقد است بازیگران عربی نظیر مصر و عربستان خواهان استفاده از مسأله فلسطین برای رسیدن به خواسته‏‎های خود هستند و برای آنها مهم نیست فلسطینی‎ها در مذاکرات با طرف اسرائیلی تنها به یک درصد از مطالبات خود برسند.