ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کاهش وزن در سنین بالا ممکن است افراد را بیش از هر زمان دیگری در معرض مرگ زودرس قرار دهد.
به گزارش مرور نیوز، اضافه وزن با بسیاری از مشکلات سلامتی با ریسک مرگ زودرس مرتبط است و پزشکان می‌گویند افراد در صورت حفظ وزن سالم، بهترین شانس برای زندگی طولانی را خواهند داشت؛ اما مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا انجام شد، نشان داد افرادی که در سن بالای ۶۵ سال وزن کم کرده‌اند، یک سوم بیشتر در معرض خطر مرگ در طی چهار سال هستند. در کمال تعجب آن‌ها هیچ ارتباطی بین افزایش وزن و افزایش خطر مرگ زودرس پیدا نکردند.
نتایج یک مطالعه جدید هشدار می‌دهد، کاهش وزن در مراحل بعدی زندگی ممکن است خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهد.
براساس داده‌های به دست آمده، مردانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، ۲۸۹ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ و میر بودند. با این حال، افزایش وزن با افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط نبود.
ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما این پژوهش نشان می‌دهد که کاهش وزن در سنین بالا ممکن است افراد را بیش از هر زمان دیگری در معرض مرگ زودرس قرار دهد.
اضافه وزن با بسیاری از مشکلات سلامتی با ریسک مرگ زودرس مرتبط است و پزشکان می‌گویند افراد در صورت حفظ وزن سالم، بهترین شانس برای زندگی طولانی را خواهند داشت؛ اما مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا انجام شد، نشان داد افرادی که در سن بالای ۶۵ سال وزن کم کرده‌اند، یک سوم بیشتر در معرض خطر مرگ در طی چهار سال هستند. در کمال تعجب آن‌ها هیچ ارتباطی بین افزایش وزن و افزایش خطر مرگ زودرس پیدا نکردند.
محققان معتقدند که این خود کاهش وزن نیست، بلکه علت کاهش وزن است که آن‌ها را در معرض خطر بالاتر مرگ قرار می‌دهد. به عنوان مثال، سرماخوردگی، دیابت، زوال عقل و بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی یا کبدی همگی می‌توانند باعث از دست دادن اشتهای افراد شوند، همانطور که داروهای تجویزی سنگین نیز همین کار را می‌کنند.
محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا، حدود ۱۷ هزار بزرگسال ۶۵ سال و بالاتر را مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه شامل ۱۶۷۰۳ شرکت کننده استرالیایی ۷۰ ساله و بالاتر و ۲۴۱۱ شرکت کننده آمریکایی ۶۵ ساله و بالاتر بدون سابقه بیماری قلبی عروقی، زوال عقل، ناتوانی یا بیماری مزمن بود.
افرادی که اخیراً در بیمارستان بستری شده بودند نیز از مطالعه خارج شدند، زیرا بستری بودن اغلب با کاهش وزن به دلیل بیماری همراه است. وزن بدن و دور کمر شرکت‌کنندگان در معاینات سالانه بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ اندازه‌گیری شد.
در میان مردان، کسانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، تقریباً ۲۹۰ درصد بیشتر از مردانی که وزن ثابتی داشتند، در معرض مرگ زودهنگام بودند و زنانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، ۱۱۴ درصد مرگ و میر بیشتری داشتند. در مقایسه با مردانی که وزن ثابتی داشتند، افرادی که ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدن خود را از دست دادند، ۳۳ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودهنگام به هر دلیلی بودند. احتمال مرگ زودهنگام در زنانی که همان محدوده وزنی را از دست دادند نیز ۲۶ درصد بیشتر بود.
کارشناسان می‌گویند، این ارتباط در وزن‌های اولیه پیدا شد، به این معنی که حتی افرادی که چاق بودند در صورت کاهش بیش از پنج درصد از وزن بدنشان، در معرض خطر مرگ زودهنگام بیشتری قرار داشتند. کاهش وزن نیز با مرگ زودهنگام ناشی از سرطان مرتبط بود. بیش از ۱۰ درصد کاهش وزن در مردان نشان می‌دهد که احتمال مرگ ناشی از سرطان ۲.۵ برابر بیشتر است.
در زنان، بیش از ۱۰ درصد کاهش وزن بیانگر آن بود، شرکت کنندگان ۱.۷۸ برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان بودند. با این حال، افزایش وزن با افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط نبود. از شرکت‌کنندگان در مورد نوسانات سطح فعالیت و رژیم غذایی در طول سال‌ها نیز پرسش و پاسخ صورت نگرفت.
منیره حسین، نویسنده ارشد این مطالعه، اپیدمیولوژیست بالینی و پژوهشگر ارشد بهداشت عمومی و پزشکی در دانشگاه موناش به سی‌ان‌ان گفت: «مطالعه ما نشان داد که کاهش وزن حتی اگر به میزان ۵ درصد از کل وزن بدن فرد باشد، خطر مرگ و میر را به ویژه در مردان مسن افزایش می‌دهد».
وی افزود: کاهش وزن «اغلب با کاهش اشتها تحت تأثیر التهاب و هورمون‌ها مرتبط است». مشکلات حرکتی و عوارض جانبی دارو می‌تواند بر وزن فرد تأثیر بگذارد، انزوای اجتماعی، مسائل مالی و درد نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد.
پری هالپرین، مدیر تغذیه بالینی سیستم سلامت این کشور که در این پژوهش حضور نداشت، گفت: یادآوری این نکته ضروری است که یافته‌های این مطالعه به معنای این نیست که کاهش وزن باعث مرگ یک فرد می‌شود. کاهش وزن در سنین بالا می‌تواند منجر به مرگ زودهنگام شود، زیرا می‌تواند نشان دهنده مشکلات زمینه‌ای مانند سرطان و زوال عقل باشد.
