خدایا مرا در این روز از توبه و استغفار کنندگان قرار ده و از بندگان صالح مطیع خود مقرر فرما و هم در این روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده به‌حق لطف و رأفتت، اى مهربان‌ترین مهربانان عالم.
به گزارش مرور نیوز، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعاهای روزانه که در محافل مذهبی خوانده میشود توسط ابن‌عباس از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آنها را در کتاب خود ثبت و ضبط کردهاند و ما این ادعیه را از کتاب «اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می‌کنیم. این کتاب مانند سایر کتابهاى سید از اعتبار و ارزشی ویژه بین علماى شیعه برخوردار است تا جایی که شیخ عباس قمی در « مفاتیح الجنان » بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است.
اینک به‌‌مناسبت فرا رسیدن پنجمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه توضیحی دربارۀ آن منتشر شده است:
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ
خدایا مرا در این روز از توبه و استغفار کنندگان قرار ده و از بندگان صالح مطیع خود مقرر فرما
وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و هم در این روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده به‌حق لطف و رأفتت، اى مهربان‌ترین مهربانان عالم
حجت‌الاسلام حسن شریعت‌زاده کارشناس مسائل دینی در توضیح این دعا این‌طور گفت: خدایا در این روز من را مورد آمرزش و مغفرت خود قرار بده، منظور آن است که توفیق استغفار واقعی به من عنایت کن. استغفار واقعی در کلام اهل‌بیت سلام‌الله‌علیهم، استغفار با جان است و نه فقط زبان خالی؛ یعنی پشیمانی واقعی و عدم رجوع به گناه و جبران آنچه از دوری از خدا نصیب من شده است.
خدایا مرا از بندگان صالح قرار بده، این دعایی قرآنی است، انسان مؤمن در دنیا اصرار دارد که من را جزو عباد صالح خودت قرار بده. در فرازی از دعاهای امام سجاد علیه‌السلام می‌خوانیم خدایا من اگر معصیت کردم قصدم لجبازی با تو نبوده است، من غافل شدم، خدایا مرا از دوستان نزدیک خودت قرار بده. رسول خدا می‌فرماید: خدایا به واسطه ماه رمضان و روزه این ماه که عین عبادت است من را مفتخر به مقام عبد خودت کن همان‌طور که در نماز می‌خوانیم من شهادت می‌دهم محمد عبد و رسول خداست؛ یعنی مقام عبودیت جلوتر از مقام رسالت بیان شده است.
خدایا در این ایام به خاطر روزه‌ایی که می‌گیرم مرا نزدیک خود کن؛ کسی که به خدا قُرب پیدا می‌کند، اهل چون و چرا نیست بلکه فقط عبد و رفتارش نیز عابدانه است. مشکل اینجاست که من مسلمان یعنی تسلیم امر او نیستم، پس از خدا می‌خواهیم ما را عبد تسلیم خود قرار دهد.
