لیگ برتر فوتبال در حالی با قهرمانی پرسپولیس به نیمه راه خود رسید که هنوز چند دیدار از هفته پایانی باقی است اما اکنون می توان در باره مدعیان واقعی و مدعیانی که ابتدای فصل خیلی داعیه قهرمانی و بلند پروازی داشتند تا حدود زیادی اظهار نظر کرد.
رضا فیض آبادی کارشناس فوتبال در گفتگو با خبرنگار مرور نیوز، عنوان کرد: در لیگ برتر امسال دو تیم پرسپولیس و تراکتورسازی را از همان روزهای اول مصمم برای بالا نشینی دیدیم که به آن دست یافتند و بنظر می رسد این روند در نیم فصل دوم همچنان تداوم داشته باشد.
وی ادامه داد: استقلال تیمی که قاعدتا باید همواره یکی از مدعیان باشد تا بدین جای کار بسیار نیم فصل پر نوسانی داشته و نتوانسته هوادارانش را راضی نگه دارد. استقلال با منصوریان این فصل را پر سروصدا آغاز کرد ولی از همان روز اول نوسان و فراز و نشیب را در نوع بازیهای این تیم خوب و همیشه مدعی دیدیم.
فیض آبادی گفت: هر چند پرسپولیس هم به رغم صدر نشینی نتوانسته همانند فصل قبل زیبایی و طراوت را به لیگ تزریق کند اما جدایی و برگشت دو مهره بزرگ این تیم لطمات زیادی به روند حرکتی سرخپوشان زد و اگر دقت کنیم می بینیم که هنوز هم پرسپولیس و به خصوص بازیکنان فوق(طارمی و رضاییان) روی روال عادی خود نیفتاده اند.با این وجود برانکو کمی به نسبت فصل گذشته با احتیاط تر حرکت می کند تا ضمن کسب نتایج مورد نظر همانند فصل گذشته قهرمانی را از دست ندهد.
اما تفاوت بسیاری است بین برانکو و پرسپولیس و منصوریان و استقلال
کارشناس فوتبال در رابطه با وضعیت دو تیم پرطرفدار پایتخت گفت: پرسپولیس روی تفکر بازی می کند و می داند که دنبال چه هدفی است. هم جذاب فوتبال می کند و هم خوب نتیجه می گیرد اما استقلال و منصوریان نه جذاب بازی می کنند نه نتیجه خوبی می گیرند و نه در نوع حرکت این تیم میتوان یک تفکر خاصی را مشاهده کرد.
اگر حریفان استقلال اشتباه نکنند و اگر خلاقیت های فردی بازیکنان استقلال نبود همین جایگاه استقلال نداشت به رغم این می بینیم که هوادار استقلال پای علی منصوریان ایستاده است و از او بخوبی دفاع میکند. اما از فرط عصبانیت بد و بیراهش را روی سر علی دایی خالی می کند! شقه دوم کاملا مردود است اما در مورد حمایت از منصوریان باید هوادار استقلال را تحسین کرد و امیدواریم این حمایت ها از ید قدرت چند لیدر حقوق بگیر خارج شود و کاملا مردمی باشد!
وی ادامه داد: در هر حال اینکه از منصوریان حمایت می شود، با وجود همه فراز و نشیب ها فرهنگ خوبی است؛ اما منصوریان باید بداند که هوادار، استقلال را بیش از منصوریان دوست دارد و اگر این روند به همین گونه ادامه یابد، اگر همه لیدرهای ایران را هم منصوریان دور خود جمع کند و هر شب هم در رستورانش «با آنها جوج با نوشابه بزند!» بازهم حریف هواداران واقعی نخواهد شد و دیر یا زود کاسه صبر ایشان لبریز می شود.
فیض آبادی گفت: استقلال تا به اینجا در لیگ برتر ناکام بوده، در جام حذفی هم در مقابل نفت علی دایی تن به شکست داد و در لیگ قهرمانان آسیا استقلال باید در پلی آف ابتدا با السد قطر که بازیکنانی همچون ژاوی در اختیار دارد، بازی کند تا در صورت شکست این تیم به دور گروهی راه یابد. آیا منصوریان تا آن روز روی نیمکت خواهد بود؟!
کارشناس فوتبال ادامه داد: به غیر از تراکتورسازی دو تیم دیگر تبریزی گسترش و ماشین سازی اصلا در حد انتظار نبودند، تیم های مشهدی بخصوص سیاه جامگان را فرهاد کاظمی در لبه پرتگاه سقوط تحویل خداداد عزیزی داد و حالا خداداد باید برای ماندن بجنگد، پدیده به رغم مربیان بومی و هزینه کمتری که کرده با هادی برگی زر و رضا مهاجری نمایش قابل قبولی داشته و بازیهای خوبی در برابر پرسپولیس و استقلال داشتند به رغم اینکه باختند، سپاهان و ذوب آهن اصفهان همچون همیشه تیم های مدعی هستند بخصوص سپاهان که تصور نمیشد با عبدالله ویسی اینقدر خوب حرکت کند الان خود را به بالاهای جدول رسانده است.
وی گفت: دو تیم خودرو ساز کشور روندی معکوس داشتند، سایپا با وجود حسین فرکی کار بلد نتوانسته نتیجه بگیرد و اگر چند بازیکن در نیم فصل به خدمت نگیرد از مدعیان سقوط خواهد بود. اما پیکان با جلالی در هفته های پایانی نیم فصل به خوبی خودش را بالا کشید و حالا جلالی صحبت از کسب سهمیه می کند و بقیه هم در میانه های جدول برای حفظ جایگاه تلاش می کنند.
فیض آبادی در پایان گفت: آنچه که مسلم است قهرمانی با ادامه این روند بین پرسپولیس - تراکتور و سپاهان است و استقلال اگر همین روند را ادامه دهد بعید است حتی به سهمیه آسیا هم دست یابد، در قعر جدول هم ماشین سازی- سیاه جامگان – سایپا- صبای قم خواهد بود. اما خروجی این لیگ باید حضور پرقدرت ما در لیگ قهرمانان آسیا و داشتن یک تیم ملی قدرتمند باشد. آیا نمایندگان ما در آسیا امسال طلسم ناکامی ایرانی ها را خواهند شکست؟
تیم ملی که خوشبختانه خوب حرکت می کند و امیدواریم صعودی بی دردسر به جام جهانی روسیه داشته باشد و بی انصافی است اگر تاثیر متقابل لیگ و تیم ملی را نسبت به یکدیگر نادیده بگیریم.