عصر یکشنبه، دوم آبان سال یکهزار و سیصد و نود و پنج، دویست و شصت و چهارمین شب از مجموعه شب های مجلۀ بخارا با همراهی بنیاد موقوفات محمود افشار، دایرة المعارف بزرگ اسلامی و گنجینۀ پژوهشی ایرج افشار، میزبان شب بهرام فره وشی، زبان شناس ایران بود.
به گزارش مرور نیوز، مراسم شب بهرام فره‌وشی با سخنرانی: داریوش شایگان، ژاله آموزگار، کتایون مزدا پور، زهره زرشناس، نادره نفیسی و هما گرامی (همسر بهرام فره وشی) و همچنین با حضور سید کاظم موسوی بجنوردی ریاست مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، مهدخت معین، عبدالمجید ارفعی و شکوفه شهیدی برگزار شد.
در ابتدا علی دهباشی ضمن عرض خوشامدگویی به میهمانان حاضر در این نشست با یادی از پروفسور سیف الدین نجم آبادی استاد زبان شناسی و ایران پژوه نامدار که 22 مهرماه سال 1395 در شهر هیدلبرگ آلمان چشم از جهان فروبست، جلسه را آغاز کرد.
وی با اشاره به شمارۀ 115 مجلۀ بخارا با عنوان یادنامۀ فره وشی گفت: «این شب و شمارۀ صد و پانزدهم مجلۀ بخارا که تا چند روز دیگر منتشر می شود و اختصاص به بهرام فره وشی دارد، به خواستاری جناب آقای بجنوردی از یک سال پیش آغاز شد. همچنین باید تشکر کنم از اعضای هیئت علمی دایرة المعارف، سرکار خانم نادره نفیسی که در طول این یکسال برای تهیۀ مقالات و ویرایش و آماده سازی با مجلۀ بخارا همکاری داشتند. و همچنین از سرکار خانم هما گرامی همسر فره وشی که آرشیو عکس ها و دست نوشته های همسرشان را در اختیار ما قرار دادند.»
سردبیر مجلۀ بخارا در ادامۀ سخنان خود بخشی از زندگی نامۀ نویسندۀ کتاب «ایرانویچ» را برای حاضرین قرائت کرد و به زندگی‌نامه و سوابق فرهنگی فره‌وشی پرداخت.»
وی در پایان سخنانش به سیر زندگی نویسندۀ کتاب «کارنامۀ اردشیر بابکان» پس از دهۀ پنجاه اشاره و اظهار داشت: «فره وشی بعد از انقلاب به علت رنجشی که از رفتار برخی از اولیاء دانشگاه پیدا کردند، خانه نشین شدند ولی حلقۀ دانشجویان وفادار و همکارانی همچون ماهیار نوابی و دیگر دوستان تنهایش نگذاشتند و جلسات مرتب هفتگی و ماهانه در منزلشان تشکیل می شد. ایشان سرانجام در اویل آذر سال 1370 بیمار شدند و برای ادامۀ معالجات با همسرشان به آمریکا سفر کردند. معالجات سرانجام مؤثر نیفتاد و در روز جمعه هفتم خرداد 1371 جان به جان آفرین تسلیم کردند و بنا به وصیتشان ایشان را به ایران آوردند و در خاک وطن به خاک سپرده شدند.»
در ادامه این مراسم و بعد از قرائت متن سخنرانی داریوش شایگان در وصف چهرۀ ماندگار این شب ژاله آموزگار سخنانش را با عنوان «استاد و پژوهشگر خودباختۀ ایران» در توصیف فره وشی و از محیط فرهنگی خانوادگی ایشان و فعالیت های علمی و ادبی پدرشان آغاز کرد.
در ادامه علی دهباشی به خوانش بخشی از سخنان ایرج افشار دربارۀ مؤلف «واژه نامۀ فارسی به پهلوی» و آخرین دیدارش با او در منزل جمشید سروش سروشیان و حس ایران دوستی محقق ادبیات باستان ایران پرداخت.
دیگر سخنران این مجلس، کتایون مزدا پور از فعالیت های فرهنگی بهرام فره وشی در زمینۀ تدریس و تحقیق در رشته های زبان باستان و نشر کتاب و آثار دانشگاهی و تأثیر تألیفاتش در ادبیات امروز و پژوهش در بخش گویشی و فرهنگ عامه و بنیاد فرهنگ، سخن گفت.
در بخشی از این نشست، زهره زرشناس به شأن دانشی و تأثیر استاد در مطالعات ایران باستان اشاره کرد. سردبیر نشریۀ زبان شناخت، از روند مطالعات ایشان در پیوند دانش غرب و شرق، تصدی برنامۀ تلویزیونی ایران زمین توسط او و خصوصیات اخلاقی استادش یاد کرد.
در لحظاتی دیگر، نادره نفیسی به بخش هایی از سمت های مدیریتی پژوهشی مترجم کتاب هنر ایران پرداخت. مدیر گروه فرهنگ و زبان های باستانی دانشگاه آزاد ابهر با اشاره از تاریخچۀ زبان و انهدام زبان های میهنی و در پی آن از میان رفتن فرهنگ عامه و دیگر دست آوردهای فرهنگی به فعالیت های بهرام فره وشی در مقابله با این موضوع سخن گفت.
در خاتمه هما گرامی همسر بهرام فره وشی از دیگر ابعاد زندگی ایشان از جمله اختراعات صنعتی و پزشکی خاطراتی را بیان داشت.
پایان بخش این نشست شعری ازهما گرامی در وصف بهرام فره وشی بود که در بیست و چهارمین سالگردش سرود: «هیچ می دانی که باشی یا نباشی با منی؟ / من نمی دانم کجایی هر کجایی با توام».
