کاپیتان سابق تیم ملی بسکتبال درباره حضورش در مهرام، قانون سهمیه خارجی شدن لژیونرها و نحوه رفتنش از تیم ملی صحبت کرد.
به گزارش مرور نیوز، صمد نیکخواه بهرامی ستاره سال‌های اخیر بسکتبال ایران پس از اینکه نتوانست برای شیمیدر تهران بازی کند در حرکتی جالب به تیم دسته یکی مهرام پیوست و دوباره پیراهن این تیم پایتخت را به تن کرد. او به دلیل اینکه اعلام شده بازیکنان لژیونر سهمیه خارجی محسوب می‌شوند نتوانست به شیمیدر اضافه شود و حالا برای مهرام به میدان خواهد رفت. او در گفت و گوی برنامه تهران ورزشی در رادیو تهران درباره حضورش در مهرام صحبت و به این قانون لژیونرها شدیدا انتقاد کرد.
بهترین پست سه آسیا در سال 2015 درباره حضورش در مهرام اظهار کرد: به دلایل زیادی این اتفاق افتاد. من سال‌ها در مهرام بودم و حضور در این تیم بهترین دوران بازی گری من بوده است. به این مجموعه علاقه دارم و معتقدم مهرام برای ما قدیمی ها که با این تیم بزرگ شدیم یک مکتب است تا یک تیم.
او افزود: درایران هم برای تیم دیگری و حتی برابر مهرام بازی کردم خودم را جدا از این خانواده ندیدم. همیشه آرزویم بود که برگردم و به همین دلیل قرارداد بستم. معتقدم که تیم احتیاج به من هم ندارد چرا که امسال تیم خوبی دارند و به احتمال فراوان بدون من هم به لیگ برتر صعود می کردند. در مجموع دوست داشتم به مهرام برگردم و کمک کنم. بحث مسائل مالی نبود و این قرارداد بیشتر بحث احساسی بود.
نیکخواه بهرامی با اشاره به نرفتنش به شیمیدر و رفتنش به مهرام گفت: خیلی ها به دلیل منافع شخصی یا چیز دیگر دوست ندارند دوست ندارند من در ایران بازی کنم. به همین دلیل چنین قانونی در جلسات تصویب می شود که لژیونر ها به کشور بازگردن سهمیه خارجی محسوب می‌شوند. این قانون غیر منطقی است. کشور این همه هزینه برای ما کرده و حالا ما نباید برای ایران بازی کنیم؟ واقعیت را نمی‌شود رد کرد. ما طرفدار داریم و چهره هستیم و کشور برای ما هزینه کرده، خودمان هم تلاش کرده‌ایم و اکنون به جایگاهی رسیده‌ایم که می‌توانیم به عنوان لژیونر ورزشمان را ادامه بدهیم. خب این مساله از هر نظر برای ما و بسکتبال ایران خوب بوده و اعتبار است اما چرا باید بازیکن خارجی محسوب شوم؟ چرا ما را جدا می دانند؟ من متولد ایرانم جد در جد ایرانی هستم و سهمیه خارجی شدن من غیر منطقی است.
بازیکن تیم بسکتبال مهرام ادامه داد: افرادی مثل ما در بسکتبال جایی پیدا می کنیم که بازی کنیم. دسته یک، دو یا لیگ برتر فرق ندارد. من جایی بازی می کنم که به من احترام گذاشته شود. اما انگیزه های زیادی هست که ما در ایران بازی نکنیم. یکسری منافع تیمشان نیست که من بازی کنم، یکسری هستند که حضور من جایشان را تنگ می‌کند، یک سری می‌گویند ما خیلی بزرگ شدیم خطر هستیم و برخی هم کلا ما را دوست ندارند که همه دلایل غیر منطقی و غیر ورزشی است و به نفع بسکتبال ما نیست.
نیکخواه بهرامی تاکید کرد: مکتب بزرگ ورزشی در دنیا نیستیم که کشورهای دیگر از ما الگو بگیرند پس بهتر است ما از کشورهای بزرگ الگو بگیریم. اسپانیا، آمریکا و کرواسی که صاحب سبک در ورزش و بسکتبال هستند چه زمانی لژیونرهای خود را در داخل کشورشان خارجی محسوب کرده‌اند؟ کدام عقل سلیم این قانون را تایید می کند؟ به هر حال من با مهرام قرارداد بستم. عاشق مهرام هستم و هروقت که بتوانم برای این تیم بازی می کنم چون حضور در این مجوعه لذت بخش است. می‌دانم که آمدن من برای خیلی ها گران تمام می شود اما ما جایی در دسته یک و دو پیدا می کنیم که بازی کنم. البته مهرام دسته یکی نیست. قهرمان لیگ برتر بوده و تصمیم گرفته که در دسته یک بازی کند.
او با بیان این مطلب که حتی کسی از مهرام نپرسید چرا بعد از قهرمانی به لیگ دسته یک رفت؟ بیان کرد: هیچ کس از خبرنگاران، کارشناسان و تحلیل گران نپرسیدند که چرا مهرام بعد از قهرمانی به دسته یک رفت. آیا مهرام مشکل مالی داشته یا مشکل دیگری بوده؟ چرا هیچکس با آقای گنجی یا آقای صمدزاده دراینباره صحبت نکرد.
کاپیتان سابق تیم ملی ادامه داد: خیلی ها فکر می‌کنند حضور بخش خصوصی در ورزش سود و منفعت دارد اما من بوده و دیده‌ام که باشگاه‌داری برای مدیران تنها هزینه،استرس و حاشیه دارد نه چیز دیگر. به نظرم باید مجسمه افرادی که سرمایه و اعتبارشان می‌گذارند و تیمی را حمایت می کنند تا قهرمان ایران و آسیا شود را ساخت چون واقعا برای ورزش تلاش می کنند.
او درباره رفتنش از تیم ملی بسکتبال گفت: شکلش درست نبود. خودم از سال قبلش نمی‌خواستم در تیم ملی باشم چون خسته شده بودم. از 18 تا 32 سالگی در تیم ملی بودم و از 23 سالگی کاپیتان تیم ملی شدم. خیلی خسته شده‌بودم چرا که کل فصل در لیگ و بعد اردوی تیم ملی که فشار زیادی به من وارد می‌کرد. من از رفتن نه اما از شکل این برخورد، دلایل اعلام شده، قصه و دروغ‌هایی که گفته شد ناراحت شدم. می توانستند به دست خودمان بسپرند و خیلی قشنگ و محترمانه این کار را انجام دهند. رفتن از تیم ملی برای من ضرری نداشت و به نفعم بود چرا که به آسیب‌دیدگی خودم رسیدم و فصل خوبی داشتم اما آن رفتار با ورزشکارانی که سال‌های سال برای بسکتبال زحمت کشیدند درست نبود.
نیکخواه بهرامی در پایان بیان کرد که ترجیح می‌دهد درباره فدراسیون و محمود مشحون صحبت نکند و گفت: هیچ مجموعه و فدراسیون بدون ایراد نیست اما من در جایگاهی نیستم که صحبت کنم. مسوولان هم کسی از من نظری نخواسته و هربار حرف زدم کسی نشنیده و ترجیح میدهم حرفی نزدم. من فقط در باره آقای باوئرمن گفتم زمان همه چیز را مشخص می کند اما فکر می کردم دو سه سال بعد و فکر نمی‌کردم انقدر زود مشخص کند.
