عضو برجسته جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) تاکید کرد اساسنامه جدید این جنبش بر مبنای اصول تغییرناپذیر آن صادر شده و تغییر برخی ساز و کارها، هرگز به معنای به رسمیت شناختن رپیم صهیونیستی نیست.
به گزارش مرور نیوز، دعاء انعیم، نوار غزه : «محمود الزهار» از رهبران برجسته جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) در گفتوگو با تسنیم به چرایی صدور سند اخیر از سوی حماس و تردیدها و ابهامات مطرح شده درباره آن پاسخ داد.
آقای دکتر چند روز پیش جنبش مقاومت اسلامی حماس سند جدیدی برای سال 2017 صادر کرد، این سند با سندی که در سال 1988 صادر شد،چه تفاوتی دارد؟
محمود الزهار : بسم الله الرحمن الرحیم و الحمدلله و الصلاة و السلام على رسوال الله وآله و صحبه ومن والاه،
ابتدا میان دو نام تفاوت قائل میشویم، اولی اساسنامه و دومی سند است، اساسنامه از بخشی از اصولی صحبت میکند که تابع زمان و مکان خاصی نیست و تغییر نمیکند که من میخواهم آن را در چهار نقطه اساسی خلاصه کنم : نکته اول، انسان است و ارزش والایی است که خداوند تبارک و تعالی خلق کرده است و این هستی را برای وی قرار داده با توجه به فرموده الهی که تمام آنچه را در زمین هستند برای شما خلق کرده است، این نکته اول است،بنابراین حق هر انسان در هر چیزی حقی تضمین شده است که با زمان و مکان و یا همه پرسی تغییر نمیکند.
نکته شماره دوم،زمین است، این سرزمین مانند هر زمین دیگری، سرزمین ما است،یا متعلق به صاحبانش است یا اشغال شده است، در نتیجه این سرزمین حتی اگر اشغال شود، مالکیت آن با تغییر زمان و مکان تغییر نمیکند.
نکته سوم، عقیده است، دین ما اسلام یا دین آنها مسیحیت یا دین آنها یهودیت، این مسئله نیز با زمان و مکان تغییر نمیکند، ممکن است که گاهی منحرف شود، ولی پایههای دین تغییر نمیکند.
نکته چهارم یا اصل ثابت چهارم، مقدسات است، مسجد الاقصی، این مسئله را نمیتوان انکار کرد که مسجدالاقصی مسجد است نه کلیسا و نه کنیسه، همچنانکه تمام کلیساها در تمام دنیا کلیسا هستند.
در نتیجه سرزمین، انسان، عقیده و مقدسات همواره در اساسنامهها و پیمانها وجود دارد، اما اسناد عبارت است از تکیه بر تمام اصول یا بخشی از آن و وضع سازوکارها و در نتیجه هنگامی که میگوییم مقاومت از اصول است، این مسئله صحیح نیست، مقاومت ابزاری از ابزارهاست، اگر بگوییم مذاکرات از اصول است، این هم درست نیست، بلکه مذاکرات ابزاری است که میتوان آن را کنار گذاشت یا فعال کرد.
در نتیجه در سند جدید، بر چهار نکته گفته شده تکیه شده است که اصول است و در آن نیز سازوکار وجود دارد، از سازوکارهایی که ایدهای مطرح کرد، این است که دولتی را در مرزهای 1967 بدون به رسمیت شناختن اسرائیل تشکیل دهیم.
کلید این مسئله در فهم دو نکته است : نکته اول این است که هیچ بحث و جدلی درباره این اصول وجود ندارد، این اصول تغییر نمیکند، نکته دوم در سازوکارهاست، ما الگویی را در سال 2006 اجرا کردیم و وارد انتخابات شدیم و دولتی را به رهبری حماس و با برنامه مقاومت تشکیل دادیم که اسرائیل را به رسمیت نشناخت، اگر نام حکومت را به نام دولت در مرزهای 1967 تغییر دهیم بدون اینکه دشمن اسرائیلی را به رسمیت بشناسد، با مسائلی که بعدا درباره آنها حرف خواهم زد، دوم اینکه ما هرگز در این مورد اختلاف نظر نداریم که دولت ما را به کشور منتقل خواهد کرد.
چرا اسرائیل را به رسمیت نمیشناسیم، به خاطر اینکه هر کشوری سه عنصر سرزمین، ملت و حکومت دارد، این سرزمین مُلک اسرائیل نیست و در سند آمده است که از ام الرشراش تا جنوب لبنان و از دریا تا رود است.
دوم اینکه ما دولت یا حکومت اسرائیل را به رسمیت نمیشناسیم، زیرا دولت اشغالگر است، سوم اینکه ما ملت یهودی را به رسمیت نمیشناسیم، که صهیونیستی را آورد که این سرزمین را اشغال کرد، در نتیجه نه دولت یهودی وجود دارد که زمین و قدرت و مردمی که به رسمیت شناخته شده باشند، در اختیار ندارد در نتیجه موضع ما ثابت است، ولی سازوکارها متغیر است که توضیح داده شد.
بسیار خوب دکتر، چرا چنبش حماس به طور مشخص این برهه زمانی از سال را برای صدور این سند انتخاب کرد؟
الزهار : حتی اگر در هر زمان دیگری این سند صادر میشد، باز هم میپرسیدند چرا به طور مشخص در این زمان صورت گرفت، در نتیجه این سند برای توضیح است، برای توضیح برخی حقایق، زیرا دروغهایی وجود دارد، از جمله اینکه میگویند که کشور فلسطین در مرزهای 1967 تشکیل خواهد شد و ما یعنی جنبش حماس مانع آن شده است، ما به این افراد میگوییم دولت خود را در مرزهای 1967 تشکیل دهید، شما هر طور میخواهید اسرائیل را به رسمیت بشناسید، ولی ما آن را به رسمیت نمیشناسیم.