SHOWCASE یا نخستین پیشخوان ملی هنرهای اجرایی ایران امکانی است برای کارگردانان و گروه‌های تئاتری ایرانی که آن‌چه را انجام داده و می‌دهند در قالبی متمرکز و فشرده در معرض دید مهمانان خارجی بگذارند.
به گزارش مرور نیوز، در بخش بین‌الملل سی و هفتمین دوره‌ی این رویداد شاهد رخ دادن اتفاقی خواهیم بود که اگرچه در دوره‌های پیشین نمونه‌هایی کم و بیش مشابه با آن نیز به وقوع پیوسته است اما این بار با شیوه‌ای هدفمند و با تمرکز بر نشان دادن آثار ایرانی در قالبی نو به مهمانان خارجی و با نامی تازه، تحت عنوان SHOWCASE ظاهر می‌شود.
سعید اسدی، دبیر بخش بین‌الملل سی و هفتمین جشنواره‌ی تئاتر فجر در این مورد گفت: الگویی که امروز در جهان وجود دارد و یکی از مهمترین امکانات معرفی آثار به فضای بین‌المللی را در اختیار برگزارکنندگان می‌گذارد SHOWCASE است که ما عنوان « پیشخوان » را به عنوان معادل فارسی‌اش پیشنهاد داده‌ایم و در واقع جایی است که شما می‌توانید در آن به عرضه‌داشت (Presentation) بپردازید. پیشخوان ها معمولا مکانی هستند که امکان عرضه‌داشت را برای شما فراهم می‌کنند و ویترین هم می‌نامندشان و ما آن را به عنوان امکانی تلقی کرده‌ایم که می‌شود گزیده‌های مناسب را که قابلیت ارائه در مارکتینگ بین‌المللی دارند درش نشان داد. این چیزی است که در بسیاری از نقاط جهان یا در دل جشنواره‌ها یا در کنار جشنواره‌ها یا به عنوان رویدادی مستقل رخ می‌دهد و در ایران هم پیش‌تر شکل‌های مشابه‌اش را به روش‌های مختلف تجربه کرده‌ایم و حال می‌خواهیم مجددا معرفی‌اش کنیم و یکی از کارهایی که در دوره‌ی سی و هفتم جشنواره‌ی بین‌المللی تئاتر فجر انجام می‌دهیم این است که نگاهی منسجم به این مسئله داشته باشیم.
او افزود: پیش از این وقتی مهمانانی را به جشنواره دعوت می‌کردیم در واقع عملا در حال انجام همین کار بودیم اما برنامه‌ای مدون برای آن نداشتیم و این جا شاهد برنامه‌ای مدون و عنوانی مشخص هستیم که هم مهمانانش با دقت برگزیده می‌شوند و از کسانی هستند که می‌توانند این فرصت را برای ما بسازند و هم هنرمندان و گروه‌های ایرانی براساس قاعده‌ای مشخص که در قالب پلتفرم پیشنهاد داده‌ایم در آن حاضر می‌شوند و این اتفاق را رخ می‌دهند.
اسدی با اشاره به بخش‌های گوناگون SHOWCASE توضیح داد: مهمانان ما در جشنواره در طول پنج روز از 25 تا 29 بهمن به شکلی متمرکز به برنامه‌هایی خواهند پیوست که در آن‌ها امکان آشنایی با هنرهای اجرایی‌مان فراهم می‌شود و زمینه‌ای به وجود می‌آید که به واسطه این آشنایی امکان حضور در فضایی بین‌المللی برای تئاتر ایران هم ایجاد شود. در فراخوان توضیح داده شده است که بخش‌های مختلف این پیشخوان به چه صورت برگزار می‌شود. در واقع ما برخی از کارهایی را که روی صحنه خواهیم داشت برحسب کیفیت‌سنجی‌ای که توسط جشنواره انجام می‌شود و البته براساس ابراز تمایل گروه‌های حاضر در جشنواره که در قالب ثبت‌نام در این رویداد بروز پیدا می‌کند، در طول آن پنج روز در معرض دید مهمانان خارجی قرار می‌دهیم و این بخش تقریبا شبیه به آن چیزی است که پیش‌تر هم اتفاق می‌افتاد و در قالب آن مهمانان برخی از اجراها را می‌دیدند منتها در این جا کسانی که طبق فراخوان برای سهیم شدن در این رخداد ابراز تمایل کنند برحسب انتخاب جشنواره در معرض دید قرار می‌گیرند و این بخش را اجراهای اصلی یا Main Performances نامیده‌ایم.
دبیر سی و چهارمین جشنواره تئاتر فجر ادامه داد: بخش دیگری که با عنوان اجراهای پیوست یا Linked Performances مشخص شده است شامل کارهایی است که می‌تواند روی صحنه دیده شود اما مربوط به بخش «به علاوه‌ی فجر» است و حتی آثاری هم که در جشنواره نیستند می‌توانند در این بخش ثبت‌نام کنند و از لینک‌های ما با مهمانان بهره ببرند و آن‌ها را به تماشاخانه‌های خود دعوت کنند و کارشان را در معرض دیدشان بگذارند. این بخش می‌تواند حوزه‌های مختلف تئاتر را دربربگیرد؛ از آثاری که روی صحنه هستند تا آثار خیابانی و محیطی و انواع و اقسام اجراهای دیگرگونه و این فرصت‌سازی‌ای است که ما در قالب دیده شدن اجرا روی صحنه توسط این مهمانان فراهم کرده‌ایم.
او گفت: علاوه بر این چند برنامه دیگر هم خواهیم داشت که در طول روز رخ می‌دهند و یکی از آن‌ها امکان Presentation یا عرضه‌داشت یا ارائه است و در قالب سه بخش صورت می‌گیرد؛ در عرضه‌داشت جامع یا Total Presentation این زمان را به یک گروه می‌دهیم تا با توجه به فرمتی که معرفی کرده‌ایم کارش را در محدوده زمانی 12 دقیقه برای متخصصینی که مهمان ما هستند ارائه دهد. جزئیات این ارائه نیز در فراخوان ما مشخص است و دوستان می‌توانند آن را مطالعه کنند. شکل دوم، ایده‌پردازی مختصر و مفید یا Pitching است و برخلاف عرضه‌داشت جامع که طی آن زمان بیشتری در اختیار ارائه‌کننده قرار می‌گیرد در این بخش زمان بسیار کوتاه است و تعداد بیشتری کار در زمان کوتاه‌تری ارائه می‌شوند و در نهایت گونه‌ای ملاقات چهره به چهره یا Fast Dating را شاهد خواهیم بود که ملاقاتی با زمان‌بندی محدود است و ارائه‌دهندگان می‌توانند با هر کدام از مهمانان که علاقه‌مند باشند دیدار کنند و طی آن دیدار به ارائه‌ی مواد و مصالحی بپردازند که می‌تواند شامل خلاصه‌ی کار، فیلم اثر، پرونده‌ی اجرایی و چیزهای دیگر باشد که کار را معرفی کند. این سه شکل عرضه‌داشت است که ما در این برنامه در نظر گرفته‌ایم.
