گفت‌وگو با خانواده‌ای که با کمک مرکز درمان ناباروری صاحب فرزند شدند

به گزارش مرور نیوز، روزهای پایانی سال گذشته بود که به همت مرکز درمان ناباروری جهاددانشگاهی واحد قم، مراسم "هر نوزاد یک نهال" با حضور کودکانی که در این مرکز به دنیا آمده بودند، برگزار شد در میان خانواده های حاضر، رابطه‌ی پر از محبت یک پدر و دختر سه ساله ش خیلی جلب نظر می‌کرد، محبتی که پدر بدون هیچ‌گونه مصلحت اندیشی ابراز می‌کرد. خیلی خوب دیدیم که گفتگو با این خانواده مطلعی باشد برای نشستن پای صحبت پدر و مادرهایی که فرزندآوری برای آنها یک فرآیند طولانی و مسیری پر التهاب و استرس بوده است.

آقای قدوسی پدر حلما، دختر زیبارو و خوش صحبت 3 ساله که سال 92 با عمل IUI در مرکز ناباروری جهاد دانشگاهی قم به دنیا آمد، می گوید: 3 سال و نیم طول کشید تا خدا حلما را به ما داد؛ تصمیم گرفتیم که به امید خدا صاحب فرزند شویم اما با گذشت مدتی متوجه شدیم بصورت عادی امکان پذیر نیست.

پدر حلما به راه‌های مختلفی که به توصیه اطرافیان طی کردند اشاره کرد و گفت: ما با مرکز ناباروری آشنا شدیم.

همسر قدوسی ادامه داد: در مراجعاتی که به پزشک‌های مختلف داشتیم یکی از دکترها به ما گفتند که در قم چنین مرکزی وجود دارد. تا پیش از این به بیمارستان تهران رفته بودیم و در نظر داشتیم که عمل را یا در یزد و یا تهران انجام بدهیم اما بعد از مدتی تصمیم گرفتیم عمل در قم انجام بشود، چون شنیده بودیم از شهرهای دیگر هم به اینجا می آیند.

پدر و مادر حلما در اولین اقدام صاحب فرزند می شوند، در حالی که استرس غالب بر زوجین در پروسه‌ی فرزندآوری برای زوج‌های نابارور سبب می‌شود بسیاری در اولین اقدام به نتیجه نرسند، مادر حلما در این خصوص گفت: اضطراب خیلی داشتم ولی با نذر و نیاز از خدا می خواستم که به مراحل بعدی نکشد، به خدا پناه می بردم و او بود که آرامم می کرد.

پدر حلما از یک عامل که باعث اطمینان و قوت قلب آن‌ها در ایام فرآیند عمل بوده، می گوید: آنچه برای ما بار روانی مثبت و آرامش خاطر ایجاد کرد، وجود یک پزشک معتقد بود، خانم پزشکی که به گفته همسرم، عمل را با بسم الله و ذکر صلوات انجام داد؛ باور و اعتقاد دارم که این موضوع در حالات روحی و معنوی بچه تاثیر دارد.

اما موضوع دیگری که زوجین نابارور با آن مواجه هستند برخوردهای ناصحیح خانواده و اطرافیان است که متاسفانه ناشی از نا آگاهی و عیب دانستن این مسئله در جامعه است. قدوسی در این باره گفت: ما از ابتدا به خانواده هایمان گفتیم که بچه دار نمی شویم و آنها با ما همراه بودند، حضور و حمایتشان خیلی در کم کردن استرس به ما کمک کرد.

مادر حلما، تاثیر حمایت و پشتیبانی خانواده ها از زوج های نابارور را خیلی مهم دانست و گفت: خصوصا برخورد خانواده شوهر خیلی مهم است؛ میان مردم اینطور جا افتاده است که غالبا مشکل ناباروری از خانم هاست، اما در زمان مراجه به مرکز درمان می دیدم که اینطور نیست ولی خب از قدیم اینطور بوده که مشکل را از خانم می دانستند، الحمدلله خانواده همسرم همواره پشتیبان ما بودند و خصوصا بعد از به دنیا آمدن حلما همراهی آنها خیلی به ما کمک کرد.

وی ادامه داد: اینکه من فردی هستم که نمی توانم بچه دار شوم از لحاظ پزشکی عیب هست اما اینکه نگاه جامعه به آن اینقدر بد باشد که مجبور به پنهان کردنش باشم عیب بزرگتری است. مسئله مهم این بود که من و همسرم همدل بودیم و به دنبال اینکه عیب از کداممان است، نبودیم. حالا دخترمان به دنیا آمده و خیلی پرانرژی و باهوش است.

در عمل IUI جنین مستقیم در رحم مادر تشکیل می‌شود. اگر زوجین از این روش نتیجه نگیرند، پزشک پیشنهاد عمل IVF را می دهد که جنین خارج از رحم و در محیط آزمیشگاه شکل می گیرد و سپس به رحم مادر منتقل می شود و دوره ی انجام آن نیز طولانی تر است. مهمترین مسئله حفظ آرامش و دور کردن استرس از زوجین، خصوصا مادر است، به لطف خدا خانواده قدوسی در همان اقدام اول و با انجام IUI به نتیجه رسیدند.

پدر حلما می گوید: خانمم خیلی دعا می کرد که به مراحل بعد کشیده نشود، استرس زیاد و ذوق و اشتیاق فراوان برای بچه دار شدن باعث شده بود که برایش نتیجه گرفتن در همان مرحله اول اهمیت بالایی پیدا کند، بعد از انجام عمل، روزی که برای گرفتن جواب مشخص کرده بودند، به مرکز رفتیم، همسرم استرس بالایی داشت و خدا را شکر که نتیجه مثبت بود.

به اینجای داستان که می رسد سکوت می کند، رویش را برمی گرداند تا اشکهایش را از ما پنهان کرده باشد.

مادر حلما ادامه داد: خیلی استرس داشتم و وقتی دیدم نتیجه آزمایش مثبت است هر دو از خوشحالی زدیم زیر گریه. اما بدترین دوران زمانی بود که آزمایش غربالگری دادم و گفتند که ممکن است بچه سندروم دان باشه و باید آزمایش آمینوسنتز بدهیم؛ خیلی آزمایش سختی بود که در تهران انجام دادیم و حدود یک ماه زمان برد تا جوابش بیاد.

پدر حلما می گوید: البته در تمام این دوران دلمان روشن بود؛ همیشه اعتقاد دارم هر کار خدا حکمتی دارد و باورهای اعتقادی به ما خیلی کمک کرد، معتقدم انسان با یقین و خودباوری همه چیز بدست می‌آورد و بخش اعظم این خودباوری از اعتقادات نشات می‌گیرد، از سوی دیگر آگاه بودیم و اعتماد داشتیم به بخش پزشکی کار که ما بهش کمک باروری می‌گوییم.

وی با بیان اینکه برخی معتقدند نباید در این مسئله دست برد و می‌گویند خدا اینطور خواسته و برخی به اشتباه از نظر فقهی مورد اشکال می دانند، گفت: معتقدم هر علمی که مخالف مبانی انسانی نباشد خدا حلال دانسته و انسان آزاد به انجام آن است. کاری که در این مراکز انجام می شود کمک کردن به خانواده هاست؛ خانواده یکی از کانون های بسیار مورد توجه خداست و فرزند هسته ی اصلی این کانون است. در این مراکز کمک به بنیان خانواده می شود که خیلی عظمت دارد و کار بزرگی است.

یکی از دلایلی که زوج ها دچار ناباروری می شوند تاخیر انداختن در بارداری است؛ قدوسی با شوق از تاثیر حضور حلما در زندگی‌شان گفت: وجود حلما باعث شد ما تاسف بخوریم به سال هایی که خواسته و ناخواسته بچه دار نشدیم. متاسفانه خیلی ها اطلاع ندارند و ناآگاهانه پیشگیری از باروری می‌کنند و امکان بچه دار شدن را از دست می دهند؛ امروز بسیار حسرت می خورم بخاطر آن سال‌ها.

پدر حلما معتقد است یکی از دلایل تاخیر انداختن در فرزندآوری، ضعف در اعتقادات مذهبی است، وی گفت: زوجین ترس از خرج و هزینه بچه دارند. ما دیدیم که با آمدن حلما رزقش آمد؛ این یقین و باور ماست که باید جامعه مذهبی، علما و روحانیون در جامعه نهادینه کنند.

وی افزود: خانواده ها سال اول زندگی بچه دار شوند تا بعد از آن لذت زندگی را درک کنند؛ یقینا در سال های اول زندگی یک سری مشکلات ناشی از اختلاف سلیقه‌ها بین زوجین است که وجود فرزند از ایجاد آنها جلوگیری می کند؛ وجود فرزند منشا خیرات و برکات زیادی است که تا کسی صاحب بچه نشود درکی از آنها نخواهد داشت، دعا می کنم جوان ها این شمیم و رایحه خوش را در زندگی شان لمس کنند.

قدوسی به مهر فرزند که خداوند در دل انسان قرار می دهد اشاره کرد و گفت: زمانی که دخترم به دنیا آمد، همین که بچه را در آغوش گرفتم گفتم این بچه چقدر زیباست، آنجا فهمیدم مهر یعنی چه... انگار خدا محبتی را در دل ما گشود؛ اصل مطلب زندگی، فرزند است.

در پایان مادر حلما خطاب به زوجین نابارور گفت: اعتماد کنند که خدا می داند چه زمانی فرزند به زندگی آنها بیاید، به آنچه صلاح خدا است راضی باشند و نا امید نشوند و درمان و بکارگیری شیوه های باروری را دنبال کنند.