دیدن اجناسی مانند کلاه زنانه و یا کراوات و حضور کمرنگ البسه حجاب مانند روسری و یا چادر، این پرسش را در ذهن تداعی می‌کند که کدام یک از این اجناس در فرهنگ ما تعریف شده است.

به گزارش مرور نیوز ، سالن نمایشگاه بین‌المللی تهران ظهر دیروز شاهد رویدادی جدید در عرصه پوشاک بود؛ افتتاح اولین نمایشگاه بین‌المللی مد و پوشاک خلاق اتفاقی بود که از مدت‌ها پیش در دست طرح‌ریزی مسئولان مد و پوشاک قرار گرفته بود تا اینکه از روز گذشته این نمایشگاه به همت ستاد توسعه فناوری‌های فرهنگی و نرم معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری آغاز به کار کرد.

این رویداد دارای شاخه‌ها و اجزای متنوعی است؛ از فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری و طراحی پوشاک و منسوجات تا ترویج و آموزش به وسیله کاراکترسازی و الگوسازی، دیجیتال مارکتینگ (بازاریابی دیجیتال) و پوشاک سلامت‌محور و هوش مصنوعی که بخش‌های متنوع و قابل توجه نمایشگاه را تشکیل می‌دهند.

 

فرصت‌های نمایشگاه مد و لباس

مدت‌ها بود که جامعه نیازمند شبکه‌هایی شامل شرکت‌های نوآور و دانش‌بنیان بود تا در این صنعت پیشران بوده و ساماندهی در این عرصه را بر عهده بگیرند. درواقع تا به امروز هیچ فرآیندی وجود نداشت تا فعالان عرصه مد و طراحان پوشاک را دور یکدیگر جمع کند تا اینکه این اتفاق زمینه‌ای برای اجتماع طراحان و فعالان شد و زمینه هم‌افزایی فعالیت‌ها و تولیدات را فراهم کرد.

به این ترتیب نکته قابل توجه در برگزاری رویداد مد و پوشاک خلاق آن است که در این عرصه افراد و گروه‌های گوناگونی با ایده‌ها و تولیدات مختلف فعالیت می‌کنند.

«مسعود حسنلو» دبیر ستاد توسعه فناوری‌های فرهنگی و نرم، در این باره می‌گوید: امروز همه فعالان و پیشتازان صنعت پوشاک دور هم جمع شده‌اند و در این راستا قرار است امکان مذاکرات فراهم شود و همچنین طی این مدت جمعی از مسئولان از نزدیک با دستاورد‌های آن‌ها آشنا می‌شوند.

او از حضور مهمانان خارجی در این نمایشگاه خبر داده و می‌گوید: قرار است میان ظرفیت‌های فناوری‌های حوزه پوشاک در داخل کشور و مشارکت‌هایی در خارج از کشور، چه در حوزه سرمایه‌گذاری و چه در حوزه تولید، نقطه اتصال ایجاد شود و صنعت پوشاک در این زمینه ارتقا پیدا کند.

به گفته دبیر نمایشگاه به هم‌رسانی، تعامل، شناسایی بازیگران زیست‌بوم خلاق و نوآور از جمله اهداف اصلی برگزاری نمایشگاه مد و لباس است و قرار است که نقطه اتصالی باشیم که ارتباطاتشان را به عنوان نهاد حاکمیتی تسهیل کرده و به رفع مشکلات آن‌ها بپردازیم.

 

نسبت نمایشگاه مد و لباس خلاق با سبک زندگی ایرانی اسلامی

هرچند که مسئولان برگزاری نمایشگاه مد و لباس خلاق، این اتفاق را یک رویکرد نوآورانه و فناورانه معرفی می‌کنند، اما برای بازخورد گرفتن از آن باید منتظر نظر و استقبال عمومی در جامعه و به خصوص گسترش خلاقیت‌های به کار گرفته در بازار پوشاک در سطح شهرها و مراکز خرید باشیم.

نکته دیگر که باید به آن دقت شود، آن است که یکی از لوازم و ضرورت‌های کارآیی نمایشگاه مد و پوشاک آن است که منطبق بر فرهنگ اصیل ایرانی و سبک زندگی ایرانی اسلامی ما باشد؛ تولیداتی که بویی از فرهنگ ایرانی و اسلامی نبرده باشد نه تنها در راستای نیازهای روز جامعه نخواهد بود، بلکه تنها زمینه‌ای برای ترویج آموزه‌های ضد دینی می‌شود.

 

کلاه زنانه و کراوات به جای چادر و روسری

در نگاهی کلی به محصولات و تولیدات ارائه شده در نمایشگاه به پوشاک متنوعی برخورد می‌کنیم. اما دیدن اجناسی مانند کلاه زنانه و یا کراوات و حضور کمرنگ البسه حجاب مانند روسری و یا چادر، این پرسش را در ذهن تداعی می‌کند که کدام یک از این اجناس در فرهنگ ما تعریف شده است؟ جایگاه کلاه لبه‌دار زنانه و یا کراوات در سبک زندگی ایرانی اسلامی ما کجاست؟ و آیا لازم نبود در این نمایشگاه بیشتر شاهد حضور فعالان و تولیدکنندگان پوشاک متناسب با فرهنگ اصیل ایران اسلامی باشیم؟

به این ترتیب ضرورت دارد دست‌اندرکاران برگزاری نمایشگاه، در عین تلاش برای جمع کردن فعالان عرصه مد و پوشاک، تلاشی جدی برای زاویه دادن و همسو کردن آنها در راستای سبک زندگی ایرانی اسلامی داشته باشند. نکته‌ای که به نظر می‌رسد در این رویداد به شدت مغفول مانده است.

این موضوع زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بدانیم قرارگاه زیست عفیفانه، مقرّی برای ترویج فرهنگ ناب کشورمان در زمینه‌های گوناگون سبک زندگی است.

از سوی دیگر «محمدمهدی اسماعیلی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در افتتاح اولین نمایشگاه بین‌المللی مد و پوشاک خلاق، مهمترین مؤلفه حوزه لباس را در رفتار فرهنگی آحاد جامعه قابل تعریف دانسته و تصریح کرده است: بسیاری از قضاوت‌های ما از کنش‌های فرهنگی با نحوه استفاده کیفیت و البسه‌ای است که افراد استفاده می‌کنند و خیلی از قضاوت‌های فرهنگی را آن‌ها شکل می‌دهند.

وزیر ارشاد همچنین تأکید کرده است: در جامعه ما که مبتنی بر هویت فرهنگی قوام‌یافته چند هزار ساله است، موضوع لباس در ایران همیشه مورد توجه بوده و ما صنعت قدرتمندی در این حوزه داشته‌ایم و در آثار هزاره‌های قبل هم این امر را می‌بینید که ایرانی‌ها در حوزه پوشاک همواره پیشتاز بوده‌اند. اما در سال‌های اخیر با توجه به اختلالاتی که در حوزه سبک زندگی داشتیم یک مقدار برتری تاریخی ما تضعیف شده و نتیجه آن را در بروز رفتارها می‌بینیم.

 

حضور کمرنگ تولیدات عفاف و حجاب و پاسخ دبیر شورای فرهنگ عمومی

هرچند مسئولان برگزاری نمایشگاه بین‌المللی مد و پوشاک خلاق عنوان می‌کنند که تمامی فعالان عرصه مد و پوشاک در این نمایشگاه حضور دارند، اما جای خالی تولیدکنندگان عفاف و حجاب به خوبی در این رویداد دیده می‌شود.

علت این جای خالی را از «سیدمجید امامی» دبیر شورای فرهنگ عمومی پرسیدیم و به این پاسخ رسیدیم که تولیدکنندگان به علت هزینه بالای نمایشگاه امکان حضور ندارند.

چنین مطلبی را اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز عنوان کرده و توضیح داده است: «در بازدید امروز سؤالی پرسیده شد که چرا بخش‌های تولیدی عفاف و حجاب کمتر حضور دارند و دبیر محترم شورای فرهنگ عمومی کشور پاسخ دادند که هزینه‌ها در اینجا خیلی بالا است و این تولیدکنندگان نمی‌توانند حضور داشته باشند.»

باید از شورای فرهنگ عمومی کشور پرسید که آیا ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه این اندازه ارزش و بها ندارد که متولیان امر راهی برای حضور فعالان این عرصه در چنین رویدادی که آن را «اولین رویداد و نمایشگاه مد و پوشاک خلاق» نامیده‎‌‌اند، باز کنند؟ آیا تولیدکنندگان عفاف و حجاب در شرایطی که دشمن حجاب و عفت زنان و مردان ما را هدف قرار داده، باید به دلیلی که دبیر شورای فرهنگ عمومی آن را «هزینه بالا» نامیده، در انزوا بمانند و هزینه بالاتری از لحاظ اعتقادی و فرهنگی بر بدنه جامعه ما وارد شود؟ آیا اوضاع فعلی جامعه این ضرورت را ایجاد نمی‌کند که مسئولان به جای ترویج پوشاکی که درون‌مایه غربی دارد، پوشاک اصیل اعتقادی و اسلامی ما را ترویج کرده و راهی برای فعالیت بیشتر تولیدکنندگان حوزه عفاف و حجاب باز کنند و در این زمینه تسهیل‌گر باشند؟

از سوی دیگر باید دقت شود تاکنون در گوشه و کنار کشور شاهد برگزاری نمایشگاه‌ها و تلاش‌هایی برای ترویج سبک زندگی ایرانی اسلامی در عرصه پوشاک ایرانی اسلامی بوده‌ایم اما اثری از این تولیدات در بازار و فروشگاه‌های شهر دیده نشد. گویا عرضه پوشاک متناسب با فرهنگ سرزمین و آیین ما تنها در قاب نمایشگاه‌ها بازدید دارد و راهی به بازار پیدا نمی‌کند تا مردم و مصرف‌کنندگان بتوانند این تولیدات و محصولات را در ویترین مغازه‌ها و داخل فروشگاه‌ها مشاهده و تهیه کنند.

این ضعف بزرگ زمانی مرتفع خواهد شد که ترویج مد و پوشاک مبتنی بر سبک زندگی ایرانی اسلامی از حیطه شعار فراتر رفته و در فروشگاه‌های سطح شهر شاهد عرضه محصولات در این حوزه باشیم. چراکه این روند، خود راهی برای تولید ذائقه و جهت‌دهی سلایق بر اساس آموزه‌های منطبق بر فرهنگ ایرانی و آموزه‌های اسلامی خواهد بود.