محمدرضا اصلانی،خسرو سینایی،ناصر فکوهی از جمله‌ی هنرمندانی بودند که در مراسم بزرگداشت زوان قوکاسیان در سینما تک موزه هنرهای معاصر تهران سخن گفتند.
به گزارش مرورنیوز، در این مراسم که 15 مهر ماه برگزار شد، محمدرضا اصلانی به عنوان نویسنده، کارگردان، ناصر فکوهی به عنوان نویسنده و جامعه شناس، خسرو سینایی به عنوان کارگردان و فیلمنامهنویس،یونس تراکمه به عنوان داستان‌نویس و منتقد، احمد طالبی‌نژاد به عنوان منتقد، رضا خوشدل و مرتضی رزاق کریمی به عنوان تهیه‌کننده و اردشیر کاظمی به عنوان بازیگر و رییس دانشگاه سپهر حضور داشتند.
محمدرضا اصلانی کارگردان و نویسنده با بیان این که این مراسم بزرگداشت، نه تنها برای قوکاسیان بلکه برای همه‌ی سینمای ایران است، سخنانش را اینگونه ادامه داد: سینمای ایران از دهه‌ی 40 تاکنون با نوجوانی و جوانی قوکاسیان آغشته شده است، او برای سینمای ایران معرف بوده است، قوکاسیان از سنین جوانی در سینما فعال بود و در اصفهان افراد اهل سینما و هنر را گرد هم آورد و این امر مقدمه‌ای بود تا کارکتر خودش را به عنوان پشتیبان پیدا کند، او از منظر ایدئولوژیک و جناح‌بندی به سینما نگاه نمی‌کرد و سینما را با تمام وجوه‌اش می‌دید. قوکاسیان، سینما را مانند یک پدر در آغوش گرفت.
او با اشاره به تاسیس دانشگاه سپهر گفت: قوکاسیان در آن سال‌ها از تهران به اصفهان رفت و این مهاجرت بیشتر یک تحصن بود، او چند دوره جشنواره‌ی سینمای کوتاه را به بهترین شکل برگزار کرد اما سینما را تعطیل کردند و او را از سازمان اخراج کردند اما او با راه اندازی دانشگاه سپهر و سینمای آن، این طردشدگی را جبران کرد و کسانی که این وضعیت را برایش رقم زده بودند را شرمنده کرد.
اصلانی در رابطه با فضای دانشگاه سپهر گفت: او با رفتار آموزنده‌ی خود فضای رشد و بالندگی را در دانشگاه به وجود اورد.
این کارگردان در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به چند دستگی و تقابل سیاسی در سینمای ایران تصریح کرد: امروزه سینمای ایران دچار چند دستگی و تقابل سیاسی حرفه‌ای و رویکردی شده است، در نتیجه باید دوستی را در خود حفظ کند. ما باید بدانیم سینما در یک موضع پیش نمی‌رود و سطوح مختلف آن، ارزش‌های فرهنگی و ملی را شکل می‌دهند.
او با اشاره به اینکه قوکاسیان یک الگو بوده است، گفت: او با همه‌ی افرادی که در جناح مختلف بودند، رفتار کشف کننده داشت، امروزه سینمای ایران از این رفتار کشف کننده دور شده است.
در ادامه‌ی مراسم، ناصر فکوهی جامعه‌شناس و نویسنده با اشاره به سهم علمی و فرهنگی قوکاسیان در مجموعه‌ی فرهنگ مدرن معاصر ایران با تاکید بر دانشگاه گفت: زاوان یکی از معدود نویسندگانی است که از دهه‌ی 50 نقد سینما را شروع کرد و اولین کتابش نقد سینمایی و تحلیل سینمایی است، کتاب‌های او یک مدل از تحلیل فیلم را ارائه می‌دهد.
او با اشاره به همکاری بین رشته‌ای ادامه داد: زاون اعتقاد داشت فیلم وسینما دارای ارزشی فراتر از هنر وسینماست. ما 15 سال پیش فیلم را وارد دانشگاه کردیم و در اولین قدم فیلم مستند و داستانی را در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران نمایش دادیم و بعد از آن دانشگاه‌های دیگر نیز این کار را انجام دادند. امروزه ، فیلم نه به عنوان سینما بلکه باید به عنوان علوم اجتماعی و انسانی در دانشگاه‌ها تدریس شود.
فکوهی در ادامه از الگوی اخلاقی زاون گفت:زاون خود را وقف هنر و دانشی کرد که به آن عشق می‌ورزید. او سینما را تبلیغ می‌کرد. امروزه افراد به سود و شهرت خود فکر می‌کنند و خود را در قبال مردم و خاک خود مسئول نمی‌دانند، این درحالی‌ست که جامعه به دیگر دوستی احتیاج دارد. "زاون" در دیگر دوستی بی‌نظیر بود، اگر زاون به خودش فکر می‌کرد، مسلما فردی موفق‌تر در عرصه‌ی فیلم‌سازی می‌شد و حتی وضعیت مالی بهتری پیدا می‌کرد.
در ادامه‌ی مراسم، یونس تراکمه نویسنده و منتقد متنی را که آماده کرده بود، خواند:« زاون یک پدیده وکارکتر بود.پدیده‌ای به نام زاون را در مقوله‌ی سینما نه می‌توان نادیده گرفت نه می‌توان تعریف خاصی از او ارائه داد. او کارهای مهمی کرد اما انگار برای خودش اهمیت نداشت. هر کاری که می‌کرد در آن لحظه برایش هیجان داشت.
او گفتگوهای طولانی با دست اندرکاران سینما داشت که همه‌ی آن‌ها را ضبط می‌کرد. این گفتگوها برای اوانگیزه بود و مطبوع‌ترین لحظات زندگیش را رقم می زد.»
تراکمه در ادامه افزود: او هرکاری انجام می‌داد برای پاسخ به نیاز وشور خودش بود، به همین دلیل برای مخاطبان خود نیز همیشه پاسخی داشت.از آثار وی می توان جایگاهش را در رشد فرهنگ و سینما تحلیل کرد.
خسرو سینایی کارگردان و فیلمنامهنویس درباره‌ی شخصیت "زاون" گفت: همه‌ی حرفها در نهایت درسایه‌ی خوبی قوکاسیان قرار می‌گیرد و کمتر به فعالیت‌های او توجه می‌شود. ارزش اصلی "زاون" این است که او عشق به سینما و شناخت آن را به دانشجویان خود آموخت. عشق به سینما در زاون مانند عشق انسان بود.
مستند" مثل چشمه" به نویسندگی وکارگردانی طاهره امامی،دانشجوی قوکاسیان نیز پخش شد. این مستند روایت و نگاهی به زندگی زاون قوکاسیان است.
بعداز اتمام این مستند طاهره امامی بیان کرد: پروژه "مثل چشمه " پاییز 90 فیلم نامه‌اش نهایی شد و از سال 92 فیلم برداری آن شروع شد و در اواخر کار قوکاسیان درگذشت.
در پایان مراسم نیز رییس دانشگاه سپهر بااشاره به شخصیت قوکاسیان گفت: او بنیانگذار و ستون اصلی دانشگاه سپهر بود و من زاون را مانند سقراط می‌دانم. سقراط گفت من و مادرم هر دو ماما هستیم؛ مادرم بچه‌ها را می‌زایاند و من اندیشه‌ها را می‌زایانم.زاون نیز ذهن سینمایی را به زایش‌وا می‌دارد.
زاون قوکاسیان کارگردان ، فیلم ساز،منتقد و مدرس سینمای ارمنی تبار بود که در سال 93 به دلیل ابتلا به سرطان درگذشت.
مراسم بزرگداشت زاون قوکاسیان با مشارکت سینما تک و موزه هنرهای معاصر تهران، دانشگاه سپهر اصفهان در شامگاه 15 مهر ماه برگزار شد و جمشید مشایخی که به عنوان یکی از سخنرانان به این مراسم دعوت شده بود به دلیل کسالت نتوانست دراین مراسم حاضر شود.
