هشدار تعطیلی؛ سینمایی که از آن استقبال نمی‌شود

به گزارش مرور نیوز به نقل از خبرگزاری موج، کاهش روز به رو و حتی لحظه به لحظه تعداد مخاطبان در عرصه سینما نمی توان حاشیه امنیت مناسبی برای سالن های سینما متصور شد. در واقع می توان گفت خطر تعطیلی برای اکثر سینماها وجود دارد. از طرفی دیگر راهکارهای موضعی و موقتی دست اندرکاران و مسئولین سینمایی مانند طرح فروش بلیت نیم بها نه تنها مشکلی از سینما حل نکرده بلکه خود مسأله ساز بوده و به نظر می رسد تضمین سرمایه از سینمای ایران رخت بربسته است. نمایش فیلم ها در چند ماه اخیر با توجه به اوضاع اجتماعی کشور چالش های زیادی را در عرصه سینما به وجود آورد.

با توجه به تعطیلات نوروزی و عید فطر انتظار می رفت که در این ایام سال های سینمایی با استقبال خوبی از مخاطبان و فروش بالا برخوردار باشند اما آنچه که شواهد نشان می داد سالن ها اکثرا خالی مانند و در هر سانس در کل کشور فقط بین ۵ تا ۱۱ نفر بلیت خریده اند. حال باید دید این افت شدید نسبت به سال های گذشته از کجا نشأت می گیرد و چه عواملی دنیای هنر هفتم را رو به زوال می برد!

در این مطلب نگاهی به عواملی کاهش در استقبال مردم از سینماها دارد.

تعطیلی سینماهای خاطره ساز

سینما رفتن یکی از تفریح‌های روزمره و عادی برای مردم است. اما در این چند سال اخیر با وجود بیماری کرونا و اعتراضات اجتماعی مردم دیگر کسی حال و هوای فیلم دیدن را مانند سابق ندارد و به تعبیری لذت سینما رفتن را هم از ما گرفته اند. همین مسأله سبب شده تا برخی سینماها در معرض تعطیل شدن قرار بگیرند. اما این پایان ماجرا نیست و برخی از سینماهای قدیمی که خاطره های چندین نسل است تعطیل شده اند.

سامانه سامانه مدیریت فروش و اکران سینما(سمفا) آماری را منتشر کرده است که نشان می دهد در تعطیلات عید فطر فروش کل سینمای ایران رقمی معادل معادل ۶،۹۱۱،۶۵۰،۰۰۰ ریال بوده و ۱۴،۳۲۹ نفر در ۱،۲۴۲ سانس بوده که از این تعداد نفر ۸۰۰۰ هزارتایشان مخاطب فیلم «فسیل» بوده اند.» حال باید حدس زد که فیلم های دیگر چقدر بلیت فروشی داشته اند!

سنجش کیفیت فیلم با آمار فروش بلیت های گیشه

در گذشته براحتی می توان از آمار فروش بلیت های گیشه متوجه شد که فیلم چقدر برای مخاطب جذاب است.  بلیت‌های آن فیلم‌ها در آن روزگاران از قیمت بسیار پایین‌تری نسبت به قیمت بلیت فیلم‌هایی که امروز روی پرده می‌روند، برخوردار بودند. البته به اعتقاد خیلی ها در گذشته به علت نبود نمایش های خانگی، سریال های تلویزیونی و ماهواره مردم برای تفریح به سینما می رفتند. اما نباید از نظر دور داشت که فیلم‌های سینمایی در گذشته برای تماشا جذاب بودند، به همین دلیل برخی از افراد حداقل چند بار به سینما می‌رفتند و یک فیلم را بارها می‌دیدند. نکته مهم دیگر این است که در گذشته خود فرهنگ و هنر برای مردم جذابیت داشت، هر چند که مردم هنرمندان را هم داشتند.

استقبال کم مخاطب بر اثر سانسور فیلم و افزایش قیمت بلیت

همچنین در گذشته میزان سانسورها و ممیزی‌های خط قرمزی تا این حد که امروز هست، نبود. در گذشته یا فیلم مجوز اکران می‌گرفت و روی پرده می‌رفت یا نمی‌گرفت و در سینما به نمایش درنمی آمد، اما در زمانه کنونی فیلمساز با هزار و یک مشکل روبرو است. افزایش قیمت بلیت شاید تنها به سود سینماداران باشد. بحران کاهش مخاطب در سینمای ایران مقوله جدیدی نیست. چندان هم پیچیده نیست که نتوان آن را نجات داد. راهکارهای مختلفی دارد که تا زمان اجرایی نشدن، نمی‌توان نسبت به نجات از این وضعیت فعلی امید داشت. در سال‌های گذشته، برای روزهای شنبه و سه‌شنبه بلیت به‌صورت نیم‌بها محاسبه می‌شد که البته نتایج خوبی هم به دست آمد اما به‌یکباره روز شنبه حذف و سه‌شنبه تنها روز نیم‌بهای سینمای ایران شد که مشاهدات میدانی نشان می‌دهد میزان فروش سه‌شنبه‌های سینما با فروش روز پنجشنبه برابری می‌کند که یک نتیجه معقول است و می‌توان با تکیه بر این حقیقت، یک روز نیم‌بهای دیگر را در هفته درنظر گرفت.

اجرایی کردن طرح بلیت شناور در تمامی سینماهای کشور نیز می تواند راهکاری برای بالابردن سرانه تماشای فیلم ها در سینماها باشد. با این راهکار، بهای بلیت سینماها بسته به روز و زمان سانس فیلم‌ها متغیر خواهد ماند و حداقل خروجی آن این است که سینمای ایران از این حیث در راستای کشورهای متمدن سینما قرار گرفته و تعداد مخاطبان سینماها نیز چندین‌برابر می‌شود.

کاهش حداقلی قیمت بلیت نیز راهکار مناسبی می تواند باشد. هم‌اکنون بلیت 45 هزارتومانی برای سینماهای ممتاز حسابی بین مردم سروصدا کرده و اگر این میزان ولو با پنج هزارتومان تخفیف به 40 هزارتومان برسد، شاهد خواهیم بود که متناسب با همین میزان کاهش، مخاطبان سینما تا چه اندازه افزایش پیدا می‌کنند. درواقع بار روانی این طرح سبب می‌شود مخاطب به بهانه ارزان شدن قیمت بلیت استقبال بیشتری از فیلم‌ها به عمل بیاورد.

درنظر گرفتن کدهای تخفیف برای سینماها، افزایش اکران‌های مردمی، درنظر گرفتن سرانه سینمایی برای خانواده‌ها و... می‌تواند سینماها را از وضعیت کنونی نجات داده و میزان مخاطب را بیشتر کند و آژیر هشدار را برای آنها به صدا درنیاورد و قبل از ورشکستگی فعالان سینما، با دستکاری در قیمت بلیت به نجات آنها کمک کرده و به حیات نرمال و طبیعی خود بازگردانند.