آیت‌الله جوادی آملی گفت: هنر باید بوی ابدیت بدهد و هنر دینی آن است که رهاورد ملکوت را درمی‌یابد.

به گزارش مرور نیوز، به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی اسراء، جمعی از مدیران و مسئولان سازمان هنری رسانه‌ای اوج با حضور در محل بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء با آیت‌الله جوادی آملی دیدار و گفت‌وگو کردند.

آیت‌الله عبدالله جوادی آملی در این دیدار با تسلیت ارتحال آیت‌الله هاشمی رفسنجانی اظهار داشت: درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نشان داد انسان می‌تواند یک‌عمر درست زندگی و در راه هدف بلند خود هر آسیب و رنجی که به او رسید را تحمل کند.

وی در ادامه نخستین قدم انسان در مسیر هنرمند شدن را شناخت خود عنوان و خاطرنشان کرد: نخستین قدم در هنرمند شدن این است که انسانِ هنرمند خود را بشناسد تا بعد بتواند خوابیده‌ها و افراد ساکن را بیدار و پویا کند هنرمند باید خود را بشناسد که موجودی ابدی است چرا که دین می‌گوید شما تنها یک دشمن‌ دارید و آن مرگ است که در مصاف با آن پیروز هستید و شما مرگ را می‌میرانید نه اینکه بمیرید.

وی افزود: بهترین هنر آن است که هنرمند ابتدا خود را بشناسد چرا که اگر خود را نشناسد هنری نخواهد داشت هنر باید بوی ابدیت بدهد و نشان دهد که انسان ثابت است و نه ساکن اگر چنین ایمانی در هنرمند بود فکر ابدی و خروجی ابدی نیز خواهد داشت.

استاد حوزه علمیه قم گفت: دو غده در تفکر غرب وجود دارد یکی انکار معاد و دیگری انکار تجرد روح غرب انسان را موجودی می‌داند که با مرگ تمام می‌شود و می‌پوسد و معتقد است غیر از این آسمان و زمین خبری نیست و به همین دلیل تمام تولیدات غرب از جمله هنر و سینمای آن معطوف به این دو منظر است ریشه تمام مشکلات در تفکر غرب این است که دنیا را همین چند روز می‌بیند و نمی‌فهمد اعمال انسان همواره همراه اوست و نتایج و آثار آن‌ها به خود او بر خواهد گشت.

وی با بیان اینکه هنر غرب بالاتر از خیال را نمی‌شناسد و تنها بین حس و خیال حرکت می‌کند عنوان کرد: این در حالی است که هنر دینی از خیال به وحی می‌رسد و رهاورد ملکوت را درمی‌یابد.

آیت‌الله جوادی آملی در فراز دیگری از سخنان خود اظهار داشت: حضرت امیر(ع) می‌فرماید ارزش هر انسان به هنر اوست و طبق فرمایش حضرت ارزش هر کس به هنر اوست و نباید خود را مزدور و وابسته به این گروه یا آن گروه کند.

مفسر بزرگ قرآن کریم بابیان اینکه لذت از زیبایی در ذات و فطرت انسان نهادینه‌ شده است گفت: از این منظر هنرمند کار آسانی در پیش دارد و تنها کافی است انسان را متوجه فطرت خود کند، هنرمند باید معقول را متخیل و متخیل را محسوس کند تا در نتیجه هنر او مخاطب عاقل شود و نه خیال.