رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در دیدار و گفتگو با رئیس جمهوری لبنان در کاخ بعبدا بیش از آنکه منافع ملت فلسطین را در نظر داشته باشد به فکر سران رژیم صهیونیستی و حامیان غربی و عربی آنها بود.
به گزارش مرور نیوز«میشل عون» رئیس جمهوری لبنان و ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین روز گذشته حدود یکساعت در کاخ ریاست جمهوری لبنان با یکدیگر گفتگو کردند.
موضوع اصلی گفتگوی رئیس جمهوری لبنان و رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، موضوع آواره های فلسطینی و حضور آنها در لبنان بود. فلسطینیان در داخل لبنان دارای 12 اردوگاه هستند، اردوگاههایی که به مانند بسیاری از اردوگاههای دیگر، به صورت موقت ساخته شده و استحکام و ظرفیت لازم را برای نگهداری فلسطینیان ندارد. از سوی دیگر، برخی ناآرامی های صورت گرفته در اردوگاههای فلسطینیان در لبنان و فشار برخی گروههای سیاسی در خصوص خروج فلسطینیان از لبنان، ابومازن را بر آن ساخت تا به بیروت سفر کند.
حدود ساعت 5 و 30 دقیقه، میشل عون و ابومازن به جمع خبرنگاران آمدند تا بیانیه مطبوعاتی خود را قرائت کنند. تقویت روابط دوجانبه میان بیروت و تشکیلات خودگردان و محکوم کردن اقدامات رژیم صهیونیستی در فلسطین موضوعاتی بود که در کنفرانس مطبوعاتی مشترک عون و ابومازن مورد تاکید قرار گرفت. میشل عون رئیس جمهوری لبنان در بیانیه مطبوعاتی خود، بر لزوم پرهیز از هرگونه تشنج و تنش در اردوگاههای فلسطینی در لبنان تاکید کرد. عون تاکید کرد که نباید اجازه داد کسانی از رنج و مصائب ملت فلسطین سوء استفاده کرده و موجبات تنش و ناامنی را فراهم آورند.
ابومازن نیز در بیانیه مطبوعاتی خود ضمن تقدیر از رئیس جمهوری و ملت لبنان تاکید کرد که آوارگان فلسطینی در لبنان همواره انضباط و پایبندی خود به امنیت و ثبات در اردوگاه ها را ثابت کرده اند.
بخش دیگری از اظهارات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در بیروت قابل تامل بود. ابومازن از یک سو بر اشغالگری رژیم صهیونیستی و رنج و مصیبتی که بر ملت فلسطین می رود تاکید کرد. ابومازن تصریح کرد که تل آویو بر ادامه اشغال اراضی فلسطین و زندانی کردن مردم این سرزمین در زندانی بزرگ اصرار می ورزد اما فلسطین در برابر اسرائیل تسلیم نمی شود اما ابومازن در ادامه همان نسخه نخ نما، کهنه و بی نتیجه خود را برای مقابله با رژیم صهیونیستی پیچید و گفت: «ما از همه ظرفیتهای سیاسی، دیپلماتیک و قوانین بین المللی برای مقابله با اسرائیل استفاده می کنیم و در این مسیر، حمایت های بین المللی را نیز جلب خواهیم کرد. همچنین ما با اقدامات رژیم اسرائیل برای ادامه شهرک سازی و نیز تصمیم اخیر پارلمان این رژیم مبنی بر مشروعیت بخشی به سرقت زمین های فلسطین مقابله خواهیم کرد».
ابومازن این اظهارات را درست زمانی مطرح کرد که ملت فلسطین تشنه انتفاضه و مقابله با اشغالگران صهیونیستی هستند، نیازی که ابومازن آن را به راحتی در مجامع بین المللی نادیده می گیرد. اظهارات دوباره ابومازن در کاخ بعبدا، نقطه آشکار ساز عدم شناخت دشمن صهیونیستی توسط طرفداران جریان سازش است. در خصوص اظهارات ابومازن، نکاتی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آنها گذشت:
نکته نخست اینکه ابومازن در ترسیم مقدمه موضوع که همان اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی است سعی دارد چیزی کم نگذارد! او از اشغالگری های رژیم صهیونیستی سخن به میان می آورد و اقدامات تل آویو در قبال ملت و اراضی فلسطین را محکوم می کند. با این حال زمانی که وی به مرحله ارائه راهکار می رسد، بر روی ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک پافشاری می کند! گویا ابومازن هنوز ماهیت دشمن صهیونیستی و عدم سازگاری این رژیم کودک کش و اشغالگر با دیپلماسی را درک نکرده است! گویا تجربه سالها جنگ، ویرانی و قتل و شکنجه و آوارگی برای ابومازن در این خصوص کافی نبوده است. متعاقبا به نظر می رسد ابومازن هنوز حقیقتی به نام پایان تاریخ مصرف گفتمان سازش را درک نکرده است.
نکته دوم اینکه رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین سعی می کند سخنی از انتفاضه و مقاومت مسلحانه در برابر دشمن صهیونیستی به میان نیاورد تا کام سران تل آویو و حامیان غربی و عربی را تلخ نکند! در چنین شرایطی نمی توان ابومازن را نماینده ملتی رنج دیده و مقاوم دانست. آیا ابومازن قصد ندارد واقعیات جاری در نوار غزه و کرانه باختری را درک کند؟ آیا ابومازن متوجه خون شهدای فلسطینی که طی دهه های گذشته و مخصوصا سالها و ماههای اخیر و در مسیر مقاومت بر زمین ریخته شده نیست؟
رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در بیروت سخن از حمایتهای بین المللی برای حل بحران فلسطین به میان آورد. البته ابومازن در کاخ بعبدا نگفت که به طور مشخص چشم امید به چه بازیگرانی دارد! در سال 2013 میلادی و در دوران ریاست جمهوری «باراک اوباما»، ابومازن صراحتا اذعان کرد که واشنگتن وی را در خصوص شهرک سازی های رژیم صهیونیستی فریب داده است. در حال حاضر نیز ابومازن با دولتی در آمریکا مواجه است که از شهرک سازی های رژیم صهیونیستی حمایت کرده و خواستار انتقال سفارت آمریکا به قدس شده است! در این معادله، تکلیف انگلیس نیز به عنوان یکی از اصلی ترین حامیان نابودی ملت فلسطین مشخص است. به راستی چرا در این شرایط، ابومازن همواره پیام آور ضعف و ناتوانی در برابر تل آویو و حامیان غربی آن محسوب می شود؟ بدیهی است که در این خصوص، میان واقعیات جاری در فلسطین و آنچه ابومازن سعی در القای آن دارد، سنخیتی وجود ندارد. در شرایطی که ملت فلسطین تشنه انتفاضه و مقابله تمام عیار با دشمن صهیونیستی است، ابومازن همچنان به دنبال سرابی به نام سازش است. او به خوبی می داند که پاشنه آشیل رژیم صهیونیستی، روشهای سیاسی و دیپلماتیک ( آن هم به سبک و سیاقی که تشکیلات خودگردان پیگیری می کند) نیست و در مقابل، این انتفاضه ملت فلسطین است که خواب راحت را از چشمان دشمن صهیونیستی ربوده است.
ابومازن و میشل عون، پس از قرائت بیانیه مطبوعاتی خود ، جمع خبرنگاران را ترک کردند. در هر حال، رئیس تشکیلات خودگردان به مانند همیشه ترجیح داد پیام مقاومت ملت فلسطین در برابر رژیم صهیونیستی را به مخاطبان خود مخابره نکند و در مقابل دشمنی اشغالگر، نامشروع، بی منطق و تا بن دندان مسلح و حامیان غربی و منطقه ای آن، سخن از راهکارهای دیپلماتیک و سیاسی به میان آورد! همچنین ابومازن استناد به قوانین بین المللی را ابزاری مهم در مقابله با رژیم صهیونیستی می داند، حال آنکه اگر تل آویو به قوانین بین المللی پایبند بود، اساسا دست به اشغال سرزمین فلسطین، کشتار آنها و شهرک سازی های غیر قانونی نمی زد. در نهایت اینکه ابومازن در کنفرانس مطبوعاتی خود وعده بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمینشان را داد. سؤال اصلی اینجا است که آیا تحقق این وعده، با استناد به دیپلماسی و راهکارهای سیاسی در قبال رژیم صهیونیستی امکانپذیر خواهد بود؟!
