به گزارش مرور نیوز، ارگ علیشاه تبریز که در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی(ره) و فردوسی تبریز واقع شده، در سال 716 هجری قمری و به دستور تاجالدین علیشاه جیلانی، وزیر سلطان محمد خدابنده بنا شد و اتمام آن حدود هشت سال به طول انجامید.
عرض این بنا 30 متر و ارتفاع ان نیز 26 متر بوده و عرض دیوارها نیز حدود 10 متر است که توسط طاقهایی به هم متصل شدهاند و در گذشته این بنا دارای مسجد، خانقاه و مدرسه بوده است.
آنچه که توجه گردشگران و بهخصوص توریستهای خارجی را به خود جلب میکند، معماری بینظیر اسلامی و ویژهی این بنا است و البته ناگفته نماند که آنچه که امروزه از این بنا به جا مانده، نجات یافته از زلزلهی ویرانگر تبریز در قرن دهم هجری بوده که آثار آن بر پیکرهی دیوارهای به جا مانده هویدا است.
طبق نوشتهها و سفرنامههای گردشگران داخلی و خارجی در روزگاران گذشته، در بدو ورود مسافران به شهر تبریز این بنا از دور خودنمایی میکرده که این نیز نشان از ارتفاع زیاد آن به عنوان بلندترین سازه و نماد شهر است.
قامت بندبالای ارگ که امروزه پذیرای گردشگران بسیاری است شامل شبستان جنوبی و دیوارهای تشکیل دهندهی ایوانی هستند که به عنوان شبستان اصلی استفاده میشدند و طبق شواهد ایوان ارگ علیشاه حتی از ایوان طاق کسری نیز بلندتر است.
ارگ تبریز و محوطهی باستانی آن در سال 1310 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و امروزه اثری از مسجد معروف این بنا نیست و در گذشته این بنا به مسجد علیشاه معروف بوده است که این مسجد در زمرهی یکی از بزرگترین مساجد تبریز قرار داشته و اما در زمان عباس میرزای قاجار کاربری این محل تغییر یافته و از آن به عنوان محلی برای نگهداری مهمات و اسلحه استفاده میشد و از آن پس مسجد علیشاه به ارگ علیشاه تغییر نام داد.
این بنا وامدار حوادث تاریخی و اجتماعی زیادی از دیربازان تا به حال بوده است و با گوش جان سپردن به نجواهای آن میتوان صدای تاریخ آذربایجان را از اعماق دل ارگ علیشاه شنید.