رئالی‌ها احتمالا نمی‌دانستند که نباید لیونل مسی را خشمگین کرد چرا که در صورت عصبی شدن او، حتی سانتیاگو برنابئو روی سرشان خراب خواهد شد.
به گزارش مرور نیوز، ال کلاسیکو که با برتری حیرت‌انگیز بارسلونا یکشنبه شب خاتمه یافت، تا دقیقه 93 تحت تاثیر درخشش ناواس و تراشتگن، دروازه بانان رئال و بارسا بود. واکنش های خارق العاده ای که این دو مقابل بازیکنان تیم رقیب داشتند، جلوی گل های بیشتر را گرفت و البته هر بیننده‌ای، از خود پرسید عملکرد کدامیک از دیگری بهتر بوده است؟
در این حال بعضی البته از زاویه دیگری به ماجرا نگاه کردند و گفتند بی دقتی فورواردهای دو تیم، باعث عدم گلزنی شد. وقتى مهاجمى گلزنی نمی کند، همه به جای تحسین دروازه بانان، به سرزنش فورواردها و گل نزن بودن آنها می پردازند.
مرز میان این دو هیچوقت قابل تشخیص نیست اما لیونل مسی با گل دقیقه 93 خود کاری کرد که ال کلاسیکو به نام او سند بخورد. در شبکه های مجازی یک نفر پیشنهاد داد نام ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به « سانتیاگو برنالئو » تغییر پیدا کند! او پانصدمین گل را پیش چشم تماشاگرانی زد که طاقت دیدن موفقیت پسرک آرژانتینی و ناکامی رونالدو را ندارند. رونالدویی که هیچ کار خاصی نکرد!
گراهام هانتر، روزنامه نگار اسکاتلندى بعد از مصاحبه با تیرى آنرى، مهاجم اسبق بارسلونا اینگونه نوشت نتیجه‌یِ اخلاقی که از داستان آنری در خصوص لئو گرفته، شباهت مسی با بروس بنر، هالک شگفت‌انگیز بوده پس نوشت: «هانرى مى گوید بهتره خشمگینش نکنید، چون باورتون نمیشه وقتی خشمگین میشه بدل به چه موجودی میشه.»
در بازى یکشنبه شب، لئو دو بار خشمگین شد و بدون اعتراض به تیم داورى خشمش را درونش انبار کرد و بعد به یک باره رها کرد. ضربه آرنج مارسلو به صورت مسى که باعث شد نقش بر زمین شود و تکل «بروس لی‌وار» راموس آستانه تحمل و تمرکز مسى را در شرایط سخت نشان داد. او دنبال انتقام در زمین نمی‌رود و با بازیکنانی که لگدمالش می‌کنند، همانجا تسویه حساب نمی‌کند. مسی نشان داد اگر در دقایق اولیه بازی ضربه محکمی بخورد، دردش را تا پایان بازی احساس خواهد کرد.
از این منظر مسی هم مثلِ ما یک انسان است، اما آنچه مى گوید تفاوت او را تعیین می‌کند: «من آنقدر درگیر بازیم که خیلی سخت چیزی حس می کنم و فقط و فقط به این فکر می کنم که توپ را پس بگیرم و اینجوری انتقام بگیرم.»
یکشنبه پاسخ مسی به ضربه‌یِ آرنجِ مارسلو یکی از زیباترین گل‌هایش در تاریخ کلاسیکوهایش بود. راموس و مارسلو سعی کردند در این بازی با خشونت مسی را مهار کنند. درحالى که رویکرد آنها، باعث شد تا مسی از نابغه‌ای ریزنقش به ابرقهرمانی شکست ناپذیر بدل شود؛ ابرقهرمانی که بعد از گل دومش پیراهنش را در آورد و نامش را به تمام سانتیاگو برنابئو نشان داد. لحظه‌ای که در تاریخ لا لیگا جاودانه خواهد شد. پس این درس را به گوش بگیرید: هرگز مسی را خشمگین نکنید، چون مسی خشمگین، عاقبت خوبی برایتان نخواهد داشت.
در نقطه مقابل رونالدو که همیشه مثل اسلحه ای مرگبار روی شقیقه بارسا بود، در این دیدار تنها سایه ای از او دیده می شد. به نظر می رسید خستگی بازی 120 دقیقه ای با بایرن مونیخ در عضله هایش رسوب کرده بود که نتوانست به تهدیدی برای بارسا تبدیل شود.
و در این حال مثل چند ماه اخیر باز هم داوری بازی پر حرف و حدیث بود. داوری ها در اروپا به یک سوژه برای رسانه ها تبدیل شده اند. رئالی ها معتقدند داور باید ضربه اومتیتی روی رونالدو را پنالتی اعلام می کرد و کارت قرمز مستقیم به سرخیو راموس سختگیرانه بود. از سوی دیگر هواداران بارسلونا باوردارند کاسمیرو باید اخراج می شد و ... این حرف و حدیث و گله ها تا ابد می تواند ادامه پیدا کند اما فایده ای دارد؟ نه!
با این پیروزی بارسلونا در هم شکسته، مقابل یوونتوس دوباره احیا شد و تنور لالیگا داغ ماند. جامی که می تواند یک گود بای پارتی باشکوه را برای لوئیس انریکه رقم بزند. یک خداحافظی میان روبان های آبی-اناری و تشویق های کر کننده هواداران.
