پلیمرهای بومی عایق ارتعاش و صوت تولید شد

به گزارش مرورنیوز به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر،  این پروژه تحقیقاتی از ۱۵ سال قبل توسط استاد تمام دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر و در قالب پایان نامه های تحصیلات تکمیلی تعدادی از دانشجویان آغاز شده و اکنون به نتیجه رسیده است.

ناصر محمدی، مجری طرح به سابقه طولانی ساخت پلیمرهای جاذب صوت و ارتعاش در دنیا اشاره کرد و افزود: پلیمری که ما موفق به تولید آن شده ایم، بر پایه آبی است و جزء فناوری های دوستدار محیط زیست به شمار می آید؛ ضمن اینکه قدرت جذب صدا و ارتعاش در این پلیمر نسبت به نمونه های مشابه به شدت افزایش یافته است.

وی درباره نحوه استفاده از این ماده توضیح داد: این پلیمر، یک سامانه کلوئیدی است که امکان اسپری کردن (پاشیدن) بر روی سطوح مختلف را داراست به این ترتیب که آن را بر روی اجسام موردنظر، اسپری می کنیم که این جسم می تواند سطح یک دیوار یا یک شئی در ابعاد گوناگون باشد و در نتیجه، ارتعاش یا صدای آن جسم حذف می شود.

محمدی استفاده راحت و آسان و انعطاف پذیری را از مزایای بکارگیری این پلیمر عنوان کرد و گفت: استفاده از این پلیمر نیاز به تخصص یا آمادگی خاصی ندارد و برای همه نوع شئی قابل استفاده است.

همچنین زهرا خوبی آرانی، دانشجوی مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز که پروژه پایان نامه دکتری وی منجر به تولید یک پلیمر جاذب صوت و ارتعاش با قدرت بالا منجر شده است، اظهار داشت: امواج مکانیکی به طور کلی، فرکانس های مختلفی دارند که فرکانس های پایین مانند صوت و فرکانس های بالا مثل فراصوت (سونار) را شامل می شود.

وی افزود: بالاترین نمونه ای که تاکنون در تحقیقات علمی دنیا برای جذب امواج مکانیکی با فرکانس یک هرتز گزارش شده، ۱۵۰ واحد بوده است درحالیکه پلیمر تولیدی ما قابلیت جذب این امواج تا ۴۰۰ واحد را داراست.

خوبی آرانی خاطرنشان کرد: برای فرکانس ۱۰ مگاهرتز نیز با استفاده از این پلیمر توانسته ایم قدرت جذب امواج مکانیکی را به ۱۵ دسی بل بر میلیمتر برسانیم که چنین قدرت جذبی تاکنون گزارش نشده است.

وی افزود: این پلیمر جاذب صوت و ارتعاش در محیط های مختلف، کاربردهای گوناگونی دارد که به عنوان مثال، می توان در فضاهایی مانند استودیوهای ضبط صدا، آن را به صورت یک پوشش روی دیوارهای استودیو قرار داد تا هم صداهای داخل به بیرون نرود و هم صداهای بیرون استودیو مزاحمتی برای کار ایجاد نکند.

این محقق خاطر نشان کرد: در مورد وسایل و تجهیزاتی که زیرآب حرکت و ایجاد صدا یا ارتعاش می کنند نیز می توان با استفاده از این پوشش پلیمری، امواج صوتی یا فراصوتی آنها را حذف کرد و با ایجاد نوعی استتار، مانع شناسایی و ردیابی آنها از بیرون شد.

این تحقیق در قالب رساله دکتری زهرا خوبی آرانی، با عنوان بررسی افزایش اتلاف انرژی در نانوکامپوزیت‌های پلیمری نرم با بهره گیری از ناهمگونی دینامیکی در ناحیه انتقال شیشه ای و تنظیم ناهمگونی پراکنشی در دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شده و علاوه بر چاپ نتایج به صورت مقاله ISI ، فرآیند ثبت پتنت آن نیز با همکاری دانشگاه در دست انجام است.