تندروها در برابر ورود سرمایهگذاری خارجی، آزادی اینترنت، افزایش سفر خارجیها به ایران، برگزاری کنسرتها و... صحبت میکنند و نگران هستند اما واقعیت آن است که جامعه راه خود را میرود.
به گزارش مرور نیوز، روزنامه «نیویورک تایمز» با انتشار گزارشی به وضعیت تحولات در سیاست داخلی و خارجی ایران در دوران پسابرجام اشاره کرده و مینویسد: «همانگونه که محافظهکاران مخالف توافق هستهای با ایران در امریکا هشدار داده بودند به نظر میرسد تهران سیاست تهاجمیتری را در عرصه سیاست خارجی و در راستای گسترش نفوذ منطقهای خود در پیش گرفته است و در جهت عکس منافع امریکا در منطقه خاورمیانه عمل میکند. در مقابل، همانگونه که طرفداران توافق هستهای وعده داده بودند نیز ایران به آرامی در حال باز کردن درها به روی سرمایهگذاران و گردشگران کشورهای اروپایی است، برقراری تماس تلفنی آسانتر با امریکا امکانپذیر شده، سرعت اینترنت کمی افزایش یافته و شاید هم آرامش به حوزههایی از مسائل اجتماعی در میان مردم بازگشته است.»
نیویورک تایمز اما ادعا کرده است که تناقض گیجکنندهای در وضعیت ایران درباره تصمیمگیریها دیده میشود. نیویورکتایمز در اینباره مینویسد: «در سوریه، یمن و در عراق نیروهای حامی ایران در حال انجام ماموریت هستند. در مقابل درهای ایران به روی سرمایههایهای غربی و تخصص آن کشورها باز میشود. از سویی حسن روحانی با حملات تندروها مواجه است. «سعید لیلاز» اقتصاددان و تحلیلگر سیاسی نزدیک به روحانی میگوید: «بله، این بخشی از سیاست جدیدمان برای نشان دادن قدرت ما و همزمان برای نزدیکی به غرب است. هر دو سیاست کشور ما را تقویت کرده و سبب افزایش نفوذ ما میشود. آیا این تناقضآمیز است؟ ما دقیقا در حال انجام همان کاری هستیم که آمریکا برای چندین دهه انجام داده است.»
این روزنامه در ادامه اشاره میکند که ایران اعمال نفوذ بیشتری در منطقه به خصوص در صحنه نبرد در سوریه و عراق از طریق نیروهای وابسته به خود دارد.
نیویورک تایمز اشاره میکند که به نظر میرسد با آشفتگی در منطقه، اکنون زمان مناسبی برای کاهش محدودیتهای اجتماعی و آزادیهای فردی در داخل نباشد اما این دقیقا همان چیزی است که دارد اتفاق میافتد. این روزنامه مینویسد که مطالبات مردمی در حال افزایش هستند و آشکارترین تغییر در سیاست ایران آن است که پس از تسلط چندینساله جناح و نخبگان محافظهکار بر عرصه سیاسی، حالا در حال تجربه سلسله شکست در انتخابات هستند.
این روزنامه در ادامه مینویسد: «احمدینژاد مخالف مصالحه با غرب بر سر برنامه هستهای بود. پس از توافق ههستهای، منازعه میان تکنوکراتها، میانهروها و تندروها در ایران بالا گرفته است. روحانی در انتخابات ۲۰۱۳ نیز تندروها را کنار زد. بهتازگی نیز رهبر ایران با حضور دوباره احمدینژاد در رقابتهای انتخاباتی مخالفت کردند. تندروها در برابر ورود سرمایهگذری خارجی، آزادی اینترنت، افزایش سفر خارجیها به ایران، برگزاری کنسرتها و ... صحبت میکنند و نگران هستند اما واقعیت آن است که جامعه راه خود را میرود. در حال حاضر میشود دید که انزوای اقتصادی در حال پایان است و جوانان ایرانی مشتاق مشاهده تغییر در کشور هستند.»
روزنامه نیویورک تایمز در ادامه نوشته است: حمیدرضا ترقی تحلیگر نزدیک به موتلفه میگوید :«به نظر مقام معظم رهبری، ما باید مانند چین باشیم؛ روابط اقتصادی با غرب داشته باشیم اما بدون نفوذ سیاسی غرب و حضور نواستعماری آنان.» لیلاز هم میگوید که ایران خواستار ورود پول و فناوری غرب است اما قطعا سیاست آن را نمیخواهد. نیویورک تایمز در ادامه اشاره میکند که همزمانی باز کردن درهای اقتصادی به روی غرب و در سوی دیگر افزایش نفوذ ایران در منطقه، از دید تحلیلگران تصمیم مقام معظم رهبری هستند. نیویورک تایمز در ادامه اشاره دارد که علیرغم همه مشکلات، جامعه ایران نسبت به آینده امیدوار است و از تغییراتی هرچند اندک چون بهبود سرعت اینترنت استقبال میکند.
این روزنامه در ادامه اشاره میکند درست است که درگیری ایران در جنگهای منطقهای به دور از زندگی روزمره مردم است اما احساسات ناسیونالیستی در میان ایرانیان دیده میشود. این روزنامه مینویسد: «یک روزنامهنگار سابق میگوید که ایران باید قوی و بانفوذ باشد. فقط در نقشه نگاه کنید و ببنید که ایران در کجا واقع شده و چه عظمتی دارد.»
نیویورکتایمز در پایان مینویسد: «محمدرضا ترقی میگوید که سیاستهای داخلی و خارجی توسط مقام معظم رهبری ابلاغ میشوند و غربیها باید متوجه این موضوع باشند.»