«ایران و امریکا باید برای مقابله با چالشهای بلندمدت اقتصادی با یکدیگر همکاری کنند. جک لو وزیر خزانه داری امریکا با ولیالله سیف رییس بانک مرکزی ایران در ماه آوریل دیدار داشت اما هنوز هیچ مکانیسم رسمیای مطرح نشده است. این دو نفر میتوانند نگرانیهای ایران درباره تحریمها را رفع کنند.»
به گزارش مرورنیوز، «آریان طباطبایی» پروفسور در دانشگاه «جورج تاون» و پژوهشگر ارشد در مرکز مطالعات استراتژیک و بینالملل با سه راهکار برای رییسجمهور بعدی امریکا جهت تداوم برجام و بهبود روابط تهران-واشنگتن انتشار مقالهای تحلیلی در روزنامه «نیویورک تایمز» به ارائه مشاوره درباره راهکارهایی میپردازد که میتواند به بهبود روابط ایران و امریکا و مهمتر از همه تداوم برجام منتهی شود.
او مینویسد: «هر زمان که مناظرههای ریاستجمهوری میان نامزدهای انتخاباتی در امریکا برگزار میشود، آنان به توافق هستهای به عنوان موضوعی بحثانگیز و جنجالی اشاره میکنند. ایرانیان در حال تماشای این مناظرهها و پیامدهای آن برای برجام و آینده کشورشان هستند. واقعیت آن است که هر دو نامزد انتخابات ریاستجمهوری احتمالا فشارها علیه تهران را افزایش خواهند داد اما موضع آنان در قبال برجام متفاوت است. ترامپ آن را بدترین معامله تا به امروز میداند اما هیلاری کلینتون که نقش مهمی در پیشبرد آن ایفا کرده متعهد به اجرای برجام است. او همچنین وعده داده که فشار بر ایران بر سر برنامه موشکی را ادامه خواهد داد. همچنین، ایران برای انتخابات ریاستجمهوری بعدی در ماه مه خود را آماده میکند. هنوز رقیب مقابل روحانی میانهرو مشخص نشده است اما به احتمال زیاد محافظهکاران سرسخت که مخالف هرگونه مذاکره با امریکاییها هستند در مقابل او قرار خواهند گرفت. مخالفان او میگویند که توافق هستهای هیچ مزایای ملموسی علیرغم لغو تحریمها برای اقتصاد ایران نداشته است.»
این پژوهشگر در ادامه به موضوع تداوم بازداشت شهروندان امریکایی در ایران، ادامه برنامه موشکی ایران، ادعای امریکا درباره حملات سایبری ایران علیه منافع واشنگتن و همچنین رویارویی نیروهای نظامی ایران و امریکا در خلیج فارس اشاره کرده است و میگوید که چالشها در روابط ایران و امریکا وجود دارند اما کانالهای ارتباطی میان واشنگتن و تهران به لطف برجام هنوز بسته نشدهاند.
او میافزاید: «محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به همراه همتای امریکایی خود جان کری، رابطه کاری خوبی را در ماه ژانویه گذشته برقرار کردهاند. آنان توانستند از طریق مذاکره، کاری کنند که ملوانان امریکایی خیلی زود آزاد شده و از تداوم بحران جلوگیری شود.»
او در ادامه سه راهکار را برای تضمین تداوم برجام پیشنهاد میکند و مینویسد: «برای حفاظت از این موضوع، امریکا و ایران باید روابط خود را نهادینه کنند. وزارت امور خارجه ایران و امریکا نه تنها باید مکالمات در بالاترین سطوح را حفظ کنند که باید رفت و آمد میان هیئتهای دیپلمات را افزایش دهند. یکی دیگر از کانالهای اصلی، ارتباطات میان ارنست مونیز و علی اکبر صالحی وزیر انرژی امریکا و رییس سازمان انرژی اتمی ایران است. به نظر میرسد این گزینه به نسبت گزینه قبلی کارآمد نباشد چرا که مونیز به احتمال زیاد برکنار میشود اما صالحی بازیگر مهمی است که باقی میماند. البته تضمینی نیست که او روابط دوستانهای با وزیر انرژی بعدی داشته باشد. با این حال، امریکا و ایران باید تلاش کنند تا روابط میان مقامهای سطح پایین و کارشناسان فنی از جمله کارشناسان در آزمایشگاههای امریکا و همتایان ایرانی را افزایش دهند.»
او در ادامه راهکار سوم را تقویت ارتباط میان مقامهای مالی ایران و امریکا میداند و میافزاید: «ایران و امریکا باید برای مقابله با چالشهای بلندمدت اقتصادی با یکدیگر همکاری کنند. جک لو وزیر خزانه داری امریکا با ولیالله سیف رییس بانک مرکزی ایران در ماه آوریل دیدار داشت اما هنوز هیچ مکانیسم رسمیای مطرح نشده است. این دو نفر میتوانند نگرانیهای ایران درباره تحریمها را رفع کنند.»
او در پایان مینویسد: «این مراحل اجازه میدهند تا دو کشور مسائل را پیش از تبدیل شدن به بحران شناسایی و برطرف کنند. این موضوع میتواند به درک بهتر دو کشور از یکدیگر و چگونگی مواجهه با منتقدان داخلی بیانجامد. این موضوع اجازه خواهد داد تا واشنگتن و تهران پایههای برجام را تقویت کرده و از تداوم آن اطمینان حاصل کنند. بدون چنین تضمینی و بدون اجازه دادن به احیای اقتصاد ایران نمیتوان انتظار موفقیت را داشت.»