نماینده مردم خمین در مجلس شورای اسلامی گفت: ما با گسترش ارتباطات و همکاریها با دنیای شرق قدرتهای غربی را هم وادار میکنیم تا روند گذشته در مناسبات برجامی و غیر برجامی با نظام جمهوری اسلامی را اصلاح کنند.
به گزارش مرورنیوز علیرضا نظری، درباره اینکه آیا توسعه همکاری با کشورهای بلوک شرق میتواند در رفع تحریمهای هستهای موثر باشد گفت: توسعه این مناسبات حتما در این زمینه هم تاثیرگذار خواهد بود. چون اهرم فشار غربیها این بوده که ما هم امتیاز بدهیم و هم نتوانیم از منافع اقتصادی ذیل برجام در زمینه رفع تحریمها و گردش مالی کشور بهرهمند شویم. ما فعالیتهای هستهای خودمان را براساس قوانین به رسمیت شناخته شده شورای حکام و کنوانسیونهای جهانی پیش میبریم. مشکلات اقتصادی را هم به رغم فشارها از طریق ارتباط با دیگر کشورها و مخصوصا منطقه شرق آسیا دنبال میکنیم. بنابراین وقتی غربیها احساس کنند ما چندان هم منتظر برجام نیستیم خود را ناچار میبینند که به ما امتیاز بدهند نه اینکه مدام دنبال امتیازگیری از ما باشند.
وی ادامه داد: ما وقتی خود را در گوشه رینگ محصور کرده باشیم و هر روز خود را ناچار به التماس و دخیل بستن به آنها ببینیم باید پیاپی امتیازهای جدیدی بدهیم. اما امروز وقتی ما منتظر برجام نیستیم و برنامههایمان را از طریق دیگر نقاط دنیا دنبال میکنیم آنها هم دست از زیادهخواهیهایشان برمیدارند. دنیا منحصر به اروپا و آمریکا نیست که ما صرفا به آنها متصل و متکی باشیم. ما با گسترش ارتباطات و همکاریها با دنیای شرق قدرتهای غربی را هم وادار میکنیم تا روند گذشته در مناسبات برجامی و غیر برجامی با نظام جمهوری اسلامی را اصلاح کنند.
نظری درواکنش به اینکه در زمینه مساله خودکفایی که از شعارهای محوری ما بعد از انقلاب است آیا باید اولویتبندی کنیم یا برای پیادهسازی آن نگاهی همهجانبه و فراگیر داشته باشیم گفت: این یکی از آن مسائلی است که تا به الان گاهی به یک جهت آن توجه شده و دیگر جهاتش مورد غفلت قرار گرفته است. ما اگر شعار خودکفایی را در کشور مطرح میکنیم این خودکفایی با ملاحظه مزیتهای کشور مطرح میشود. بالاخره ما در کشور مزیتهایی داریم که برای تحقق خودکفایی باید روی آن مزیتها متمرکز بشویم. بنابراین ممکن است در بعضی از محصولات و ظرفیتهای کشور حرکت به سمت خودکفایی همسانی و همخوانی چندانی با مزیتهای کشور نداشته باشد.
نماینده خمین ابراز کرد: ما در یک منطقه کم بارش و خشک قرار داریم که از شرایط خشکسالی چند دهه اخیر هم به شدت آسیب دیدیم. برای همین در بعضی موضوعات از اساس باید فکر خودکفایی را از سرمان بیرون کنیم. مثلا در موضوع تولید ذرت که یک محصول آب بر و یک نهاده دامی هزینه زا محسوب میشود باید با رقم قابل ملاحظهای چه در داخل و چه از طریق واردات تامین شود. در این زمینه ما میتوانیم از طریق کشت فراسرزمینی در کشورهایی که مزیت تولید این محصول را دارند، در مضیقه آب هم نیستند چنین نیازمندیهایی را تامین کنیم. بنابراین درباره محصولاتی که جزو مزیتهای کشور ما نیست و چون ما با محدودیت منابع آب روبرو هستیم نمیتوانیم محصولی با کیفیت محصول خارجی تولید کنیم باید دست به تجدیدنظر بزنیم. درهرحال اگر ما شعار خودکفایی را مطرح میکنیم باید با ملاحظه مزیتهای کشور آن را طرح کنیم. نه اینکه در هر شرایطی و با هر هزینهای دنبال تولید محصولات باشیم. گاهی ممکن است بررسی کارشناسانه دقیقی پشت بعضی از این نوع تصمیمات نباشد. حرکت به سمت خودکفایی یک اصل محسوب میشود اما با ملاحظه مزیتهای کشور.