رئیس جمهور دقایقی پیش تهران را به مقصد تاجیکستان ترک کرد.
به گزارش مرور نیوز، سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور دقایقی پیش به‌منظور سفری یک‌روزه عازم «دوشنبه» پایتخت تاجیکستان شد.
رئیسی هم‌چنین از تاجیکستان عازم ازبکستان خواهد شد تا در شانزدهمین اجلاس سران سازمان همکاری‌های اقتصادی «اکو» در تاشکند شرکت کند.
وی در این سفره یک‌روزه هم با تشریح مواضع ایران، با تعدادی از سران و مقامات عالی شرکت‌کننده در اجلاس ملاقات خواهد داشت.
بر اساس این گزارش، رئیس‌جمهور پیش از عزیمت، در فرودگاه مهرآباد طی سخنانی بیان کرد: یکی از ویژگی‌های سیاست خارجی دولت سیزدهم، ارتباط با کشورهای همسایه، مسلمان و همسو است. از ابتدای دولت تأکید کرده‌ایم کشورهای آسیای میانه ظرفیت قابل توجهی دارند که ارتباط جمهوری اسلامی ایران با این کشورها و توسعه روابط‌مان در دستورکار خواهد بود.
رئیسی عنوان کرد: سفر قبلی من به تاجیکستان با باز شدن گره‌هایی از مسائل بین دو کشور همراه بود و روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی‌مان توسعه یافت. اعداد و ارقام هم نشان می‌دهد که روابط ما با تاجیکستان با قبل از این دولت متفاوت شده است.
وی گفت: این سفر نیز در جهت تقویت روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور دوست، برادر و هم‌زبان ایران و تاجیکستان انجام می‌گیرد؛ اسنادی هم به امضا خواهد رسید که در جهت توسعه روابط است.
رئیس‌جمهور اضافه کرد: سفر بعدی من به ازبکستان که ریاست دوره‌ای سازمان همکاری‌های اکو را به‌همراه دارد، خواهد بود و پیوند بین اعضای اکو مسئله‌ی محوری است و مورد بحث ما در شانزدهمین اجلاس اکو خواهد بود. در این اجلاس، مباحث مهمی بین اعضای برای توسعه روابط صورت خواهد گرفت.
رئیسی تصریح کرد: در حاشیه این نشست نیز دیدارهایی با سران کشورهای عضو خواهیم داشت؛ مهم‌ترین مسئله‌ای که در تاجیکستان و ازبکستان باید مطرح کنیم، مسئله غزه خواهد بود. موضوع فلسطین امروزه در جهان اسلام و جهان بشریت مطرح است و مردم سراسر عالم امروز نفرت جدی نسبت به رژیم صهیونیستی و جنایات‌های او علیه بشریت دارند. این سوال مردم جهان از آمریکا و کشورهای غربی حامی این رژیم و جنایاتکاران منطقه وجود دارد که "چرا این ظلم را به مردم مظلوم و مقتدر فلسطین روا می‌دارند؟"
وی بیان کرد: این موارد در اجلاس ازبکستان مطرح خواهد شد و البته در مدت گذشته هم با کشورهای مختلف جهان گفت‌وگو داشته‌ایم.
رئیس‌جمهور گفت: متأسفانه مردم دنیا از اقدام سازمان‌های بین المللی ناامید شده‌اند و این سازوکارها برای حمایت از مظلوم کارآیی ندارد و مردم دنیا بی‌عملی این سازمان‌ها را شاهد هستند. صدای مظلوم آن‌چنانی که باید، شنیده نمی‌شود. این مذاکرات و رایزنی‌ها باید منتهی شود به ایجاد نظم عادلانه جهانی که در سایه‌ی آن، ظالم جای خود نشانده و به کیفر برسد و هم‌چنین صدای مظلوم شنیده شود.
