برنامه این هفته چهارشنبه‌های فیلم مستند موسسه آپ‌آرت‌مان (پنجم آبان) به نمایش فیلم «تهران انار ندارد» ساخته مسعود بخشی اختصاص دارد. در این جلسه مجموعه داستان این کارگردان با عنوان «تهرانی‌ها» رونمایی می‌شود. تهران انار ندارد مستندی انتقادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی درباره تهران و تاریخچه آن است، که در عین حال به‌واسطه موزیکال و طنز بودن فیلم، وجهی سرگرم‌کننده نیز پیدا می‌کند.
به گزارش مرور نیوز، مسعود بخشی مخاطب اصلی فیلم خود را مردم تهران می‌داند و گفت: در وهله اول این فیلم را برای 12 یا 13 میلیون نفری ساخته‌ام که هر روز دود و دم این شهر را می‌خورند و امیدوارم آنان این فیلم را ببینند، چرا که این فیلم پیش از همه برای آنها ساخته شده است.
«تهرانیا»، نیز مجموعه هفت داستان کوتاه از مسعود بخشی است و اساسا تهرانِ «تهرانیا» واقعی‌تر از تهرانی است که می‌شناسیم.
فیلم با جمله‌ای از کتاب آثارالبلاد اثر زکریا محمد قزوینی در قرن هفتم هجری آغاز می‌شود: «تهران روستای بزرگی در حوالی شهر ری است که باغ ها و درختان میوه فراوان دارد. ساکنان آن در سرداب هایی زندگی می کنند که به لانه مورچگان می ماند.میوه هایشان نیکو و فراوان است و بویژه اناری دارند که در هیچ یک از شهرها نظیرش یافت نمی شود.»
وقتی زکریا محمد قزوینی در قرن هفتم هجری داشت در «آثار البلاد»ش تهران را با این جملات و عبارات توصیف می کرد، خوابش را هم نمی دید که اینها مقدمه فیلم جوانی به اسم مسعود بخشی بشود و کارکرد پرتناقض و طنزآمیزی هم داشته باشد. فیلمی 68 دقیقه ای که در ایران جایزه بهترین کارگردانی از جشن خانه سینما و جشنواره فجر، جایزه تماشاگران جشنواره سینما حقیقت و نشان سیمین جایزه بزرگ شهید آوینی (ویژه برترین مستندهای سال) بسیاری جایزه دیگر را از آن خود سازد.
تهران انار ندارد از زمان ساخت در سال ۱۳۸۵ تا زمان اکران به‌وسیله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در محاق توقیف بود و بالاخره در سوم تیر ۱۳۸۸ اکران عمومی خود را ابتدا در ۳ سینما آغاز کرد و سپس ۲ سینمای دیگر به این مجموعه افزوده شد و تا ۱۹ تیر ۱۳۸۸ به فروشی معادل ۱۶ میلیون و ۷۳۰ هزار تومان دست یافت.
طرح اولیه فیلم در سال‌های ۷۹-۱۳۷۸ خورشیدی نوشته می‌شود، طرحی ساده درباره چند میدان مرکزی شهر که آهسته، آهسته رشد می‌کند، بعد از آن تیم تحقیق فیلم به مدت یکسال (۸۱-۱۳۸۰) کار تحقیقاتی انجام می‌دهد، در نتیجه ساختار نهایی فیلم طی ۷ سال و در طول مراحل تولید و در اتاق تدوین شکل نهایی خود را می‌گیرد.
