اعضای هیات مدیره ساواته به همراه تنها مدال آور این رشته از بی توجهی وزارت ورزش ناراضی هستند که چرا به این رشته که در سطح جهانی صاحب عنوان است، بی اعتنا بوده و عملا توجهی به قوانین بین المللی که بر استقلال ساواته و عدم فعالیت آن در تحت پوشش فدراسیونی با ساختار رزمی تاکید کرده، نشده است. به همین دلیل ساواته تا مشخص شدن فعالیت آن در تعامل با فدراسیون انجمن های ورزشی، همچنان به صورت مستقل فعالیت های خود را انجام می دهد
به گزارش مرور نیوز و به نقل از خبرگزاری موج، ساواته یا بوکس فرانسوی یک هنر رزمی با سابقه بیش از ۲۰۰ ساله است که در آن استفاده از ضربات دست و پا در بخش مسابقات رینگ و همچنین نوعی مبارزه با چوب با عنوان CANE، آموخته می شود. مایکل کاسیوس یک بوکسور فرانسوی بود که بنیانگذار این ورزش است و توانست آن را سازمان دهی کند. در سال ۱۳۸۶، حمید رضا حصارکی به عنوان نخستین ایرانی با اخذ نمایندگی رسمی از فدراسیون بین المللی و دستکش نقره ای به‌عنوان بالاترین درجه فنی ساواته، این هنر رزمی اصیل را در ایران پایه گزاری کرد و در ادامه تشکیلات حقوقی ساواته را نیز رسما به ثبت رساند. وی که درجه پروفسوری ساواته یا عالیترین درجه مربیگری بین المللی را نیز اخذ کرده است، ریاست این انجمن را برعهده دارد و توانسته با عملکرد قابل قبول ساواته ایران را صاحب مدال کند. حمزه مرادیان توانست برای اولین بار در ایران و آسیا مدال نقره مسابقات جهانی را بدست آورد. بر همین اساس 2 مدیر این انجمن به همراه سرمربی و حمزه مرادیان دارنده تنها مدال این رشته میهمان خبرگزاری موج بودند که شرح آن را در زیر می خوانید:
کتیرایی: در ورزش، مشکل مدیریت داریم
بهزاد کتیرایی درباره ی مدیریت ورزشی در کشور گفت:سیستم ورزش در هر زمان متفاوت است، وقتی در ورزش کشورمان سیستم مدیریتی ایراد داشته باشد خواه ناخواه بقیه سیستم هم ایراد دار می شود. از آنجا که در ورزشمان مدیریت ثبات ندارد هر مدیری که وارد ورزش می شود فقط می خواهد یک کارنامه خوب از خودش باقی بگذارد به همین دلیل سلیقه ای عمل می کند. اگر ما بیاییم و برای آن چهار چوب تعیین کنیم می توانیم در کنار ورزش قهرمانی استعداد یابی هم داشته باشیم.
عضو ارشد هیات رییسه و نایب رییس انجمن ساواته ادامه داد:در ورزش رزمی تمام بار روی دوش مردم و ورزشکار است هم به لحاظ مالی و هم معنویی، مالی به دلیل اینکه در اکثر ورزش های رزمی خود ورزشکار هزینه سفرش را می دهد تا بتواند در یک تورنمنت شرکت کند، معنوی هم بخاطر اینکه بجز انجمن یا فدراسیون مربوطه که شاید ورزشکار را حمایت کند افراد دیگری این مهم را انجام نمی دهند. متاسفانه سنگ اندازی در ورزش ما آنقدر زیاد است که نمی خواهند ببیند یک نفر بدون حمایت می تواند در جهان بدرخشد همانند حمزه مرادیان که برای اولین بار توانست در جهان مدال کسب کند برای همین موضوع سعی می کنند تا چوب لای چرخ او بگذارند.
حمید رضا حصارکی: در قانون جدید وزارت ورزش، همچنان جایگاه و ردیف مستقل انجمن ها مغفول مانده است
حمید رضا حصارکی در رابطه با فعالیت انجمن های ورزشی گفت: در ابتدا باید بگویم که انجمن ساواته و چند انجمن دیگری که ساختار رزمی دارند مورد تایید کمیته بین المللی المپیک بوده و چون جایگاه شان در مجامع بین المللی متمایز است، هر کدام مانند سایر کشورهای دنیا، باید با ساختار جداگانه باید اداره شوند.
رییس انجمن ساواته ایران افزود: اگر امکان تشکیل فدراسیون مستقل وجود ندارد، منطقی است در تعامل با فدراسیونی مانند انجمن های ورزشی فعالیت کرده تا از حمایت های مالی بخش دولتی نیز برخوردار شوند.
عضو هیات رییسه جهانی ساواته و رییس کنفدراسیون آسیا درباره خلا قانونی گفت: متاسفانه در وزارت ورزش یک خلا بزرگ وجود دارد حتی با اینکه قانون جدید می نویسند این جای خالی هنوز وجود دارد که انجمن های رسمی بین المللی، ردیف بودجه ندارند.به همین دلیل برای تامین آن نیاز دارند تا از طریق یک فدراسیون واسطه اقدام کنند، ضمن اینکه انجمن ساواته در طول 9 سال که در ایران به رسمیت شناخته شده یک ریال پول از وزارت ورزش یا سازمان تربیت بدنی سابق نگرفته است.
وی افزود: ما در اوج بحران ها توانستیم مجوز حجاب را بگیریم، که سال ها طول کشید اما در مجموع از اینکه توانستیم امسال برای اولین بار برای بانوان کشورمان مجوز حضور در مسابقات جهانی ساواته را بگیریم خیلی خوشحال هستم که بازتاب زیادی در رسانه های خارجی داشت. این یک گام بزرگ برای حضور بانوان در مسابقات جهانی ساواته با حجاب کامل است. ضمن اینکه خیلی از کشور ها از لباس ورزشکاران زن کشورمان عکس انداختند تا از آنها الگو برداری کنند که جای امیدواری است به عنوان مرجع برای لباس ساواته با پوشش اسلامی محسوب می شویم.
حمزه مرادیان:آقای وزیر! با پسر خودتان هم همین رفتار را می کنید
حمزه مرادیان در رابطه با کم لطفی های وزارت ورزش به موج گفت: ما در ورزش رزمی خیلی زحمت می کشیم بدون اینکه به چشم بیاییم الان شما به عنوان یک خبرنگار می دانید که من پنج بار قهرمان جهان شدم؟ آیا تا به حال من را دیده بودی؟ چرا باید اینچنین باشد؟ چرا باید بین ورزشکاران فرق بگذارند مگر طلای من با طلای دیگر ورزشکاران فرق دارد؟ از نظر تجلیل و جوایز چرا باید بین ما فرق گذاشته شود مگر من برای این کشور نیستم؟ مگر من پرچم کشورم را در مسابقات بین المللی بالا نبردم؟ چرا مسئولین ورزش مدال مرا بی اهمیت جلوه می دهند؟
تنها دارنده ی مدال نقره ی ساواته ایران و آسیا افزود:وزارت ورزش بعنوان ولی ورزش برای من هیچ کاری انجام نداده حتی در مراسم تجلیل از قهرمانان ریاست جمهوری من از همه کمتر پاداش گرفتم نمی دانم چه فرقی بین طلای من با طلای کشتی گیر بود البته فکر کنم سکه من هم بین المللی حساب کردند.
"من دوست دارم به وزیر ورزش بگویم اگر پسر خودت هم بود همین جایگاه را داشت، یعنی سهم ما همین است؟"
متین فر: در ایران مربی با تدارکاتچی یکی است
سرمربی تیم ملی ساواته در رابطه با حمایت رسانه ها از ورزش ساواته گفت: یادم می آید در سال 2010 زمانی که از مسابقات آمدیم همه جا ساکت بود و کسی خبر نداشت که چه زمانی مسابقه برگزار شده و کی به پایان رسیده، اما الان بالاخره چند تا خبرگزاری و روزنامه همانند شما تیم ملی ساواته را حمایت کرده هر چند که این حمایت ها آن طور که باید و شاید نبوده است.
متین فر نقش مربی را در ایران کمرنگ دانست و افزود: همه جای دنیا نقش مربی خیلی مهم است اما در ایران مربی با تدارکات چی هیچ فرقی ندارد من نمی خواهم با این حرف زحمت های دوستان را در تدارکات نادیده بگیرم اما در کشورمان برای مربی کسی ارزش قائل نیست زیرا هیچ امکاناتی به شما نمی دهند و از شما قهرمان می خواهند در کشور ما این چنین با مربی برخورد می کنند.
