دانشمندان سوئدی نمونههای خون خشک را جایگزینی مناسب برای نمونههای خون مایع میدانند. به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، نمونههای خون یکی از مهمترین ابزار تشخیص در پزشکیاند اما گرفتن و ذخیره کردن نمونههای خون مایع اغلب فرآیندی گران و زمانبر است. دانشمندان دانشگاه اوپسالا در سوئد به منظور کاهش هزینهها، در حال بررسی پتانسیل استفاده از قطرات با عرض میلیمتری خون خشک موجود بر روی کاغذهای فیلتر هستند و این قطرات خشک را جایگزینی مناسب برای نمونههای مایع میدانند. محققان اغلب با بررسی نشانگرهای زیستی آر ان ای موجود در نمونههای خون، علائم اولیه بیماریها را شناسایی میکنند و این امر به درمان زودهنگام آنها کمک میکند. مشکل اینجاست که ذخیرهسازی نمونههای خون مایع نیازمند هزینه، زمان و تکنسینهای ماهر است. نمونههای خون گرفتهشده معمولا برای تحلیل به آزمایشگاه فرستاده میشوند یا این که در یخچالهای ویژه و در دمای منفی 80 درجه سانتیگراد ذخیره میشوند. دانشمندان دانشگاه اوپسالا در حال بررسی بیشتر نقاط خون خشکشده (DBS) به عنوان ابزاری برای جایگزین کردن نمونههای خون مایع هستند. آنها نقطههای خون خشکشده (DBS) را تحلیل میکنند که از نوزادان تازهمتولد شده و با استفاده از غربالگری معمول جهت بررسی اختلالات متابولیکی مادرزادی جمعآوری شدهاند. تیم علمی این نمونههای خشک را به مدت 30 سال در بانکهای زیستی سوئد و دانمارک و در دماهای منفی 24 درجه سانتیگراد تا چهار درجه سانتیگراد نگهداری کردند؛ آنها نمونههای خون خشک را با نمونههای پلاسمای مایعی که برای 30 سال در دمای منفی 70 درجه سانتیگراد نگهداری شده بودند، مقایسه کردند. دانشمندان با بررسی نمونههای خشک دریافتهاند اکثر این نمونهها پس از چند دهه تقریبا به طور کامل بدون تغییر ماندند. آنها همچنین دریافتند در مقایسه با پلاسمای خون مایع که باید در دمای منفی 70 درجه سانتیگراد ذخیره شوند، نمونههای خشک را میتوان در دمای منفی 24 درجه سانتیگراد نگهداری کرد. به گفته محققان، برای استفاده از نمونههای خون خشک نیازی به گرفتن خون وریدی با هدف برداشتن چند قطره نیست؛ بیماران میتوانند با خراش دادن انگشتشان نمونههای خون خود را بگیرند و به جای رفتن به کلینیک کاغذهای حاوی این نمونهها را برای مددکارشان پست کنند. در این روش نیازی به استفاده از یخچالهای بزرگ و گران پزشکی نیست و میتوان نمونههای خشک بیشتری را برای مدت زمان طولانیتر نگه داشت؛ این امر پایگاهداده زیستی بسیار بزرگی در اختیار پزشکان و محققان قرار خواهد داد. جزئیات این تحقیق در Molecular & Cellular Proteomics منتشر شد.
به گزارش مرورنیوز به نقل از گیزمگ، نمونههای خون یکی از مهمترین ابزار تشخیص در پزشکیاند اما گرفتن و ذخیره کردن نمونههای خون مایع اغلب فرآیندی گران و زمانبر است.
دانشمندان دانشگاه اوپسالا در سوئد به منظور کاهش هزینهها، در حال بررسی پتانسیل استفاده از قطرات با عرض میلیمتری خون خشک موجود بر روی کاغذهای فیلتر هستند و این قطرات خشک را جایگزینی مناسب برای نمونههای مایع میدانند.
محققان اغلب با بررسی نشانگرهای زیستی آر ان ای موجود در نمونههای خون، علائم اولیه بیماریها را شناسایی میکنند و این امر به درمان زودهنگام آنها کمک میکند. مشکل اینجاست که ذخیرهسازی نمونههای خون مایع نیازمند هزینه، زمان و تکنسینهای ماهر است.
نمونههای خون گرفتهشده معمولا برای تحلیل به آزمایشگاه فرستاده میشوند یا این که در یخچالهای ویژه و در دمای منفی 80 درجه سانتیگراد ذخیره میشوند.
دانشمندان دانشگاه اوپسالا در حال بررسی بیشتر نقاط خون خشکشده (DBS) به عنوان ابزاری برای جایگزین کردن نمونههای خون مایع هستند.
آنها نقطههای خون خشکشده (DBS) را تحلیل میکنند که از نوزادان تازهمتولد شده و با استفاده از غربالگری معمول جهت بررسی اختلالات متابولیکی مادرزادی جمعآوری شدهاند.
تیم علمی این نمونههای خشک را به مدت 30 سال در بانکهای زیستی سوئد و دانمارک و در دماهای منفی 24 درجه سانتیگراد تا چهار درجه سانتیگراد نگهداری کردند؛ آنها نمونههای خون خشک را با نمونههای پلاسمای مایعی که برای 30 سال در دمای منفی 70 درجه سانتیگراد نگهداری شده بودند، مقایسه کردند.
دانشمندان با بررسی نمونههای خشک دریافتهاند اکثر این نمونهها پس از چند دهه تقریبا به طور کامل بدون تغییر ماندند.
آنها همچنین دریافتند در مقایسه با پلاسمای خون مایع که باید در دمای منفی 70 درجه سانتیگراد ذخیره شوند، نمونههای خشک را میتوان در دمای منفی 24 درجه سانتیگراد نگهداری کرد.
به گفته محققان، برای استفاده از نمونههای خون خشک نیازی به گرفتن خون وریدی با هدف برداشتن چند قطره نیست؛ بیماران میتوانند با خراش دادن انگشتشان نمونههای خون خود را بگیرند و به جای رفتن به کلینیک کاغذهای حاوی این نمونهها را برای مددکارشان پست کنند.
در این روش نیازی به استفاده از یخچالهای بزرگ و گران پزشکی نیست و میتوان نمونههای خشک بیشتری را برای مدت زمان طولانیتر نگه داشت؛ این امر پایگاهداده زیستی بسیار بزرگی در اختیار پزشکان و محققان قرار خواهد داد.
جزئیات این تحقیق در Molecular & Cellular Proteomics منتشر شد.