چند کشوری عربی و متحد عربستان در نامه ای به سازمان ملل نسبت به اقدامات ایران در خاورمیانه ابراز نگرانی کرده اند. این اقدام اعراب در واقع واکنشی به شکست سیاست های ریاض در منطقه است.
به گزارش گروه سیاسی مرور نیوز، امارات عربی متحده به همراه 10 کشور دیگر از جمله کویت، مصر، مغرب، سودان، اردن، دولت مستعفی یمن، بحرین، قطر و عمان (کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب) نامه‌ای خطاب به سازمان ملل ایران را بر هم زننده نظم منطقه دانستند و نسبت به سیاست‌های توسعه طلبانه کشورمان ابراز نگرانی کردند.
در این نامه آمده است که «از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که به صادر کردن انقلاب ایران به کشورهای دیگر تاکید دارد، نگرانیم؛ ایران کشوری حامی تروریسم در منطقه است از حزب الله در سوریه و لبنان گرفته تا حوثی‌ها در یمن و گروه‌های تروریستی در بحرین، عراق، عربستان و کویت و غیره، حمایت می‌کند».
در نامه مذکور و در پاسخ به اظهارت نماینده ایران مبنی بر محکومیت حمله نظامی ائتلاف عربی علیه یمن آمده است: «دولت مشروع یمن -به ادعای آنها- در مارس سال گذشته خواستار کمک نظامی شورای همکاری و اتحادیه عرب برای حمایت از ملت یمن در برابر حوثی ها و ایران شد و ما در پاسخ به این درخواست به رهبری عربستان سعودی به کمک آنها شتافتیم.»
در ادامه نویسندگان نامه به موضع ایران در خصوص جزایر سه‌گانه نیز پرداخته و مدعی شده اند: این جزایر، جزایری عربی و جز لاینفک امارات و ایران ادعا می‌کند این‌ها جز جدانشدنی از کشورش هستند.
امضا کنندگان همچنین به توافق هسته‌ای ایران با گروه 5+1 اشاره کردند و گفتند که از زمان امضا این توافق تنها شاهد «افزایش اقدامات خصمانه در منطقه و ادامه حمایت از گروه‌های تروریستی توسط ایران» بوده‌اند.
موضع‌گیری اخیر برخی از کشورهای عربی که البته نمی‌تواند بدون اطلاع و نظر عربستان باشد، دست و پا زدن های آنها برای خروج از باتلاق جنگ یمن و سوریه است. ریاض در نتیجه سیاست‌های تهاجمی‌اش در سال جاری با کسری 81 میلیارد دلاری روبرو شد و اخیرا نیز پروژه‌های 266 میلیارد دلاری این کشور با موافقت محمد بن سلمان لغو گردید. این اقدام همزمان با افزایش مالیات بر ارزش افزوده کالاها در عربستان و تغییر تقویم هجری قمری به میلادی برای عدم پرداخت 15 روز حقوق اضافه به کارمندان این کشور صورت گرفت تا بلکه این کسری مرتفع شود.
نزدیک به دو سال است که آل سعود با چراغ سبز آمریکا به یمن حمله کرد اما نتیجه‌ای جز افزایش هزینه‌های نظامی عایدی دیگری برای این کشور نداشت. آنها در سوریه و عراق هم با شکست سیاست‌هایشان روبرو شدند. تقویت و تجهیز مخالفان به انواع تسلیحات و کمک‌های مالی در نهایت با مداخله روسیه و کمک‌های مستشاری و حضور نظامی حزب الله عرصه میدانی منطقه را تغییر داد.
این مسائل باعث شد تا عربستان از راهکارهای حقوقی و سیاسی در محیط بین الملل استفاده کند که نوشتن نامه خطاب به سازمان ملل و شکایت از رفتارهای ایران یکی از این موارد است. ایجاد جو ایران هراسی تاکتیک عربستان در چند دهه گذشته بوده که البته نتوانسته چندان موثر واقع شود.
نکته حائز اهمیت این است که سعودی‌ها در زمان امضا توافق هسته‌ای با ایران، به شدت مخالفت کردند اما امروز در حالی که ترامپ نسبت به آن معترض بود، برخی از مقامات عربستانی این توافق را راهی برای مقابله با تلاش ایران برای دست یابی به سلاح هسته‌ای می‌دانند!
سردرگمی ریاض در منطقه بسیار مشهود است. آنها در لبنان نیز در مقابل متحد ایران یعنی حزب الله مجبور به عقب نشینی شدند و ریاست جمهوری میشل عون نامزد مورد حسن نصرالله را پذیرفتند. در این شرایط تنها امید آل سعود ادامه کسب حمایت آمریکا در دوران ریاست جمهوری ترامپ ولو با پرداخت پول و حفظ کشورهای عرب منطقه که نشان دادند چیزی جز سیاهی لشکر نیستند.
مساله ای که در این فضا عربستان از آن غافل است، بی توجهی به مسیر سیاست‌های ایران در خاورمیانه است. جمهوری اسلامی ایران با پرهیز از تلاش برای تحمیل خط و مشی به دول منطقه، تنها در صورت درخواست رسمی حکومت‌های قانونی این کشورها و برای ایجاد شرایطی که ملت‌ها بتوانند خودشان سرنوشتشان را رقم بزنند، عمل می‌کند. ایران اولین کشوری بود که به اقلیم کردستان برای مقابله با داعش که در حال نزدیک شدن به مرزهای اربیل بود، سلاح داد. این اقدام به سرعت از سوی برخی از کشورهای دیگر غربی تداوم یافت و در نهایت مانع از گسترش حوزه نفوذ داعش در عراق شد.
این اقدام ایران باعث شد تا رهبران اقلیم نسبت به کشورمان دید بهتری پیدا کنند در حالی که تهران نشان داد هیچ برنامه‌ای برای مداخله در عراق و یا اقلیم ندارد. اما عربستان با تکیه به پترو دلارهایی که امروز خزانه‌اش از آن خالی شده، به دنبال نفوذ در عراق، سوریه، لبنان، بحرین، یمن و حتی استان بلوچستان پاکستان بود. این در حالی است که در دنیای که افکار عمومی به واسطه فضای مجازی آگاهی سیاسی بیشتری پیدا کرده‌اند، این دخالت ها را بر‌نمی‌تابند و دیدگاهشان نسبت به متجاوزین منفی می‌شود.
